Στην εκπομπή "Αντιθεσεις" του Γ Σαχινη στο Κρητη tv 29.12.2023





Στις "Αντιθέσεις" αποχαιρετάμε το 2023 με μια εκπομπή για τις προκλήσεις των κοινωνιών και των λαών το 2024 . ***Καλεσμένος στο στούντιο της εκπομπής ο Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, Εικαστικός -συγγραφέας και επί χρόνια συντάκτης της Liberation Δημοσθένης Δαββέτας, με αφορμή το νέο του βιβλίο: «Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» σε μια συζήτηση για την μεγάλη ευκαιρία της Ανθρωπότητας αλλά και τον μεγάλο κίνδυνο της απόλυτης δυστοπίας , ως τις μεγάλες προκλήσεις του 2024 . - Σύγχρονη Τέχνη και Πολιτική. Αισθητική και Πολιτική. Μήπως ο μηδενισμός της Τέχνης σημαίνει και μηδενισμό πολιτικής; - Τέλος Αισθητικής σημαίνει και τέλος πολιτικης; - Οδεύουμε σε ψηφιακή πολιτική και τεχνη; Τέχνη και Πολιτική μέσω ρομπότ και τεχνητής νοημοσύνης; - Γεωπολιτική και Τεχνητή νοημοσύνη. - Το τέλος της Αισθητικής σημαίνει και τέλος του νοηματος; - Στα χρόνια της επικοινωνίας και των αγορών πως είναι, πως θα γίνει η ανθρώπινη ζωή;

Ο Μακρόν κι ο Ντεπαρντιε. (Ελεύθερος Τύπος 28.12.2023)


Ο Μακρόν κι ο Ντεπαρντιε.


Ποιος δεν ξέρει παγκοσμίως τον Ζεράρ Ντεπαρντιε; Σούπερ Σταρ του διεθνούς κινηματογράφου, που εχει παιξει σε τουλάχιστον 200 ταινίες ,μερικές των οποίων μοναδικές, ο Ντεπαρντιε ,τον οποίον συχνά αποκαλούν το εν ζωή "ιερό τερας" του Γαλλικού σινεμά, είναι γνωστός για την αθυροστομια του,τον εκρηκτικό κι απρόβλεπτο χαρακτήρα του και κυρίως για τις προκλήσεις του απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας. Θαλεγα οτι μόλις νοιώθει την παρουσία αυταρχισμού και καθώσπρεπεισμου δίπλα του αντιδρα κι εκρηγνυται με ( αυτο)σαρκασμό, κυνισμό,ειρωνεια αλλά κι αδιάκριτη επιθετικοτητα.
Με τους καθημερινούς ανθρώπους είναι πιο ευγενικός και φιλικός ίσως γιατί κι ο ίδιος,αυτοδημιουργητος ,μεγαλωμένος σε ορφανοτροφεια ,να νοιώθει οικειότητα λόγω της ταπεινής καταγωγής του.
Πριν χρόνια αρνήθηκε το γαλλικό διαβατήριο και πήρε ρωσικό υπό τις επευφημιες του Πουτιν. Επίσης διατήρησε καλές σχέσεις με την Βόρεια Κορέα.
Ολ'αυτα και άλλα ανάλογα είναι γνωστά στο Γαλλικό κοινο που τον αποδέχεται όπως είναι και τον λατρεύει. Στην σημερινη όμως εποχη που το mee too, η κουλτούρα wolk και το πολιτικά ορθόν κυριαρχούν, ο χαρακτήρας του Ντεπαρντιε μπορεί κάλλιστα να γίνει στόχος του νεοφεμινισμου. Όπως και έγινε.
Κατηγορίες για " βιασμο" , "σεξιστικη" συμπεριφορά και γενικώς ο θεωρούμενος από τους ακτιβιστές "ματσιστικος" τρόπος συμπεριφοράς του ,ήρθαν σωρευτικα να τον θέσουν υπό δικαστικό έλεγχο κι ανακριτικη διαδικασία. Που σημαίνει ότι η δικαιοσύνη θ'αποφασισει η οχι αν στέκουν οι κατηγορίες που του έχουν αποδοθεί.
Πριν όμως υπάρξει δικαστική απόφαση κι ενώ οι ανακριτικες έρευνες προχωρούν, ο γαλλικός Τύπος που ελέγχεται πλήρως από την κουλτούρα walk, τον καταδίκασε ως ένοχο. Όλα τα ΜΜΕ σε γενικές γραμμές τον δείχνουν με το δάχτυλο ως το "τερας" για εξόντωση ενώ γνωστό μουσείο αφαίρεσε το κέρινο ομοίωμα του. Η δε υπουργός πολιτισμού βάζει θέμα να του αφαιρεθεί το" παράσημο τιμης" η ύψιστη διάκριση που του έχει αποδοθεί από το γαλλικό κράτος για την τεράστια προσφορά του στα Γαλλικά γράμματα και τέχνες.
Όλοι οι συστημικοι θέλουν να "σκοτωσουν" τον χαρακτήρα Ντεπαρντιε στην Γαλλία προτείνοντας μάλιστα να μην παίζονται οι ταινίες του η να μην ξαναπαίξει σε νέες ταινίες. Ο Ντεπαρντιε αηδιασμένος φεύγει από την Γαλλία .
Να όμως που ως από μηχανής θεός και προσωπικά τον συγχαίρω γι'αυτον εμφανίζεται με λεβεντικο τρόπο ο Εμανουελ Μακρον και φωνάζει αυστηρά να σταματήσει το λυντσάρισμα στον Ντεπαρντιε. Τον αποκαλεί ιερό τερας της Γαλλικής Τέχνης που διαφημίζει με τα έργα του την Γαλλία, ως έναν από τους τελευταίους γίγαντες του Γαλλικού πολιτισμού,κανει κριτικη και διαφωνει ανοιχτα με την υπουργο του και συμπληρωνει: Πριν αποφασίσει η δικαιοσύνη ο Ντεπαρντιε δεν είναι ένοχος. Δεν είναι ένα ρεπορτάζ( υπό αμφισβητηση) κάποιου δημοσιογράφου που θα σκοτώσει τον Γάλλο σούπερ σταρ.
Η στάση του Μακρόν μάλιστα να επιπληξει και την υπουργό πολιτισμού, φανερώνει μια ελαφρά αλλαγή στην αντιμετωπιση της walk "τρομοκρατιας" που κυριαρχεί σήμερα παγκοσμίως. Οι σοβαροί άνθρωποι, αυτοί που ερευνούν πριν αποφασίσουν χαίρονται για την στάση Μακρόν και τον συγχαίρουν. Είναι όμως και γενικότερα μια υπεύθυνη αντίδραση απέναντι σε μια πολιτιστικη"δικτατορια" αυτήν του πολιτικά ορθόν, αυτην που θέλει κατά παραδοξον τρόπο να προστατεύσει μεν ( ορθως) από βιασμούς την κοινωνία αλλά που ξεχνα να καταγγείλει τους βιασμούς της Χαμας στις 7 Οκτωβρίου στο Ισραήλ.
 
Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.
 


Γαλλια: το αδιέξοδο του μεταναστευτικου. (Ελεύθερος Τύπος 21.12.2023)

Γαλλια: το αδιέξοδο του μεταναστευτικου.
 
Ατελείωτες συζητήσεις ως τις πρώτες πρωινές ώρες της προηγούμενης Δευτέρας,διακοπές για διαβουλευσεις, τηλέφωνα Μακρόν σε βουλευτές όχι μόνο του κόμματος του, προσπάθειες διορθώσεων των πιο λεπτών σημείων των υπό αμφισβήτηση άρθρων του νομοσχεδίου, συνεχόμενα μπράβο ντε φερ κι εκβιασμοί, υψηλοί τόνοι και λεξιλόγιο πατριωτικης κρίσης ,προστασία των αδυνατων οικονομικά από τα κόμματα της ριζοσπαστικής αριστερας, και καταγγελίες βιασμών γυναικών από παράνομους μετανάστες που τριγυρνούν στην Γαλλία κατά την δεξιά. Όλα τάχει το μενού σε αυτήν την άγρια κι αδιέξοδο για μέρες συζήτηση για το μεταναστευτικο νομοσχέδιο. Αποτελεσμα: πέρασε μετά από πιέσεις. Το νομοσχέδιο έιχε καταψηφιστει από την βουλή και καμμια πλευρά δεν υποχωρουσε εκτός του Μακρόν που υποχρεωθηκε να γειρει ακόμα λίγο περισσότερο προς τις προτάσεις της Μαρίν Λεπέν. Οι Γάλλοι πολίτες δείχνουν σαστισμενοι αλλά αποφασισμενοι: κατά 80% θέλουν να φρεναρουν την ξέφρενη μετανάστευση στην χώρα τους.
Παρά τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής ένωσης οι πολίτες δεν υποχωρούν και φωναζουν: όχι στην παράνομη μετανάστευση,θέλουν ελεγχόμενη μεταναστευση, προστασία της Γαλλικής γλώσσας και κουλτούρας, ασφάλεια στην καθημερινότητα τους, άνοδο μισθών και οικονομικοπολιτιστικου επιπέδου.
Ποια είναι τα γενικά συμπεράσματα αυτής της" αιματηρης" μάχης στο Γαλλικό κοινοβουλιο;
Ο Μακρόν βγαίνει ηττημένος παρα το οτι με την συμμαχια του με τους "ρεπουμπλικανους" πέρασε το νομοσχεδιο . Η πολιτική του " ταυτοχρονα" συνδιαλεγομαστε με δεξιά κι αριστερά απέτυχε μιας και ούτε η δεξιά ούτε η αριστερά ψήφισαν τις προτάσεις του. Χρειάστηκε lobbing και υποχωρητικοτητα στο Γαλλικό κοινοβούλιο μιας και αποδείχθηκε ότι είναι μειοψηφία όταν ενωθεί η αντιπολίτευση.
Τι αλλο βγαινει απο αυτην την κατασταση;
Οι δημοσκοπήσεις για ευρωεκλογές δίνουν μόνο 17% στον Μακρον.Το χαμηλότερο ποτέ ποσοστό κυβερνώντος κόμματος.
Η Αριστερά, ως σύνολο διατηρεί την δύναμη της διότι εκμεταλλευτηκε την φιλοισραηλινη πολιτική της Γαλλικής κυβέρνησης,της έκανε σκληρή κριτική και δεν έχασε ως κι αύξησε λίγο τα ποσοστά της. Βέβαια η φιλομεταναστευτικη πολιτική της την φέρνει αντιμέτωπη με την εθνική,αστική Γαλλία που επιστρέφει πιο δυναμική από ποτε με την Μαρί Λεπέν.
Αυτή η τελευταία, βλέπει τα ποσοστά της ν'αυξανονται τόσο ώστε είναι δύσκολο,με τα σημερινά δεδομένα να μην είναι το μεγάλο φαβορί των προσεχών προεδρικών εκλογών. Οι εθνικές της θέσεις, η πρόταση της για ελεγχόμενη μετανάστευση ,η κριτική της στην ευρωπαικη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, αλλά και οι αποδεκτες ως τώρα οικονομικές της προτάσεις της δίνουν το 30 με 32% των προθέσεων ψηφων για τις ευρωεκλογές. Αν συμβεί αυτό ο Μακρόν η θα προκηρύξει εκλογές η να μην εκπλαγουμε αν θα βάλει πρωθυπουργό από το κόμμα της μετά τις ευρωεκλογές. Κοντολογίς η Λεπέν είναι προς το παρόν ο μεγάλος νικητής.
Όλα είναι ανοιχτά λοιπόν στην Γαλλία. Όλα κινούνται στην κόχη του ξυραφιού. Η χώρα βιωνει την μεγαλύτερη ίσως ταυτοτικη της κρίση τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τα πολιτικά ερωτήματα παραμένουν και περιμένουν απαντήσεις.
 
Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕτο νεο μου βιβλίο "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ;"

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ; ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΙΚΑΣ. JUST PUBLISHED.THE END OF ESTHETICS



Η παρέμβαση μου στο κανάλι 1 του Πειραιά στην εκπομπή του Βασίλη Ταλαμαγκα 13.12.2023

 





https://www.mixcloud.com/KanaliEna904/%CE%BF-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B1%CE%B2%CE%B2%CE%AD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-904-13122023/?fbclid=IwAR1GtILB-T-gf5NqxXf5ndSRO4Cs-TCQUd5Kaec6sRDhsANrSYEQ3Jvy-4c

Η παρέμβαση μου στο ράδιο παραπολιτικα στην εκπομπή του Αντρέα Μαζαρακη 13.12.2023

 





https://www.mixcloud.com/parapolitika901/%CE%BF-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%89%CE%BD-13-12-2023/?fbclid=IwAR2_s29EdOVv-B0K2qyJzMXVEGKtOIm8ZNdrsqB8fwQ8MEGrbGfPL4xHsuI


Ήττα Μακρόν στο μεταναστευτικο. (Ελεύθερος Τύπος 14.12.2023)



Ήττα Μακρόν στο μεταναστευτικο.  

Προχθές συνέβη αυτό που πολλοί ανέλυσαν ως πιθανό σενάριο αλλά παρά πολλοί ήταν αυτοί που το θεωρούσαν ανέφικτο γιατί θα έδενε πολιτικά τα χέρια της κυβέρνησης. Πρόκειται για την πρόταση μομφής που έκαναν οι οικολόγοι στο Γαλλικό κοινοβούλιο εναντίον της κυβέρνησης με αφορμή το μεταναστευτικο νομοσχέδιο που θέλησε να περάσει. Την πρόταση μομφής την υπερψηφισε όλη η γαλλικη αντιπολίτευση που έχει την πλειοψηφία στο κοινοβουλιο. Με αποτελεσμα με ψήφους 270 έναντι 265 το " ανεφικτο" πολιτικά να γίνει εφικτό για πρώτη φορά επί διακυβέρνησης Μακρόν.
Το νομοσχέδιο του Γάλλου υπουργού εξωτερικών Νταρμαναν,υπό την συμφωνία Μακρόν,θεωρητικά έπρεπε ναναι σκληρό και να βάλει τις βάσεις ελέγχου της μεταναστευσης στην Γαλλία. Κάτι που θέλει το 80%των Γάλλων σύμφωνα με τις δημοσκοπησεις. Σε αντίθεση όμως με την θέληση του λαού η γαλλικη κυβέρνηση πήγε να τους βάλει από την πίσω πορτα. Πχ. Ας δούμε ένα από τα δύσκολα άρθρα του νομοσχεδίου. Όσοι παρατυποι οικονομικοί μετανάστες για 8 μήνες δούλευαν παράνομα στην Γαλλία σε εστιατόρια και δεν είχαν εμπλοκή σε ποινικά αδικήματα θα μπορούσαν με αίτηση τους να νομιμοποιηθουν. Αυτό ξεσήκωσε τους Γάλλους οι οποίοι θέλουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία να ελεγχθεί η μετανάστευση. Κι άλλα ακόμη άρθρα προκάλεσαν την οργή του κόσμου με αποτέλεσμα να ενωθεί αριστερά και δεξιά εναντίον της Γαλλικής κυβέρνησης. Η πρώτη ζητώντας πιο χαλαρα μετρα που θα διευκολυναν τους μεταναστες ,η δεύτερη πιο σκληρά. Αυτή η " παραφυση" συμμαχία δείχνει ότι στο βάθος η μεταμοντέρνα πολιτική Μακρόν απέτυχε. Σήμερα δεν γίνεται πολιτικη που αναμιγνύεται λίγο αριστερά η λίγο δεξιά "ταυτοχρονα"( το σλόγκαν Μακρον). Σήμερα οι συνθήκες θελουν: η αριστερά η δεξιά. Το " ταυτοχρονα" η αλλιώς να το πούμε το " παίρνουμε και από αριστερά και απο δεξιά" του Γάλλου προέδρου μετατράπηκε σε ένα όχι στο νομοσχέδιο του ,δηλαδή " δεν θα πάρεις ψήφο εμπιστοσύνης πρόεδρε ούτε από αριστερά ούτε από δεξιά". Αυτό είναι το κύριο πολιτικό μήνυμα της σοβαρής ήττας Μακρόν. Ζούμε πλέον στην εποχή που τα δύο κλασσικά αντίπαλα στρατόπεδα, της ξεκάθαρη αριστεράς και της ξεκάθαρη δεξιάς βρίσκονται αντιμέτωπα με οξύτητα.
Και με το μεταναστευτικο νομοσχέδιο τι γινετσι;
Υπάρχουν οι εξής επιλογές. Η απόσυρση του νομοσχεδίου,η επιστροφή του στην γερουσία και υιοθέτηση της πρότασης των γερουσιαστων, η δημιουργία μικτής επιτροπής από κοινοβουλευτικους και γερουσιαστες ώστε να γίνουν νέες διορθώσεις στο νομοσχέδιο η τέλος η διοργάνωση δημοψηφισματος.
Η πρώτη,δεύτερη και Τετάρτη λύση απορρίφθηκαν. Έμεινε η μικτή επιτροπή της οποίας περιμένουμε τις διορθώσεις.
Οποία και ναναι η συνέχεια το γεγονός είναι ενα: ο Γάλλος πρόεδρος δεν μπορεί να κυβερνήσει όπως θα έπρεπε. Η αντιπολίτευση είναι πλειοψηφία και το έδειξε στον Γάλλο πρόεδρο. Αναμένεται θερμή η πολιτική συνέχεια στην Γαλλία.
 
Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.

Στο ράδιο παραπολιτικα στην εκπομπή " εμείς οι Ελληνες" του Λάμπρου Καλαρυτη 12.12.2023

Η Γαλλία σε κρίση - Ο Μακρόν στριμωγμένος, μεταξύ Λεπέν & Μελανσόν  

Στη συνέντευξή μας (12-12-2023) ο εικαστικός, συγγραφέας και καθηγητής μεταφέρει τις τελευταίες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πληροφορίες από τη Γαλλία η οποία βρίσκεται σε βαθιά πολιτική κρίση. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν υπέστη βαριά πολιτική ήττα στο κοινοβούλιο, στο οποίο δεν έχει πλειοψηφία, καθώς καταψηφίσθηκε (από το σύνολο της αντιπολίτευσης) το νομοσχέδιο για το μεταναστευτικό. Το νομοσχέδιο το οποίο εν αντιθέσει με την αρχική μορφή του άφηνε «παράθυρα» νομιμοποίησης παράνομων μεταναστών, καταψηφίσθηκε από τη Λεπέν ως μη επαρκές για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και ως κερκόπορτα για την επιδείνωσή του. Στον αντίποδα, καταψηφίσθηκε από τον Μελανσόν και την Αριστερά ως μη αρκετά… χαλαρό. Το πολιτικό πρόβλημα της Γαλλίας βαίνει επιδεινούμενο και από τους πολέμους στην Ουκρανία και η Γάζα που αποτελούν πεδία ιδεολογικής αντιπαράθεσης.



Στο ράδιο παραπολιτικα στην εκπομπή του Αντρέα Μαζαρακη 06.12.2023

 


Η παρουσία μου 6/12/23 στο ράδιο παραπολιτικα στην εκπομπή του Αντρέα Μαζαρακη. Παρεμβαίνω την τελευταία ώρα της εκπομπής.



 https://www.mixcloud.com/parapolitika901/%CE%BF-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%89%CE%BD-06-12-2023/?utm_source=notification&utm_medium=email&utm_campaign=notification_new_upload&utm_content=html&fbclid=IwAR0nn15wi0c_m0Ut-SGVjr-QBoJgk3tjStggHqNeK57MGdsaO2i76q0X3SQ



Ιδεολογία και ψυχιατρική. (Ελεύθερος Τύπος 07.12.2023)



Ιδεολογία και ψυχιατρική.



Μετά την πρόσφατη και πάλι τρομοκρατική επίθεση με μαχαίρι στο Παρίσι, που προκαλεσε τον θάνατο μιας Γερμανίδας πολίτου και τον σοβαρότατο τραυματισμό δύο άλλων πολιτών, από έναν ιρανο ισλαμιστη που φώναζε την στιγμή της τρομοκρατική επίθεσης " ο Θεός είναι μεγαλος"(Allah akbar), το θέμα της τρομοκρατίας επανήλθε στην επικαιρότητα η πιο σωστά θαταν αφελές κι επικίνδυνο να πιστέψουμε ότι έφυγε ποτέ από αυτήν.
Δύο ζητήματα αρχών τίθενται μπροστά μας.
Πρωτον: τι γίνεται με όσους πολίτες έχουν ήδη χαρακτηριστεί από τις αρχές ως S, δηλαδή ως ύποπτοι ( suspect);
Δευτερον: Μήπως είναι λάθος να διαχωρίσουμε ακραίες ιδεολογίες ( η αλλιώς ιδεολογίες που εμπεριέχουν ανατροπές της Δημοκρατίας δια της άκρατης βιας) από ψυχιατρικά φαινομενα;
Ας τα δούμε λοιπόν ένα ένα .
Στην πρώτη περίπτωση, ο συγκεκριμένος τρομοκράτης, όπως και στο παρελθόν τόσοι άλλοι, ήταν ήδη χαρακτηρισμενος ως S ( ύποπτος,suspect)από τις Γαλλικές αρχές. Γιατι; Γιατί ήδη ήταν φυλακή ως το 2020 λόγω τρομοκρατικής δράσης(. Είχε κάνει απόπειρα τρομοκρατιας). Ειχε καταδικαστεί σε 4 χρόνια φυλακή, έκανε τα δύο και μετά βγήκε. Εθεωρειτο δε ως S. Τι σημαινει αυτο; Σημαίνει ότι θα πρέπει να βρίσκεται υπό παρακολούθηση συμφωνα με τον γαλλικο νομο. Κατι που εγινε αρχικα. Αλλα απο καποια στιγμη κι επειτα τον εχασαν οι αρχες. Στο μεταξύ η μητέρα του ενημερώνει την αστυνομία για παράξενη συμπεριφορά του γυιου της. Παρόλα αυτά δεν συλλαμβάνεται και λίγο αργότερα πραγματοποιεί την τρομοκρατική του επίθεση. Κι εδώ τίθεται το ερωτημα: μήπως θα πρέπει μια άλλη στάση ( ίσως κι αλλαγή του νομου) για περιπτώσεις S που έχουν σχέση με τρομοκρατια; Είναι καιρός να ιδωθει πιο αποτελεσματικά νομοθετικά το θέμα. Πριν είναι πάρα πολύ αργά.
Στην δεύτερη περίπτωση ο τρομοκράτης μόλις είχε βγει από την φυλακή ευρίσκετο υπό ψυχιατρική παρακολούθηση. Ο γιατρός του έδινε κάποια φάρμακα. Όμως στην πορεία διαπίστωσε ότι ο " ασθενης" του είχε θεραπευτεί. Έτσι με ιατρική γνωμάτευση σταμάτησε η φαρμακευτική αγωγή. Τώρα εκ των υστέρων υπάρχει διαμάχη για το αν η ψυχιατρική έκανε η όχι σωστά την δουλειά της. Μήπως όμως το πρόβλημα είναι αλλου; Μήπως δεν είναι θέμα μόνο "ψυχιατρικο"; Γιατί εδώ και πολύ καιρό μια "αριστερη" αντίληψη, μια αντίληψη του πολιτικά ορθόν, επιμένει να ισχυρίζεται ότι αυτές οι περιπτώσεις είναι μεμονωμένες κι άπτονται μόνο ψυχιατρικής συμπεριφοράς. Μήπως ήρθε η ώρα ώστε να ιδωθουν και κάποιες ιδεολογίες που προτασουν την τρομοκρατία ως μέσον επικράτησης τους εναντίον της Δημοκρατίας, ως ψυγιατρικες περιπτώσεις και ν'αντιμετωπιζονται ως τέτοιες πριν ακόμα περάσουν σε δράση κι έχουμε κι άλλα θυματα; Και προσοχή να μην παρεξηγηθώ. Δεν εννοώ όποιος πιστεύει σε μια ιδεολογία αλλαγής της κοινωνίας να θεωρείται ψυχασθενης. Αλλά όποιος δηλώνει με κείμενα ή πράξεις ότι στοχεύει τον θάνατο όποιου δεν συμφωνεί μαζί του να θεωρείται ψυχιατρική περίπτωση και να αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει τρομοκράτης. Η τρομοκρατική ιδεολογία δεν απαλλασει κάποιον από ψυχασθενικη συμπεριφορά. Ως τώρα στην Γαλλία τέτοιες "μεμονωμενες ψυχιατρικες " τρομοκρατικες πράξεις από το 2012 ως σήμερα προκάλεσαν τον θάνατο 272 πολιτών, τον σοβαρό τραυματισμό 1200 και βέβαια σκορπισαν φόβο και πόνο σε κόσμο κι οικογένειες. Συνεπώς οι αποδεδειγμένα υποπτοι η πρεπει να απελαυνονται η να βρίσκονται υπό σίγουρη εποπτεία κι ελεγχο πριν κρυφτούν και δράσουν.
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.

Στο καναλι ΑΡΤ και το Εκρηκτικό Δελτίο. 01.12.2023

 



Η παρέμβαση μου για τα γλυπτά του Παρθενώνα και τον Μ. Ναπολέοντα.

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» . Το νεο μου βιβλιο που θα κυκλοφορησει σε λιγες μερες.

 



Σε λίγες μέρες από σήμερα θα κυκλοφορήσει το νέο μου βιβλίο. Πρόκειται για φιλοσοφικό δοκίμιο που φέρνει τον προβληματισμό για το αν η οχι βρισκόμαστε μπροστά στο τέλος της Αισθητικης. Μιλά για τον Τεχνομηδενισμο της σύγχρονης Τέχνης.




Ευδαιμονία


Ο «Άνθρωπος» αναζητώντας την ευτυχία −ευδαιμονία− προσπαθεί κι αγωνίζεται. Συνειδητοποιώντας την περατότητά του θέλει να κάνει την ζωή του όσο γίνεται αν μη-ευτυχισμένη, τουλάχιστον περισσότερο ά-λυπη, δίχως δηλαδή πολλές λύπες. Αποφεύγοντας τις λύπες, όσο βέβαια του επιτρέπουν τα γεγονότα −ένας συνδυασμός σωφροσύνης και τύχης ή συγκυριών−, επιχειρεί να ζήσει ήρεμα, ονειρικά, και κατά το δυνατόν ισορροπημένα. Στην προσπάθειά του για το «ά-λυπο» έχει και αποτυχίες. Προσπαθεί να μάθει από αυτές κι έτσι βελτιώνεται, εφόσον βέβαια έχει επίγνωση αυτού που κάνει. Ο αγώνας για βελτίωση είναι ο δρόμος προς την ευδαιμονία που συνήθως δεν την αγγίζει ολότελα όπως τη φαντάστηκε. Εκτός κι αν η ευδαιμονία του είναι ο ίδιος ο δρόμος. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα. Όμως όλος αυτός ο αγώνας που κάνει, ο αγώνας που στηρίζεται σε αμφιβολίες, αποτυχίες κι επιτυχίες είναι η βάση της ανθρώπινης ζωής στην αναζήτηση της ευτυχίας (ευδαιμονίας). Άρα το Ανθρώπινο δεν νοείται δίχως την αμφιβολία και τον αγώνα με επιτυχίες κι αποτυχίες. Το Ανθρώπινο έχει θεμελιωθεί στην αμφιβολία. Στην κουλτούρα, την καλλιέργεια της αμφιβολίας, στηρίχτηκαν όλες οι πολιτιστικές έρευνες κι επιτυχίες των ανθρώπων ως σήμερα. Δίχως την κουλτούρα της αμφιβολίας δεν θα υπήρχε πολιτισμός και μάλιστα δυτικός πολιτισμός. Δεν μπορούμε να το νοήσουμε αλλιώς.

Σώμα


Η Αισθητική έχει να κάνει με το Σώμα. Το Σώμα στην ολική του διάσταση, σαν εσωτερική κι εξωτερική πραγματικότητα. Το Σώμα σαν σφαιρική ενωμένη ύπαρξη. Η Επικοινωνία έχει να κάνει με απουσία σφαιρικότητας κι ολότητας σώματος. Έχει να κάνει με το δέρμα ως αισθησιασμό, ως ψευδαίσθηση σώματος, ως το «σώμα-εικόνα», ως το «σώμα-αντανάκλαση» ή σιλουέτα. Έχει να κάνει με την απουσία σώματος ή με το σώμα ως εικόνα και ψευδαίσθηση του εαυτού του. Το Σώμα στην εποχή της Επικοινωνίας είναι εξαϋλωμένο και μεταφέρεται ως σιλουέτα ή ψευδαίσθηση, που μπορεί να εκπλήξει με τις μεταμφιέσεις, τις παραμορφώσεις, τις ωραιοποιήσεις ή τις τερατογενέσεις του. Το Σώμα τον καιρό της Επικοινωνίας υπάρχει ως Επικοινωνία της αγοράς κι όχι ως ατομική, προσωπική ή αυτογνωσιακή κατανάλωση κι εμπειρία. Το Σώμα υπάρχει ως μηχανικό προϊόν, ως mixer ψευδαισθήσεων.

Η Αισθητική τον καιρό της Επικοινωνίας υποχωρεί και δίνει την θέση της στις επιδερμικές αισθήσεις, στο άγγιγμα της ηδονής κι όχι των συναισθημάτων, ακόμη και με μηχανικό τρόπο. Μιλάμε για «τεχνοεραστές». Όσο η Αισθητική έχει σχέση με τον ανθρωπισμό, την βιομηχανική εξέλιξη και την κατανάλωση, αλλά και με την ισορροπία αισθημάτων, αισθήσεων και νου, άλλο τόσο η Επικοινωνία της τεχνικής ζωής ή αν θέλετε της ψηφιακής ζωής, στηρίζεται στην απουσία αισθημάτων, πριμοδοτώντας τον αισθησιασμό ως επιδερμικότητα κι εύκολη, με κάθε μέσο, ευχαρίστηση. Το τέλος του «Ανθρώπου» απειλεί άμεσα την Αισθητική κι οδηγεί στον τεχνητό αισθησιασμό, στην τεχνητή ικανοποίηση. Μας φτάνει η ευχαριστησιακή μηχανική ηδονή σ' όλα: το φαγητό, την επικοινωνία, την εργασία, τον έρωτα, την πολιτική, τις επιστήμες (internet), την οικονομία κ.λπ.

Η Αισθητική ακονίζει μυαλό και στοχασμό. Ο αισθησιασμός επικεντρώνεται στην επιδερμική ευχαρίστηση ως Επικοινωνία. Η Επικοινωνία ως τεχνητή ικανοποίηση είναι μια μηχανική χαρά, ένα μηχανικό χάδι αποξενωμένο από την φύση. Η Αισθητική οδηγεί σε σκέψεις, σ' αυτογνωσία. Ο τεχνητός αισθησιασμός σε αισθητική αποκοίμηση. Η Αισθητική έχει να κάνει με την ιστορία, την πολιτισμική μνήμη, τις πολιτιστικές ρίζες όπως αυτές διανοίγονται στην μοναδικότητα τους και απλώνονται συλλογικά κι οικουμενικά. Ο αισθησιασμός ή η ικανοποίηση του ανατριχιάσματος είναι ενδεχομένως μια από τις συνέπειες της Αισθητικής. Όμως στην τεχνοεποχή της Επικοινωνίας γίνεται αυτοσκοπός. Όταν η Αισθητική μηχανοποιείται ή τεχνικοποιείται, τότε παύει να' ναι Αισθητική. Κάθε εργαλειοποίησή της χάνει την ανθρώπινη μοναδικότητά της και γίνεται μη-ανθρώπινος αισθησιασμός, που στόχο έχει την αποπλάνηση των αισθημάτων και των αισθήσεων, την νάρκωση τους ή ακόμη και τον θάνατό τους. Κι ένας αισθησιασμός δίχως αισθήματα, άρα δίχως Αισθητική, είναι εργαλειακός, είναι κατευναστικός, είναι μια μηχανική αυτοϊκανοποίηση.

Λίγα λόγια για το βιβλίο


Τι είναι η Μοντέρνα και τι η Σύγχρονη Τέχνη; Πώς η προσωκρατική φιλοσοφία επηρεάζει τις σύγχρονες εικαστικές εκφράσεις (installations, performances) και συναντιέται με τον Νίτσε; Με την Αγορά να κυριαρχεί πλέον στον εικαστικό χώρο και τα ίδια τα έργα Τέχνης να μετατρέπονται σε «προϊόντα» μήπως τίθεται το ζήτημα του τέλους της Τέχνης, του Τεχνομηδενισμού;

Εκεί, λοιπόν, που η παράδοση στον χώρο της Τέχνης συναντά την καινοτομία, η Αισθητική Φιλοσοφία έρχεται να δώσει απαντήσεις σε πλήθος ερωτημάτων με τρόπο απλό και κατανοητό. Η Αισθητική, όρος-κλειδί στο έργο του Δημοσθένη Δαββέτα, αναλύεται και προσεγγίζεται από τον συγγραφέα με έναν μοναδικό τρόπο που την καθιστά σημείο αναφοράς στην καθημερινότητά μας.

Καθοριστικός “παίκτης” ο Κίσινγκερ. Συνεντευξη στο στο Λαρισινο ράδιο Campos 97.8 (30.11.2023)


 Η είδηση του θανάτου του Χένρι Κίσινγκερ σήμερα το πρωί, “κούμπωσε” περίφημα με την φιλοξενία στην εκπομπή “Τα Νέα του Κάμπου” του Campos 97.8, του καθηγητή Πανεπιστημίου και αναγνωρισμένου γεωπολιτικού αναλυτή, Δημοσθένη Δαββέτα, ο οποίος χαρακτήρισε τον βετεράνο Αμερικανό πολιτικό ως “καθοριστικό παίκτη για τις παγκόσμιες εξελίξεις από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα”, αναγνωρίζοντας φυσικά τον απολύτως αρνητικό ρόλο που έπαιξε για εμάς στο ζήτημα της Κύπρου και όχι μόνο.

Ήταν μια πραγματικά ξεχωριστή συνέντευξη για την εκπομπή των Σωτήρη Κέλλα και Δημήτρη Αλεξίου, καθώς μεταξύ άλλων και πέρα από ευρύτερα γεωπολιτικά θέματα, έγινε εκτενής αναφορά στην πιθανότητα ο Μέγας Ναπολέων να έχει ελληνικές ρίζες, ζήτημα που απασχολεί και σχετικό βιβλίο του κ.Δαββέτα, το οποίο έχει έρθει στην επικαιρότητα λόγω και της ταινίας που πραγματεύεται τη ζωή του ιστορικού αυτού προσώπου.

Καθίστε αναπαυτικά λοιπόν και ακούστε αναλυτικά αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση: