Πολιτική «Ενοχοποίηση» και Πολιτισμός (Ελεύθερος Τύπος 29.05.2014)

Πολιτική «Ενοχοποίηση» και Πολιτισμός

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και η εντυπωσιακή νίκη της Μαρί Λεπέν στην Γαλλία θέτουν υπό αμφισβήτηση ένα σύστημα εξουσίας που ειδικά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ως τώρα, ήταν σε αποδοτική λειτουργία. Πρόκειται για την τεχνική της «ενοχοποίησης».  Πανάρχαια τεχνική από τους πρωτόπλαστους στην Βίβλο, αυτή έγκειται στο να διαχωρίσει τον κόσμο σε καλό και κακό. Το κακό είναι το απαγορευμένο και το καλό είναι επιτρεπόμενο και αποδεκτό. Με μία διαφορά: το κακό, η αμαρτία, πάντα ήταν πόλος φυσικής έλξης για τους ανθρώπους. Οπότε το καλό δεν είχε άλλη επιλογή παρά να το ενοχοποιήσει και να το δαιμονοποιήσει.

Αν τώρα αυτή την συλλογιστική την εφαρμόσουμε στη σημερινή Πολιτική τότε θα δούμε ότι το ενοχοποιημένο κακό ταυτίζεται συνήθως με την άκρα δεξιά. Ειδικά από την δεκαετία του ΄80 ως σήμερα, στη Γαλλία, υπήρξαν μία σειρά τιμωρητικοί νόμοι για την περίπτωση Λεπέν. Θεωρήθηκε «μίασμα» και οτιδήποτε αφορούσε αυτόν ή το κόμμα του, το Εθνικό Μέτωπο, ήταν καταδικαστέο και απαγορευμένο. Ο βίαιος χαρακτήρας του Ζαν Μαρί Λεπέν βοηθούσε σε αυτή την κατεύθυνση. Και απέναντι του βρέθηκαν η διεθνιστική (χρηματοπιστωτική)δεξιά και η εξ ιδεολογίας διεθνιστική αριστερά, οι οποίες και εφάρμοσαν μόνιμα την τεχνική της «ενοχοποίησης». Κάθε τι που έλεγε ο Λεπέν,  έπαιρνε τις διαστάσεις ενός τέρατος που έπρεπε να απομονωθεί ολοτικά. Για ένα διάστημα το πέτυχαν. Ώσπου  πήρε την προεδρία στο κόμμα η κόρη του Μαρίν. Αυτή άλλαξε τακτική. Απέφυγε τις παρορμητικές προκλήσεις, έβαλε έγχρωμους στο ψηφοδέλτιο της και έστρεψε την πολιτική της ατζέντα στην καθημερινότητα: μετανάστευση, ασφάλεια, αγοραστική δύναμη, αξίες εθνικές, κριτική ανελέητη στο ευρώ και κυρίως μαστίγωμα όσων πολιτικών είχαν εμπλακεί σε διαφθορά και διαπλοκή. Πάνω από όλα έβαλαν τη Γαλλία. Απέναντι σε αυτή την στάση τί πρότειναν η διεθνιστική (χρηματοπιστωτική) δεξιά και η διεθνιστική αριστερά; Την ολοτική «ενοχοποίηση». Διαρκής καταγγελία του κακού της Λεπέν. Αποτέλεσμα: ο λαός ψήφισε απενοχοποιημένα και της έδωσε την πρώτη θέση. Με προοπτικές καλυτέρευσης μιας και οι πολιτικοί της αντίπαλοι  περνούν βαθιά κρίση στη Γαλλία.

Το φαινόμενο Λεπέν, όπως και άλλων ακροδεξιών περιπτώσεων στην Ευρώπη δεν νικιούνται μόνο με «ενοχοποίηση». Νικιούνται με πολιτικές αποφάσεις που θέλουν να αποκαταστήσουν την άδεια τσέπη των πολιτών, τις ανθρώπινες αξίες(όπως η οικογένεια, η θρησκεία, το έθνος-πατρίδα), την ασφάλεια στην καθημερινότητα, το δικαίωμα ελευθερίας στο επιχειρείν, την ανεργία των νέων. Και κυρίως θέλουν να αποκαταστήσουν, τον πρωταρχικό ρόλο του πολιτισμού στη ζωή. Μόνο με «ενοχοποιήσεις» και δικαστικές αποφάσεις δε νικιέται το κακό. Αυτό νικιέται με βέλος κατευθείαν στην καρδιά του. Και αυτό το βέλος είναι ο Πολιτισμός, η καλύτερη ποιότητα ζωής, η καλλιέργεια. Δεν πρόκειται για γενικές και αφηρημένες ιδέες. Αλλά για ειδικές και συγκεκριμένες. Να γίνουν πρότζεκτς που θα απασχολούν εργασιακά τους νέους σε πολιτιστικές δράσεις. Υπάρχουν κεφάλαια για αυτά να διατεθούν. Ο Πολιτισμός είναι διαρκής ανθρώπινη δράση και όχι μόνο σύστημα διατήρησης υποδομών και πολιτικών καρεκλών. Ο Πολιτισμός είναι πάνω από όλα ο Πολίτης. Ο καθένας μας. «Κάθε ένας είναι δημιουργός» έλεγε ο σπουδαίος Beuys. Ας στραφούμε προς αυτή την κατεύθυνση για να νικήσουμε το κακό. Και ας μην αρκεστούμε μόνο σε τεχνικές «ενοχοποιήσεων».

Δημοσθένης Δαββέτας

.

.

Ευρωπαϊκή Ελλάδα: "Οι έμποροι του θανάτου είναι το παιχνίδι της ακροδεξιάς" (Le Parisien 22.05.2015)

Ευρωπαϊκή Ελλάδα: “Οι έμποροι του θανάτου είναι το παιχνίδι της ακροδεξιάς”

 

Ποιητής και φιλόσοφος, πρώην κριτικός τέχνης  της “Liberation”, ο Δημοσθένης Δαββέτας έγινε σύμβουλος για θέματα πολισμού του Έλληνα Πρωθυπουργού τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτός ο Ευρωπαίος στη ψυχή, που μιλάει άπταιστα τη γλώσσα του Μολιέρου ενώ γνωρίζει σε βάθος και το έργο του (έχει διπλή εθνικότητα, γαλλική και ελληνική), ξεκίνησε την προεκλογική εκστρατεία για της Ευρωεκλογές στην Ελλάδα ως επικεφαλής του συντηρητικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Μετανάστευση, ταυτότητα, πολιτισμός … “Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια κρίσιμη στιγμή!” Επιμένει.

 

Η Ελλάδα της κρίσης, είναι μια από τις ευρωπαϊκές χώρες που πλήττονται περισσότερο από την άφιξη παράνομων μεταναστών …

 

Δημοσθένης Δαββέτας: Ναι,πολλά δράματα και ναυάγια έχουν σημειωθεί, ωστόσο η Ελλάδα παραμένει αρκετά ευάλωτη, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης *. Βόρεια κατά μήκος του ποταμού Έβρου και των συνόρων με την Τουρκία, ο αριθμός των παράνομων διελεύσεων μειώθηκε, αλλά το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι έντονο στα νησιά του Αιγαίου. Εκείνοι που αγοράζουν και πωλούν τα βάσανα και τα όνειρα αυτών  των ανθρώπων στην αναζήτησή τους για μια καλύτερη ζωή, είναι οι έμποροι του θανάτου! Αυτό  ακριβώς  όμως είναι και το παιχνίδι της ακροδεξιάς, η οποία έκανε τη μετανάστευση σημείο αναφοράς του προγράμματός της (σημείωση, η Χρυσή Αυγή προτείνει τη συστηματική απέλαση των παράνομων μεταναστών καθώς εκείνων που υπονομεύουν τα  ελληνοτουρκικά σύνορα …).

 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, κατά τη γνώμη σας, αρκετά αλληλέγγυα;

 

Πιστεύω ότι όχι. Η παρουσία της FRONTEX βοηθάει αλλά αυτό δεν αρκεί. Πιστεύω επίσης ότι θα πρέπει να πιέσουμε την Τουρκία να σταματήσει τον εκβιασμό που ασκεί, επιτρέποντας τη διέλευση των μεταναστών. Αυτό δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ασφυξίας για την Ελλάδα, η οποία, ωστόσο, υποστηρίζει την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Ποια είναι η καμπάνια σας για τους Ευρωπαίους;

 Έχουν περάσει δύο μήνες από τότε που έχω ξεκινήσει την περιοδεία μου σε όλη τη χώρα. Αυτό είναι εξαιρετικά απαιτητικό ωστόσο όμως ιδιαίτερα  συναρπαστικό  και γεμάτο εκπλήξεις! Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων δεν γνωρίζουν τίποτα για τον τρόπο που λειτούργει η Ευρώπη καθώς και για τις επιπτώσεις της στην καθημερινή τους ζωή. Υπάρχουν επίσης πολλά ερωτήματα σχετικά με την ευρωπαϊκή ταυτότητα, για την αναδιοργάνωση της Ευρώπης ενώ παρατηρώ πως είναι έντονο το στοιχείο του ευρωσκεπτισμού. Πρέπει να τους πείσουμε να ψηφίσουν.

 

Πώς θα το πραγματοποιήσετε αυτό;

 Τους λέω να μην ψηφίσουν τους παλιούς εφόσον είναι μαζί τους δυσαρεστημένοι! Ο υποψήφιος που δεν μιλάει άλλη γλώσσα πέρα από αυτή της χώρας του δεν μπορεί να γνωρίζει την Ευρώπη ως οικονομική οντότητα, πολιτιστική και ανθρωπιστική. Συζητούμε συνταιριάζοντας τον πολιτικό λόγο με τον πολιτισμό, με αναγνώσεις ποίησης και μουσικά ακούσματα.

Η πεποίθησή μου είναι ότι η Ευρώπη του πολιτισμού πρέπει να πάρει την εξουσία από τη χρηματοπιστωτική Ευρώπη. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας πρέπει να είναι στην υπηρεσία της πολιτικής και της οικονομίας, όχι το αντίστροφο. Σε αυτό το σημείο, η Ευρώπη βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Πρέπει να καινοτομήσει, να δημιουργήσει και να γίνει ο πρωταγωνιστής! Και ο πολιτισμός μπορεί να είναι η κινητήριος δύναμη.

 *Η  Ελλάδα επανειλημμένα έχει καταδικαστεί για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των μεταναστών και έχει καθιερώσει ένα “Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη μεταρρύθμιση του ασύλου και τη διαχείριση της μετανάστευσης.”

 

Μία Νέα Ελλάδα-Μία Νέα Ευρώπη (Ελεύθερος Τύπος 22.05.2014)

Μία Νέα Ελλάδα-Μία Νέα Ευρώπη

Πολλοί από τους Έλληνες δεν γνωρίζουν τι είναι ακριβώς και πως λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Λόγω της κρίσης όμως έμαθαν για τα δάνεια μας και τα χρέη μας σε αυτήν. Είδαν ένα αρκετά σκληρό, τεχνοκρατικό, γραφειοκρατικό και αυστηρό πρόσωπο, που έπαιρνε αποφάσεις για μας, και μάλιστα αποφάσεις που αφορούσαν και αφορούν το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Ποια είναι όμως αυτή , η σημερινή Ευρώπη, μέλος της οποίας είμαστε και εμείς σαν χώρα; Η Ευρωπαϊκή Ένωση γεννήθηκε σαν απάντηση στα 58 εκατομμύρια νεκρούς που άφησε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Γεννήθηκε σαν απάντηση στο ολοκαύτωμα και τις γενοκτονικές καταστροφές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση γεννήθηκε από κάποια φωτισμένα μυαλά που είπαν στοπ ο πόλεμος, οι καταστροφές και ο στείρος αναρχοεθνικισμός.

Στην πορεία όμως αυτή η αρχικά εμπορική Ένωση, η διαρκώς διευρυμένη με νέα κράτη, έχασε τον έλεγχο. Η ανεργία των νέων, η έλλειψη αξιών και προσανατολισμών, η κακή οικονομία, η χρηματοπιστωτική τυραννία, και η δυσπιστία στην Πολιτική, άρχισαν να κυριαρχούν. Η πραγματική Οικονομία και Πολιτική, οι πολιτισμικές και ηθικές αξίες, υποχώρησαν. Η Ευρώπη είναι σήμερα σε κρίση. Το ίδιο και η χώρα-μέλος της η Ελλάδα. Για αυτό και οι σημερινές Ευρωεκλογές είναι πολύ σημαντικές. Ο Έλληνας πολίτης πρέπει να ψηφίσει ελληνικά και ευρωπαϊκά. Ψηφίζοντας κόμματα ευρωπαϊκής καθαρά(και αταλάντευτης επιλογής) πορείας συμβάλλει στην ανανέωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμβάλλει στην επαναφορά της στον δίκαιο και ορθό δρόμο, αυτόν της μείωσης της ανεργίας, της μείωσης των διαφορών Βορρά-Νότου, στην αλλαγή σκληρής γερμανικής κυριαρχίας και την ενεργοποίηση του πολιτισμού και των πολιτιστικών δράσεων σαν στοιχείο ανάπτυξης και μείωσης της ανεργίας . Ο Έλληνας πολίτης ψηφίζει μόνο ευρωπαϊκά. Γιατί μόνο μέσα από την Ευρώπη, με ευρωπαϊκή συνείδηση μπορεί να κάνει αλλαγές. Δεν πρέπει να παγιδευτεί στις πονηριές του ΣΥΡΙΖΑ που λαϊκίστικα είναι ευρωπαϊστής και πρακτικά ευρωυπονομευτής. Παράλληλα ο Έλληνας πολίτης, πρέπει να διατηρήσει τον θυμό του. Να μην ξεχνά και να τιμωρήσει όσα «βαρίδια» και όσους θεωρεί ότι ταυτίζονται με καταστάσεις του παρελθόντος υπεύθυνες για την κρίση και τα δεινά που πέρασε. Πρέπει να τιμωρήσει τις παλαιές αντιλήψεις, ψηφίζοντας νέα πρόσωπα, άφθαρτα, με νέες ιδέες που υπηρετούν νέες πολιτικές.

Και αυτό είναι το διακύβευμα των Ευρωεκλογών: να ψηφιστούν κόμματα καθαρά ευρωπαϊκά, δίχως σκιές αντι-ευρωπαϊκές, στις πολιτικές τους. Και να ψηφιστούν πρόσωπα που γνωρίζουν την Ευρώπη και σαν νοοτροπία και σαν μηχανισμό, πρόσωπα που επειδή αγαπούν την πατρίδα τους, για αυτό και ενδιαφέρονται να είναι ενεργοί Ευρωπαίοι, να συνεργούν στις ευρωπαϊκές αποφάσεις, και όχι να είναι απαθείς παρατηρητές. Το διακύβευμα αυτό αφορά το μέλλον της Ελλάδας, το δικό μας και των παιδιών μας. Πρόκειται για μια νέα Ελλάδα σε μία νέα Ευρώπη.

Δημοσθένης Δαββέτας

Λίγα λόγια για το έργο μου

Λίγα λόγια για το έργο  μου

Στο ζωγραφικό μου λόγο επιλέγω να εκφραστώ με λέξεις και εικόνες. Δηλαδή

με κρυφές και φανερές παραστάσεις. Δεν με ενδιαφέρει η figurative ή η αφηγηματική ζωγραφική. Για μένα η ζωγραφική είναι κίνηση ευαίσθητων ενσαρκωμένων υλικών στο χώρο. Κάθε πίνακας είναι συνδυασμός ποίησης, χρωμάτων και ενέργειας. Η φιλία μου με μεγάλους εικαστικούς αλλά και η συνεργασία μου μαζί τους (όπως Beuys, Warhol, Abramovic, Cragg, Baselitz, Basquiat, Twombly..) εμπλούτισε την τέχνη μου με εικαστική τόλμη, θάρρος και διάθεση ευρηματικής ανανέωσης.

Δίπλα σε αυτά καθοριστικό ρόλο παίζει η ποίηση και η φιλοσοφία. Συχνά από μία λέξη ή ιδέα ζωγραφίζω. Και το αντίθετο. Η ζωγραφική για μένα είναι αναπνοή, διαλογισμός, ενέργεια, ζωτικότητα. Είναι πορεία ανεπίστρεπτη προς την αυτογνωσία.

Ο ποιητής Στρατής Πασχάλης, κάτω από τον τίτλο “Άγριες Σεπραντίνες”,περιγράφει την εικαστική δουλειά του Δημοσθένη Δαββέτα: “Ηλεκτρικά χρώματα. Μετέωρα διαγράμματα φωσφορίζοντα πάνω σε νεφελώδεις εκτάσεις. Μορφές διάφανες χαραγμένες στον αέρα με κιμωλία. Επιγραμματικές φράσεις, σημειωμένες με τον χρωστήρα, σα να’ ταν ιερογλυφικά μοτίβα, δυσανάγνωστα και μαγικά «σκονάκια» γύρω από τρισδιάστατα graffiti στον Αόρατο Τοίχο. Ακατάστατες μονοκοντυλιές, υδατώδεις εντάσεις, από ένα τετράδιο ιχνογραφημάτων ονειρικής απόπειρας για μια αναμαλλιασμένη θύελλα φαντασμαγορικών χειρονομιών και αποφθεγμάτων, ανακατεμένων, όπως οι αναρχούμενες σερπαντίνες, λουσμένες με στίγματα- κομφετί, στον αέρα μιας άγριας χαράς, ανέμελες μα και δραματικές. Η ποίηση ζωγραφίζει. Η ζωγραφική απορεί, ενθουσιασμένη γι’ αυτή την έκρηξη της ανένταχτης εικαστικής εφηβείας που διασαλεύει την τάξη της.Τα έργα του Δημοσθένη Δαββέτα έχουν μια σίγουρη αρετή. Ενώ επιμένουν στην επιθετική εκφραστικότητα, δεν μας τρομάζουν «εξπρεσσιονίζοντας». Γιατί δεν επιμένουν στο αγχωτικό Βάθος, αλλά στη λυτρωτική Επιφάνεια. Την Ουσία ως Δια-κόσμηση. Αξία κατεξοχήν ελληνική. Διαθέτουν φρεσκάδα και παλμό διαρκώς αιωρούμενου παιχνιδίσματος, μολονότι μορφάζουν, στρεβλώνουν, αιφνιδιάζουν, παραμορφώνουν, με ακαταλόγιστους, μη ωραιοπαθείς, ειρμούς πραγμάτων και προσώπων. Θέτοντας και πάλι το παντοτινό ζήτημα του συσχετισμού ζωγραφικής και ποίησης. Εικόνας και γλώσσας. Λόγου και σιωπής. Χρήσιμο θέμα σε μια εποχή που ταυτίζει την ποίηση με τη διανόηση και κάνει πέρα την «όντως Ζωγραφική». Αυτήν που απεκάλυπτε τον κόσμο αναμορφώνοντας τα ίδια του τα δεδομένα μέσω ενός άκρως διεισδυτικού βλέμματος, αποδεικνύοντας πως οι αισθήσεις μπορούν να γίνουν πνευματικότερες από τις ιδέες. Παραπέμποντας στην «όντως Ποίηση» – αυτήν που «είδε» τα χρώματα των Φωνηέντων….

Δημοσθένης Δαββέτας από τον λόγο έως την μαγεία της πράξης

Κείμενο του Χρήστου Θεοφίλη, Κριτικού Τέχνης

Δημοσθένης Δαββέτας από τον λόγο έως την μαγεία της πράξης.
Βιολογία, κοινωνιολογία, ψυχολογία, αισθητική, λέγεται, είναι δυνάμεις προσέγγισης του καλλιτέχνη, προσφέροντας την ανάγνωση των κρυμμένων πληροφοριών και των ουσιαστικών αιτιών που μετασχηματίζονται σε έργο. …θα πρόσθετα, σημαντικότερο είναι, το να έχει βουτήξει ο γράφων τα ακροδάκτυλά του στα υλικά της τέχνης για να την προσεγγίσει…οι καλλιτέχνες μιλούν με κωδικούς χειρονομιών και επιφωνημάτων της συντεχνίας και αυτό ναι μεν φτωχαίνει την επιδερμίδα μα ποτέ την τέχνη στο μεδούλι της. Να τόπος ιερός συνομιλίας, αν αποζητάς να σπάσεις κωδικούς …τα αλλά στην ανεπάρκειά τους σε χρίζουν σε παρόντα χρόνο κοτζαμπάση των τεχνών με λόγο αδιέξοδο και ποτέ σε μέλλοντα … Στα νοήματα των λέξεων και των επιστημών δεν θα συναντήσεις την μαγεία της πράξης.

Δημοσθένης Δαββέτας. «Στον καθρέφτη του Ορφέα».

Δημοσθένης Δαββέτας. “Μαρίνα Αμπράμοβιτς, Η καλλιτέχνις είναι εδώ”.

                

Δημοσθένης Δαββέτας, εικαστικός και καθηγητής φιλοσοφίας της τέχνης.

 

«Είναι δυνατόν κάποιος να κάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα στη ζωή του, κι αυτή η πολλαπλότητα να τον κατατάσσει στους ύποπτους τρομοκράτες; Ποια είναι τα όρια μεταξύ νόμων, ελευθερίας και δημιουργίας;» Δημοσθένης Δαββέτας (2007) Το πορτραίτο ενός… τρομοκράτη, Σιδέρης Ι. Ένα μυθιστόρημα αισθητικής.

                                                           ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ

ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΤΕΧΝΗΣ

 

 

 

Συμμετοχή στην ART ATHINA που ξεκινάει την Πέμπτη 15 Μαίου 2014

Στο πρόγραμμα της ART ATHINA που ξεκινάει την Πέμπτη 15 Μαίου 2014 στο TAEKWODO Παλαιού Φαλήρου, θα φιλοξενηθεί η ατομική μου έκθεση ζωγραφικής στη Gallery PAPATZIKOU (booth H6)

 

H συνέντευξή μου στο deltaTV Θράκης (07.05.2014)

http://vimeo.com/94451763#t=33

<iframe src=”//player.vimeo.com/video/94451763″ width=”500″ height=”375″ webkitallowfullscreen mozallowfullscreen allowfullscreen></iframe>

 

 

 

Η κατά ΣΥΡΙΖΑ ευτυχία, (Ελεύθερος Τύπος 8.05.2014)‏

Η κατά ΣΥΡΙΖΑ ευτυχία

      Το  ζήτημα της Ευτυχίας, δηλαδή του τι να κάνει κάποιος  ώστε να ζει ισορροπημένα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, όντας έτσι βαθιά ευχαριστημένος από τις πράξεις και την ζωή του, απασχόλησε και συνεχίζει να απασχολεί τους ανθρώπους. Ειδικά οι φιλόσοφοι όπως ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης, οι Επικούριοι, οι Στωικοί, αλλά και οι μετέπειτα Σπινόζα και Καντ, ασχολήθηκαν επισταμένα με το θέμα προτείνοντας διαφορετικές λύσεις. Καμία από αυτές δεν έχει στατική και έτοιμη απάντηση και αφήνει περισσότερο χώρο στην αυτογνωσιακή πορεία του καθένα. Ειδικά στην Πολιτική το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο γιατί δεν αφορά μόνο ατομικά τον Πολίτη, αλλά το σύνολο τους, σαν οργανωμένη συλλογικότητα.

      Όταν λοιπόν διαβάζω ότι κάποιες θεωρίες φιλοδοξούν σε λίγα μόνο μαθήματα να λύσουν το πρόβλημα της Πολιτικής Ευτυχίας, εντυπωσιάζομαι και αναζητώ με έμμονη προσήλωση το ιδεολογικό τους δαιμόνιο. Πρόκειται κατά αρχήν να το ξεκαθαρίσω για την γενικότερη φιλοσοφία του ΣΥΡΙΖΑ περί ευτυχίας. Ποια είναι αυτή σε γενικές γραμμές; Στηρίζεται στην εκ θεμελίων δυσμετρία ανάμεσα στο κακό και το καλό. Το πρώτο ταυτοποιείται εύκολα: είναι ο κακός καπιταλισμός, η άρχουσα τάξη και η διεθνής του χρήματος. Το δεύτερο, αν και εκ φύσεως περίπλοκο, λύνεται συνεπώς με την απλή εξίσωση: καλό είναι το αντίθετο του κακού. Άρα όποιος το ασπάζεται ενσαρκώνει την αλήθεια, το ηθικό αλάθητο, την ιδεολογία του πολιτικά περιούσιου, το βάρος του Σωτήρα, και είναι ταγμένος «ελέω καλού» να δουλεύει για την κοινωνική θεραπεία του κακού.

     Χωρίζοντας έτσι με ένα ιδεολογικό σχίσμα την κοινωνία στα δύο(προϊόν μαρξίζουσας καταβολής), παραβλέπει την εκ ζωής πραγματικότητα, την βιωματική αλήθεια, ότι η Ευτυχία δεν είναι προνόμιο χρημάτων και εξουσίας, δεν είναι γόνος υλικότητας, ιδεολογικής αντι-φυσικότητας ή ισο-κρατίας, δεν είναι προνόμια φτώχειας ή πλούτου, μήτε οικονομικό-κοινωνικών επαναστάσεων, τεχνικής δύναμης ή άκρατης ηδονής( ας με συγχωρήσει ο αρχαίος Αρίστιππος), η Ευτυχία δεν θεμελιώνεται σε στρατιωτικές νίκες, ολοκαυτώματα ή γενοκτονίες, ούτε σε δικτατορίες, φασισμούς ή κομμουνισμούς. Η Ευτυχία, πάντα από την βαθιά εμπειρία της  ζωής, δεν είναι μετρήσιμο( υλικά ή μη) είδος, είναι πέρα από σχίσματα, και διχασμούς. Πάνω από όλα η Ευτυχία, είναι μια διαρκής σύνθεση που στόχο(τέλος) έχει την αναζήτηση του Άριστου( Αριστοτέλης). Και αυτό το αγνοεί ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνοντας μία Ευτυχία που είναι Χίμαιρα για τους Πολίτες. Και σαν Χίμαιρα είναι άκρως επικίνδυνη.

Δημοσθένης Δαββέτας

Η συνέντευξή μου στο faros24 08.05.2014

Συνέντευξη του Δημοσθένη Δαββέτα στο faros24

Ο Δημοσθένης Δαββέτας είναι ποιητής, εικαστικός, συγγραφέας, καθηγητής φιλοσοφίας της Τέχνης, σε Ελλάδα και Παρίσι. Από το 2012 είναι σύμβουλος του πρωθυπουργού σε θέματα πολιτισμού και υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία.

Είστε ένα πρόσωπο νέο στην πολιτική και μάλιστα προέρχεστε από τον χώρο της τέχνης και των γραμμάτων. Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με τα κοινά και να θέσετε την υποψηφιότητά σας για Ευρωβουλευτής?

Μερικοί πιστεύουν ότι το να ασχολείσαι με την τέχνη σημαίνει ότι είσαι μακριά από τα πολιτικά δρώμενα, αυτό όμως είναι λάθος, διότι «η πολιτική είναι μητέρα των τεχνών», όπως αναφέρει και ο Αριστοτέλης. Τονίζω πάντα ότι οι λέξεις πολίτης, πολιτισμός και πολιτική έχουν την ίδια ρίζα κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Έτσι λοιπόν, προσπαθώ να υπηρετώ με συνέπεια τις τέχνες και τα γράμματα χωρίς όμως να απέχω από την πολιτική ζωή, με την οποία ασχολούμαι ενεργά από το 2012 από τη θέση του συμβούλου του πρωθυπουργού σε θέματα πολιτισμού. Η αλήθεια είναι όμως ότι πάντα έβρισκα τρόπους να συμμετέχω στην πολιτική ζωή της χώρας μας, είτε με άρθρα, είτε με ομιλίες μου.

Παρακολουθώντας κανείς την προεκλογική σας εκστρατεία παρατηρεί πως ακολουθείτε έναν εναλλακτικό τρόπο γνωριμίας με τους πολίτες. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτή την ξεχωριστή πρωτοβουλία.

Πράγματι, όλο αυτό το διάστημα έχουν πραγματοποιηθεί πολλές εκδηλώσεις που δεν μοιάζουν με τις συνηθισμένες προεκλογικές συγκεντρώσεις, αλλά στηρίζονται σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα οργανώνω ποιητικές βραδιές ή εκθέσεις ζωγραφικής. Έτσι, προσπαθώ να φέρω τον κόσμο κοντά στις τέχνες, κοντά στον πολιτισμό και να γνωρίσουν εμένα και το έργο μου. Χαίρομαι που βλέπω ότι οι πολίτες ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό στο κάλεσμά μου κι αυτό μου δίνει την ώθηση για ακόμη περισσότερες πρωτοβουλίες.

Πώς μπορεί ο πολιτισμός να βοηθήσει τη χώρα μας σε μια τόσο δύσκολη χρονική περίοδο?

Ξέρετε, ο πολιτισμός δεν είναι κάτι αόριστο. Ο πολιτισμός μπορεί να γίνει ένα όπλο κατά της ανεργίας, ένα όχημα που θα μας οδηγήσει στην ανάπτυξη. Η Ελλάδα επιβάλλεται να αξιοποιήσει την τεράστια πολιτιστική της κληρονομιά. Για παράδειγμα, υπάρχουν προγράμματα τα οποία χρηματοδοτούνται κατά μεγάλο ποσοστό, 70% περίπου, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία προϋποθέτουν τη συνεργασία τριών ευρωπαϊκών πόλεων με πολιτιστικό πλούτο. Θα μπορούσε δηλαδή η Αλεξανδρούπολη, με το αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας, να συμμετάσχει στο πρόγραμμα αυτό. Η δράση αυτή θα δημιουργήσει αυτόματα αύξηση του τουρισμού αλλά και νέες θέσεις εργασίας.

Πείτε μας λίγα λόγια για την παρουσία σας στην Αλεξανδρούπολη.

Καταρχήν είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι στην Αλεξανδρούπολη, στην αρχή της Ελλάδας. Η επίσκεψή μου εδώ έχει συμβολικό χαρακτήρα και είναι ιδιαίτερης σημασίας στην προσπάθεια που κάνω για την Ευρώπη. Η Αλεξανδρούπολη και ο Έβρος γενικότερα συμβολίζουν την θέση της χώρας μας στην Ευρώπη και ενώνουν την Ανατολή με τη Δύση. Η επίσκεψή μου στην πόλη σας συνδυάζεται με την εκδήλωση στο Ανθίμειο Πολιτιστικό Κέντρο για την παρουσίαση της ποιητικής μου συλλογής «Στον καθρέφτη του Ορφέα». Όπως θα ξέρετε, ο Ορφέας γεννήθηκε και έζησε στη Θράκη και εδώ εξελίχθηκε η ιστορία του. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως που στήριξε την παρουσία μου στην πόλη σας. Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος είναι ένας νέος ιεράρχης, γνωστός στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό για το έργο του, ο οποίος στηρίζει πάντα τις προσπάθειες που γίνονται σε σχέση με τον πολιτισμό. Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, από την Αλεξανδρούπολη κατάγεται και ο Άκης Γεροντόπουλος, ο Υφυπουργός των Εξωτερικών με τον οποίο μας συνδέει μια ιδιαίτερη φιλία και εκτίμηση. Με την πόλη σας με συνδέει επίσης και ένας από τους πιο στενούς μου συνεργάτες, ο Ηλίας Τζιώρας, ο οποίος είναι συμπατριώτης σας. Γνωρίζω λοιπόν πολύ καλά ότι στην Αλεξανδρούπολη και στον Έβρο γενικότερα υπάρχει απίστευτη πολιτιστική κληρονομιά, η οποία δυστυχώς παραμένει αναξιοποίητη και χωρίς προβολή. Σκοπός μου είναι αυτό να αλλάξει και ο πολιτισμός σε συνδυασμό με τον τουρισμό να αναδείξουν την περιοχή και της ιστορία της. Τα αρχαιολογικά μέρη γύρω από την Αλεξανδρούπολη, τα ιστορικά μοναστήρια, η βυζαντινή ιστορία και το κάστρο του Διδυμότειχου, το οποίο όλοι γνωρίζουμε ότι έγινε μέχρι και πρωτεύουσα του Βυζαντίου το 1204 με την εισβολή των Φράγκων στην Κωνσταντινούπολη, είναι κάποιοι μόνο από τους πολλούς πολιτιστικούς θησαυρούς της περιοχής. Όλα αυτά πρέπει να συνδυαστούν με το πλούσιο φυσικό περιβάλλον, όπως αυτό αναδεικνύεται σε όλη την περιοχή του Έβρου, όπως στο Δέλτα του Έβρου, έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους στην Ευρώπη. Ξεχωρίζει επίσης η Δαδιά του Έβρου, το νησί της Σαμοθράκης, γνωστό για τα Καβείρια Μυστήρια, με τις πηγές, τους καταρράκτες και τις λίμνες, αλλά και η Ορεστιάδα και το Σουφλί, η πόλη του μεταξιού. Στόχος μου είναι λοιπόν να αξιοποιήσω τις γνώσεις μου και τις επαφές μου στην Ευρώπη, ώστε να συνδυάσουμε και να αναδείξουμε τον πολιτιστικό πλούτο με την ομορφιά του Έβρου, με αποτέλεσμα την αύξηση τουρισμού και την ανάπτυξη όλης της περιοχής.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΔΑΒΒΕΤΑ

     Γεννημένος στην Αθήνα, ζει και εργάζεται μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και είναι διδάκτωρ Αισθητικής του ΠανεπιστημίουPARISVIII (Διευθυντής Διδακτορικού ο Michel Deguy). Διδάσκει Αισθητική, ως τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο IESA στο Παρίσι, Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο StrateCollege και Creapole στο Παρίσι. Παραδίδει μαθήματα Φιλοσοφίας της Τέχνης, Ιστορίας της Τέχνης, Φιλοσοφίας της Μόδας και τουDesign στο NewYorkCollege Αθηνών. Τέλος, διδάσκει, ως επισκέπτης καθηγητής, Τέχνη και Πολιτική στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Από το 2009 είναι αναπληρωτής Tομεάρχης Πολιτισμού στη Νέα Δημοκρατία, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια διατελεί καθήκοντα Ειδικού Συμβούλου του Πρωθυπουργού επί των πολιτιστικών θεμάτων. Είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

       Ποιητής και συγγραφέας, ζωγράφος και performer γράφει ήδη από το 1982 άρθρα και δοκίμια για τα περιοδικά και τις εφημερίδες ArtForum, ArtinAmerica, ArtStudio, Beaux–ArtsMagazine,GalleriesMagazines, Liberation, Parkett, Risk στις πολιτιστικές στήλες. Από το 2010 αρθρογραφεί για την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος.

Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από πενήνταperformances και προσωπικές εκθέσεις ζωγραφικής. Μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει σαράντα έξι λογοτεχνικά έργα, εβδομήντα τρία δοκίμια και μονογραφίες και πληθώρα άρθρων και ερευνών στο διεθνή και ελληνικό τύπο.

     Τελευταίες του συγγραφικές δουλειές είναι οι εξής: MarinaAbramovic, Meditationauxyeuxfixes, εκδ.Editions Nicolas Chaudun, Γαλλία, Joseph Beuys, La sagesse moderne, εκδ. Editions Nicolas Chaudun,Γαλλία, Corps diaphanes, επίλογοςαπότον Michel Deguy, εκδ. Editions du Retour David Moscovici,Γαλλία, ΣτονκαθρέφτητουΟρφέα, εκδ. SuisGeneris, Αθήνα.

     Σε όλη τη διάρκεια της πορείας του, συμμετέχει στην σύνταξη καταλόγων και μονογραφιών σημαντικών καλλιτεχνών για Μουσεία, ενώ δίνει διαλέξεις σε Σχολές Τέχνης και Πανεπιστήμια.

     Μεταξύ άλλων συνεργάστηκε σε διαφορετικά projects με τους κάτωθι καλλιτέχνες:

Andy Warhol, Marina Abramovich, Miquel Barcelo, Georg Baselitz, Jean-Michel Basquiat, Joseph Beuys, Alighiero Boetti, James Brown, Werner Buttner, Francesco Clemente, Tony Cragg, Enzo Cucchi, Martin Disler, Rainer Fetting, Gilbert & George, Jean Le Gac, William Mackendree, Andre Masson, Mario Merz, Annete Messager, Pavlos, Jean-Pierre Raynaud, Georges Rousse, Lucas Samaras, Julian Schnabel, Antoni Tapies, Costas Tsoclis, Cy Twombly.

ΣΠΟΥΔΕΣ:

1975 -1980   Τελειόφοιτος Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου     Θεσσαλονίκης

1998           Διδάκτωρ Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο PARISVIII (Διευθυντής Διδακτορικού ο Michel Deguy)

ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:

1998               Λύκειο Τέχνης Μασσαλία

2008               AthensNewYorkCollege

2009                Πανεπιστήμιο Creapole Παρίσι

2012                 IESA (International Studies in History and Business of Art & Culture) Παρίσι

ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:

1991-1994       Σχολή Καλών Τεχνών Παρίσι – καλεσμένος της MarinaAbramovic

1991-1992       Σχολή Καλών Τεχνών της Grenoble

1994-1995       Πανεπιστήμιο τουMaetz

1996-1997       Λύκειο Τέχνης Arles

1997-1998       Σχολές ΑΚΤΟ

2002-2003       Σχολή Καλών Τεχνών RueilMalmaison

2007-2009       Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

2008-2009       Πρόγραμμα Μουσειακών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών

2009-2011       Strate College Παρίσι

2010-2011       Αρχιτεκτονική Πατρών

Η Συνέντευξη μου στο Μaximum fm 93.6 της Αλεξανδρούπολης

Η Συνέντευξη μου σήμερα το πρωί στο Μaximum fm 93.6 της Αλεξανδρούπολης και τον Δημήτρη Κολιό.

Πατήστε ΕΔΩ

 

 

Η συνέντευξή μου στον Βαγγέλη Στολάκη

Άνθρωπος της Τέχνης, του Πολιτισμού και της Φιλοσοφίας δεν θα μπορούσε να μην προτείνει ως τόπο συνάντησής μας το καφέ του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη, εκεί όπου πραγματοποίησε το απόγευμα της περασμένης Τρίτης την πρώτη του προεκλογική ομιλία στην πόλη. Ο σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά και υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΝΔ, Δημοσθένης Δαββέτας μιλά στην «Κ» και εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο ένας καλλιτέχνης και άνθρωπος του πνεύματος μπορεί να συνυπάρξει με τους Έλληνες πολιτικούς. Αναφέρεται στη γνωριμία του με τον Αντώνη Σαμαρά και διανέμει… ρόλους σε Ευάγγελο Βενιζέλο, Φώτη Κουβέλη και Αλέξη Τσίπρα. «Οι ευρωεκλογές είναι πολύ σημαντικές γιατί μπαίνουν οι βάσεις για τη νέα ταυτότητα της Ευρώπης, που δεν στάθηκε στο ύψος των οραμάτων των θεμελιωτών της» υπογραμμίζει μιλώντας για το διακύβευμα των ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου.

Συνέντευξη στο Βαγγέλη Στολάκη

«Η πολιτική συνυπάρχει άριστα με τον πολιτισμό. Μην ξεχνάμε ότι ο Αριστοτέλης λέει ότι η πολιτική είναι πολιτισμός των τεχνών. Δηλαδή θεωρεί τέχνη την πολιτική. Πιστεύω ότι το πολιτιστικό έργο είναι βαθιά πολιτικό διότι συμβάλει στην καλλιέργεια του πολίτη. Πολίτης, πολιτισμός και πολιτική έχουν ίδια ρίζα άλλωστε» λέει ο κ. Δαββέτας για την απόφασή του να απαντήσει θετικά στο κάλεσμα του Πρωθυπουργού και να τοποθετηθεί στο «γαλάζιο» ευρωψηφοδέλτιο. Συμπληρώνει ωστόσο ότι: «στην πρακτική συναντώ πολιτικούς των οποίων το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό και κάθε άλλο από τέχνη εκπροσωπούν. Λειτουργούν μέσα από τη λογική της άρπαγας. Σε αυτή την περίπτωση σημασία έχει αυτό που πιστεύεις και όχι το τι κάνουν οι άλλοι. Έσ-τω κι αν είσαι μοναχικός καβαλάρης ή Δον Κιχώτης». «Και εσείς πως θα μπορέσετε να συνυπάρξετε με τη δεύτερη κατηγορία των πολιτικών» τον ρωτάμε. «Κανείς από αυτούς δεν θα μπορέσει να μου απαγορεύσει να πω την άποψή μου. Ακόμα και να μην μπορέσω να τα κάνω πράξη τουλάχιστον θα έχω λόγο. Και ο λόγος είναι πράξη» απαντά.

Η γνωριμία με τον Σαμαρά

Αναφερόμενος στη γνωριμία του με τον Αντώνη Σαμαρά, του οποίου σήμερα τυγχάνει σύμβουλος για ζητήματα Πολιτισμού, ο Δημοσθένης Δαββέτας θυμάται πως τον γνώρισε προ δεκαετίας όταν ο πρωθυπουργός τον συνάντησε σε μια έκθεση κα-θώς ήθελα να αγοράσει έναν πίνακά του. «Μου ανέλυσε μέσα από τις γνώσεις του τη ζωγραφική μου» λέει στην «Κ» και εξηγεί πως γι” αυτό τον εντυπωσίασε. Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής θυμάται και τους… καλύτερους Έλληνες υπουργούς Πολιτι-

σμού. «Η πιο επιτυχημένη στο ξεκίνημά της ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Όχι γιατί έκανε απίθανα πράγματα αλλά γιατί έδωσε έναν άλλο αέρα. Έκανε το υπουργείο Πολιτισμού να βγάλει την εξωστρέφειά του. Κάτι πήγε να κάνει και ο Μικρούτσικος αλλά δεν τα κατάφερε γιατί δεν είχε τον αέρα της Μελίνας. Όμως ο Αντώνης Σαμαράς πέτυχε σε σύντομο διάστημα αυτό που δεν πέτυχαν άλλοι. Είχε μια αμεσότητα που δεν είχαν άλλοι υπουργοί. Όταν κάποιος του γνωστοποιούσε ένα αίτημα πριν περάσουν πέντε λεπτά αυτό γινόταν πράξη. Ο Σαμαράς έχει σπουδαία κουλτούρα». «Είναι άνθρωπος που μου μίλησε για ποίηση. Για τον Αντώνη Σαμαρά άλλωστε μου μίλησε ο Ελύτης, που τον θεωρούσε το αγαπημένο του παιδί και τον πολιτικό του μέλλοντος. Η Πολιτική Άνοιξη για όσους δεν το γνωρίζουν πρέπει να αναφέρουμε πως δόθηκε από τον Ελύτη. Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε πολλά πράγματα στο υπουργείο Πολιτισμού» λέει ο κ. Δαββέτας.

Πολιτισμός στα χέρια κομματικών

Ο ίδιος επιμένει πως πρέπει να αλλάξει η πολιτική του να τοποθετούνται σε θέσεις κλειδιά του Πολιτισμού και της Παιδείας «παιδιά του κομματικού σωλήνα». «Στο θέμα του πολιτισμού πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή. Στην Πολιτεία του ο Πλάτωνας λέει μιλώντας μέσω του Σωκράτη ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να ασχολείται με αυτό που γνωρίζει και που αγαπά. Μόνο τότε θα πάει μπροστά η κοινωνία» αναφέρει ο κ. Δαββέτας και συμπληρώνει πως «θα πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο άνθρωποι οι οποίοι και γνωρίζουν και αγαπούν τον πολιτισμό. Δεν μπορεί να ασχολούνται άτομα τα οποία είναι λειτουργικοί της πολιτικής. Ο πολιτισμός έχει μια ιδιαιτερότητα. Η πολιτική για τον πολιτισμό πρέπει να ασκείται από ανθρώπους με γνώσεις» καταλήγει.

Όπως λέει, αυτό που θα άλλαζε πρώτα στην Ελλάδα θα ήταν το εκπαιδευτικό σύστημα. «Οι ανθρωπιστικές σπουδές πρέπει να πάρουν καθοριστικό ρόλο. Να υπάρξει για παράδειγμα στα σχολεία μάθημα Γενικού Πολιτισμού, της Ιστορίας της Τέχνης. Ο πολιτισμός είναι οικονομία. Εάν θέλουμε στα μουσεία να έχουμε κόσμο, πρέπει οι υπάλληλοι να έχουν τις αντίστοιχες σπουδές» σχολιάζει ο κ. Δαββέτας.

Σχολιάζοντας τέλος, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται και στην ερώτηση εάν τελικά επικρατήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης «βλέπει» πολιτική αστάθεια στο εσωτερικό της χώρας, ο υποψήφιος ευρωβουλευτής απαντά: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κολλημένος σε ένα ποσοστό. Αυτό δείχνει ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκρίνεται στοκ κόσμο. Η πολιτική της ΝΔ αποδίδει. Ο ελληνικός λαός είναι σώφρων. Ξέρει να ψηφίζει αυτούς που έχουν… απαντήσεις» καταλήγει ο κ. Δαββέτας.

Μεταξύ Αθήνας και Παρισιού

Ζώντας μεταξύ Αθήνας και Παρισιού, σε Πανεπιστήμιο του οποίου διδάσκει έχει τη δυνατότητα να έρχεται σε επαφή με σημαντικές προσωπικότητες. «Η ευρωπαϊκή αντίληψη λέει ότι πετυχαίνουμε τους στόχους μας. Οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν. Ναι, με τις θυσίες του ελληνικού λαού. Κανείς δεν παύει να τις αναγνωρίζει αυτές τις θυσίες»  αναφέρει και συμπληρώνει πως «όσοι γνωρίζουν καλά την Ευρώπη και αγαπούν την Ελλάδα θα πρέπει να μπουν μπροστά για να μπορέσει η Ελλάδα να είναι λειτουργική».

Η καλύβα του μπαρμπα Θωμά

«Σε μια υποτιθέμενη παράσταση ποιος θα ήταν ο ρόλος των Ελλήνων πολιτικών αρχηγών;» τον ρωτάμε. «Σίγουρα ο Σαμαράς θα ήταν ο δημιουργικός ζεν πρεμιέ. Θα έχει τον πρώτο ρόλο πάντα γιατί είναι εργατικός, έχει όραμα και είναι και αποφασιστικός. Έτσι είναι η πάστα του! Ο Βενιζέλος θα ήταν αυτός που θα κάνει στρατηγικές ανατροπών. Ο Τσίπρας θα είναι ο χαμένος της υπόθεσης. Ένα είδος Βέγγου που τρέχει αλλά δεν αποδίδει τίποτα. Ο Κουβέλης, τέλος θα ήταν η καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά. Ο καλός ο άνθρωπος που έχει ήθος και συνέπεια αλλά ποτέ δεν θα επέμβει για να αλλάξει τα πράγματα. Δεν το λέω αρνητικά» αναφέρει.

 

 

Ζεν πρεμιέ ο Σαμαράς και ο Τσίπρας… Βέγγος

 

Η συνέντευξη μου για την πολιτιστική αναβάθμιση της Ζακύνθου

• “Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην αναβάθμιση του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων”
• “Πολιτισμός δεν είναι μόνο προσέλευση τουριστών, αλλά και εκπαιδευτικό εργαλείο”
• “Τέχνη και πολιτική συνυπάρχουν εξ΄ ορισμού”

Ποιητής, συγγραφέας και ζωγράφος, ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά Δημοσθένης Δαββέτας, είναι έτοιμος να δώσει τη μάχη για μια θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ένας άνθρωπος του πολιτισμού θα είναι υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας διεκδικώντας την ψήφο των πολιτών, στο πλαίσιο της μεγάλης θεσμικής αλλαγής, με την απευθείας εκλογή με σταυρό προτίμησης, αντί για τη λίστα.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί αναφέρετε στην ενασχόλησή του με τις τέχνες και το ποιοι επηρέασαν το έργο του. Διαπιστώνει ότι εξ ορισμού τέχνη και πολιτική συνυπάρχουν, για αυτό αποφάσισε να ασχοληθεί με τα πολιτικά δρώμενα. Παρουσιάζει τις προτάσεις με τις οποίες κατεβαίνει στις εκλογές και αφορούν τον πολιτισμό, για τον οποίο απαιτείται μια εξωστρεφής πολιτική της πολιτείας για την ανάδειξή του. Ειδική αναφορά κάνει και για το νησί μας δεσμευόμενος να συμβάλλει τα μέγιστα για την αναβάθμιση του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών με σκοπό τη διατήρηση την ενίσχυση, αλλά και τη διάδοση του εθνικού πνευματικού και καλλιτεχνικού αισθήματος που διαθέτει.

ΕΡ.: Κύριε Δαββέτα πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας;
ΑΠ.: Είμαι ένας λάτρης της τέχνης και της γόνιμης πολιτικής προσφοράς. Υπηρετώ με συνέπεια και σεβασμό τις τέχνες και τα γράμματα καθώς είμαι ποιητής, εικαστικός, συγγραφέας, καθηγητής φιλοσοφίας της Τέχνης, σε Ελλάδα και Παρίσι, ενώ παράλληλα ασχολούμαι με τον πολιτισμό και την πολιτική από τη θέση του Ειδικού Συμβούλου του Πρωθυπουργού από το 2012. Βέβαια όλα αυτά προσπαθώ να τα συνδυάζω, και ελπίζω επιτυχώς, με το ρόλο του γονιού. Είμαι τυχερός γιατί η ζωή μου έδωσε την τεράστια τύχη να μπορώ να συνταιριάζω όλα όσα αγαπώ, δίχως να υποχρεωθώ ποτέ να ακολουθήσω τη μία επιλογή εις βάρος της άλλης.

ΕΡ.:Τι σας ώθησε στην ενασχόληση σας με τις τέχνες και ποιοι επηρέασαν το έργο σας;
ΑΠ.: Από νεαρή ηλικία, όταν ακόμη ήμουν μαθητής του δημοτικού και ήθελα να επικοινωνήσω με κάποιον συμμαθητή ή συμμαθήτριά μου στην τάξη έγγραφα το σημείωμά μου μισό σε λέξεις και μισό σε εικόνες. Τα πιο μυστικά και τα πιο αυστηρά τα δήλωναν οι εικόνες. Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας έγινε για μένα βίωμα για να μετουσιωθεί αργότερα με τις σπουδές μου στο Παρίσι, σε μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, μία καλλιτεχνική έκφραση την οποία ενθάρρυναν σπουδαίες προσωπικότητες, όπως μεταξύ άλλων, οι: Andy Warhol, τον Basqiat, τον Bacon, τον Masson, τον Lucas Samaras, τον Baselitz κ.α.

ΕΡ.:Πότε μπήκε στη ζωή σας η αγάπη για την πολιτική;
ΑΠ.: Η πολιτική ήταν για μένα πάντα κάτι το σημαντικό και στα αυτιά μου ηχούσε παράξενα η φράση του Αριστοτέλη στα «Ηθικά Νικομάχεια», ότι η πολιτική είναι η ύψιστη των Τεχνών. Άρα εξ ορισμού τέχνη και πολιτική συνυπάρχουν. Η τέχνη είναι πολιτική διότι έχει να κάνει με το ανέβασμα της πολιτιστικής συνείδησης των πολιτών και η πολιτική είναι τέχνη διότι χρειάζεται τη μαεστρία του καλλιτέχνη όχι μόνο για να αφουγκράζεται και να κατανοεί τα προβλήματα του κόσμου αλλά και να μπορεί επίσης να τα εκφράζει σε μία καθαρή κατανοητή γλώσσα. Στο πλαίσιο αυτό άρχισα να ασχολούμαι ως φοιτητής με τα πολιτικά δρώμενα.
Όταν λοιπόν τελείωσε η φοιτητική μου περίοδος βρέθηκα στο Παρίσι για συνέχεια των σπουδών μου. Όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στο Παρίσι πάντα συμμετείχα με τον τρόπο μου(κείμενα, ομιλίες δράσεις) στην πολιτική της χώρας μου. Περίμενα απλά και υπομονετικά την κατάλληλη χρονική στιγμή για να μπορέσω να επιστρέψω και να εμπλακώ στην πολιτική κατάσταση της πατρίδας μου. Την ευκαιρία μου έδωσε ο Αντώνης Σαμαράς, σημερινός Πρωθυπουργός. Πρώτα όταν με έκανε Σύμβουλο του και τώρα που με προτείνει ως υποψήφιο Ευρωβουλευτή. Για αυτό άλλωστε πιστός σε αυτές τις ιδέες μου κάνω μια προεκλογική εκστρατεία συνδυάζοντας πολιτικό λόγο, ανάλυση και γνώση ευρωπαϊκών ζητημάτων μαζί με καλλιτεχνικά δρώμενα.

ΕΡ.: Με τι προτάσεις κατεβαίνετε στο στίβο της ευρωπαϊκής πολιτικής κ. Δαββέτα;
ΑΠ.: Βασικός τροχός ανάπτυξης του ελληνικού κράτους είναι ο πλούσιος και ποικιλόμορφος πολιτισμός της, το σύνολο των υλικών και πνευματικών επιτευγμάτων του χθες, του σήμερα και του αύριο. Ο πολιτισμός της χώρας μας θα μπορούσε να καταστεί, με την ενεργοποίηση των ήδη υπαρχόντων και μη αξιοποιημένων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, “ατμομηχανή” της οικονομίας, καθώς ο πολιτισμός μιας χώρας συνδέει και συνδέεται με αρκετούς τομείς όπως ο τουρισμός, η εκπαίδευση ή το περιβάλλον αλλά και η καινοτόμος έρευνα. Η Ελλάδα έχει το πλεονέκτημα να δημιουργεί και να χαράσσει την πορεία της με γνώμονα το πολιτιστικό πλεόνασμα που κληρονόμησε και που συνεχώς αναπτύσσει.
Σε μια εποχή όπου η ελληνική κοινωνία βίωσε μια ανελέητη κρίση αλλά ήδη ξεκίνησε μια νέα πορεία εξόδου της χώρας στις αγορές, η πολυπόθητη ανάπτυξη δεν θα έρθει ξοδεύοντας αλόγιστα χρήματα για δημιουργία μουσείων ή πολιτιστικών χώρων, αλλά με την παραγωγική αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και τη διενέργεια διευρωπαϊκών πολιτιστικών δράσεων με στόχο την ανάδειξη των σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών –δημιουργών. Ήδη από μέρους μου έχει ληφθεί η πρωτοβουλία συνεργασίας με κράτη όπως η Γαλλία, η Ολλανδία, η Ιταλία και η Γερμανία με στόχο τη διενέργεια της πρώτης Μπιενάλε Ποίησης σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Η δράση αυτή θα δώσει την ευκαιρία στους Έλληνες καλλιτέχνες –δημιουργούς να συνεργαστούν διαδραστικά με Ευρωπαίους καλλιτέχνες σε project κοινού ενδιαφέροντος προκειμένου να ανοίξουν διάλογο με όλες τις εκφάνσεις της ευρωπαϊκής κουλτούρας.
Μια εξωστρεφής πολιτική της πολιτείας για την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού είναι όρος απαράβατος για τη δυναμική επανεμφάνιση της χώρας μας στα διεθνή και ευρωπαϊκά δρώμενα, προκειμένου η Ελλάδα να βρεθεί σε θέση ισχύος στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Σε εσωτερικό επίπεδο το ελληνικό κράτος μπορεί να οδηγηθεί σε επίπεδα ανάπτυξης με την ενίσχυση του τουρισμού αναδεικνύοντας τον πλούσιο πολιτισμό της χώρας. Γιατί η προώθηση του τουρισμού έχει τη δυνατότητα να συμβάλλει αποτελεσματικά στην επιτυχή προώθηση πολιτικών απασχόλησης και καταπολέμησης της ανεργίας συμβάλλοντας έτσι στην περιφερειακή αλλά και κεντρική ανάπτυξη.
Ο ελληνικός πολιτισμός είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργικής έκφρασης παγκοσμίως και θα πρέπει να αποτελέσει στοιχεία συγκρότησης της ευρωπαϊκής μας συνείδησης που τόσο χρειαζόμαστε στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.
Η ανάπτυξη ξεκινάει και καταλήγει στον πολιτισμό, το πραγματικό κεφάλαιο της ελληνικής οικονομίας.

ΕΡ.: Ποιες θα ήταν οι προτάσεις σας κ. Δαββέτα για την πολιτιστική αναβάθμιση της Ζακύνθου;
ΑΠ.: Η Ζάκυνθος δεν είναι μόνο το γαλάζιο της θάλασσας. Η Ζάκυνθος φέρει ιστορία και πολιτισμό που κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει. Είναι ένα νησί συνυφασμένο με τη λογοτεχνία, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική και τη μουσική, στοιχεία τα οποία πρέπει να αναδείξουν ακόμα περισσότερο.
Στο πλαίσιο της πολιτιστικής ανάπτυξης της Ζακύνθου θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην αναβάθμιση του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων με σκοπό τη διατήρηση την ενίσχυση, αλλά και τη διάδοση του εθνικού πνευματικού και καλλιτεχνικού αισθήματος που διαθέτει.
Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι ο πολιτισμός δεν είναι μόνο προσέλευση τουριστών, είναι και εκπαιδευτικό εργαλείο το οποίο μέσα από την προσέλευση των τουριστών θα μπορέσει να λειτουργήσει παιδαγωγικά και οικονομικά. Ο πολιτισμός ως οικονομικό εργαλείο, μπορεί να προσφέρει νέες θέσεις εργασίας, μέσα από συγκεκριμένα προγράμματα τα οποία θα παρουσιάσουμε επίσημα.

 

 

http://imerazante.gr/2014/05/02/81804

 

Η συνέντευξή μου στο EURACTIV και στον Sarantis Michalopoulos

Μια ενδεχόμενη αποτυχία της «Ελιάς» στις Ευρωεκλογές δεν ανησυχεί καθόλου τη Νέα Δημοκρατία, καθώς η κυβερνητική σταθερότητα έχει να κάνει με «σχέσεις που μπορούν να αλλάζουν», τόνισε στην EurActiv.gr ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ, κ Δημοσθένης Δαββέτας.

Σε συνέντευξή του στην EurActiv.gr, ο κ Δαββέτας επεσήμανε ότι ένας ενδεχόμενος αποκλεισμός της Χρυσής Αυγής από τις Ευρωεκλογές είναι «υπέρ της δημοκρατίας».

Όσον αφορά στις εσωτερικές ισορροπίες στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα τόνισε ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel μπορεί σήμερα να έχει το πάνω χέρι αλλά δεν έχει υπογράψει «σύμβαση με την αιωνιότητα».

Σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι παρά τα σκληρά μέτρα που έχει πάρει η ΝΔ, η Κουμουνδούρου δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου ενώ αναφορικά με το «Ποτάμι» είπε πως «δεν έχει ουσιαστική πολιτική πρόταση».

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη

 1.    Πολλοί επικρίνουν τις συντηρητικές κυβερνήσεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την σημερινή κατάσταση της ΕΕ. Τι έχετε να τους απαντήσετε;

Καταρχάς, ένα κόμμα είναι ένας ζωντανός οργανισμός και σαν τέτοιος περνάει από διάφορες φάσεις, άλλοτε πιο συντηρητικές, άλλοτε λιγότερο συντηρητικές, σε κάθε περίπτωση πάντως βρίσκεται σε μια συνεχή αλλαγή, σ’ έναν συνεχή μετασχηματισμό. Ομοίως λειτουργεί και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Δηλαδή, στο ίδιο το κόμμα μπορούν να εμφανίζονται τάσεις πιο συντηρητικές ή λιγότερο συντηρητικές ή ακόμα και πιο προοδευτικές. Αυτή τη στιγμή, η κ.α Μέρκελ φαίνεται να έχει το πάνω χέρι, αλλά κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει υπογράψει σύμβαση με την αιωνιότητα. Συνεπώς, μέσα απ’ το ίδιο το Λαϊκό Κόμμα μπορεί να προκύψει μια νέα αλλαγή, μια ανατροπή για μια νέα Ευρώπη, πιο δίκαιη κοινωνικά, με ισχυρό πολιτισμό και περισσότερες ευκαιρίες για τους νέους. Εγώ προσωπικά ανήκω σε αυτήν την τάση.

2.    Τι θα σημάνει για τη Νέα Δημοκρατία μια ενδεχόμενη νίκη ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές;

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ εφόσον κυμανθεί στο πλαίσιο που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις δεν θα σημάνει κάτι ιδιαίτερο. Αυτό που θα καταδειχθεί όμως θα είναι η στατικότητα και η αναποτελεσματικότητά του. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταφέρει να ξεκαθαρίσει ακόμα τις θέσεις του για σημαντικά ζητήματα ούτε έχει δείξει ότι μπορεί να προσφέρει μια ρεαλιστική διέξοδο. Επομένως, όλα δείχνουν πως δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου, σε μια στιγμή μάλιστα που η Νέα Δημοκρατία πήρε- αναπόφευκτα- πολύ σκληρά μέτρα. Στο πλαίσιο βέβαια ενός σεναρίου επιστημονικής φαντασίας, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει εντυπωσιακή διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία, ο προβληματισμός θα αφορά πρώτα από όλα τον ίδιο την ελληνικό λαό και ύστερα τον Πρωθυπουργό.

3.    Μια Χρυσή Αυγή αποκλεισμένη από τις Ευρωεκλογές, υπέρ ή κατά της ΝΔ;

Υπέρ της δημοκρατίας.

4.    Το γεγονός ότι η Ελιά ίσως δεν εκλέξει κανέναν ευρωβουλευτή ανησυχεί τη Νέα Δημοκρατία σε επίπεδο κυβερνητικής σταθερότητας;

Δεν μας ανησυχεί, θα είναι καθαρά εσωτερικό τους ζήτημα. Η κυβερνητική σταθερότητα θα συνεχιστεί, διότι δεν έχει να κάνει ούτε με γάμους ούτε με αρραβώνες αλλά με σχέσεις που μπορούν να αλλάζουν.

5.    Ποια είναι η άποψή σας για το Ποτάμι;

Το Ποτάμι, όπως το νερό, κυλάει προς πολλές κατευθύνσεις. ανάλογα με τις συνθήκες. Οι πολιτικές εξελίξεις είναι εκείνες που θα το στρέψουν προς την αντίστοιχη όχθη. Όμως για μένα, με τα μέχρι σήμερα δεδομένα και έτσι όπως έχει παρουσιάσει τις θέσεις του για την Ελλάδα και την Ευρώπη το Ποτάμι δεν έχει ουσιαστική πολιτική πρόταση.

Σαράντης Μιχαλόπουλος

 

 

http://euractiv.gr/ekloges/dabettas-den-anisyxei-ti-nd-mia-eklogiki-apotyxia-tis-elias

 

Η συνέντευξη μου στο Αχελώος TV

http://www.acheloostv.gr/online/2013-11-30-15-20-52/2232-ο-δημοσθενησ-δαββετασ-απο-συμβουλοσ-του-πρωθυπουργου-υποψηφιοσ-ευρωβουλευτησ-τησ-νδ.html

Ευρώπη: Αποδόμηση ή ανασύνθεση; (Electionsnet-Παρατηρητήριο εκλογών- ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ)

Λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές και η ευρωπαϊκή ιδέα περνά βαθύτατη κρίση. Ήδη από το 2005 με το αρνητικό γαλλικό δημοψήφισμα για το ευρωπαϊκό σύμφωνο της Λισσαβόνας, άρχισαν να διαφαίνονται δύο τάσεις ευρωσκεπτικισμού. Η πρώτη αφορά τους δεδηλωμένους αντιευρωπαϊστές. Σε αυτούς περιλαμβάνονται η άκρα δεξιά και η ριζοσπαστική αριστερά. Και οι δυο τούς δίνουν την μάχη τους ενάντια στο ευρώ, ενάντια στην ευρωπαϊκή πορεία εν συνόλω. Με βάση αυτή τη λογική χτίζουν την πολιτική τους ύπαρξη. Η δεύτερη αφορά όλους όσοι από τους Ευρωπαίους πολίτες, χωρίς να είναι αντιευρωπαϊστές, είναι βαθιά απογοητευμένοι από την έως τώρα πορεία της Ευρώπης. Αυτή η δεύτερη τάση αποτελείται από άτομα που είναι βαθιά Ευρωπαίοι και θα ήθελαν μία διαφορετική, από τη σημερινή, Ευρώπη. Επί παραδείγματι ο FrançoisHeisbourg, παρά το γεγονός ότι έγραψε το πασίγνωστο βιβλίο του με τίτλο «Το τέλος του ευρωπαϊκού ονείρου», δηλώνει φανατικός φιλοευρωπαϊστής.

 Παρά το γεγονός ότι η κρίση του ευρώ αποφεύχθηκε, εν τούτοις κανείς δεν βεβαιώνει ότι δεν θα επανέλθει, αν δεν γίνουν ουσιαστικές δομικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα γεγονότα όμως όξυναν και άλλο την κρίση. Αν και δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελβετία, ως δυτική χώρα, πρόσφατα μέσω δημοψηφίσματος περιορίζει την ελεύθερη κίνηση των μεταναστών, απειλώντας ως μοντέλο, την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων (και μοιραία μαζί, την κυκλοφορία αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων). Οι Βρετανοί θέλουν να διαπραγματευτούν  εκ νέου την ευρωπαϊκή τους  συμμετοχή, η Σκωτία ονειρεύεται να φύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο, η Καταλονία απειλεί με απόσχιση την Ισπανία και στα ευρωπαϊκά σύνορα η Ουκρανία φλέγεται. Περισσότερο από ποτέ η κρίση πρέπει να ωθήσει τους ευρωπαίους ηγέτες, αλλά και τον κόσμο, στην εκπόνηση ενός νέου σχεδίου συγκρότησης ευρωπαϊκής ταυτότητας, η οποία θα μπορεί να δώσει σαφείς απαντήσεις  σε ζητήματα  που αφορούν  την παράνομη μετανάστευση, τον οικονομικό ανταγωνισμό με αναπτυσσόμενες χώρες όπως Κίνα, Βραζιλία, Ινδία, την σταθεροποίηση του ευρώ καθώς επίσης και τη διεύρυνση της ένωσης με νέες χώρες.

Αν δεν μπει επιτακτικά μπροστά η ανάγκη ενός τέτοιου σχεδίου, αν δεν ξεκινήσει η πορεία είτε προς μια ομοσπονδιακή Ευρώπη είτε προς μα Ευρώπη των εθνών, αν δεν χαραχθεί μια συμπαγής οικολογική πολιτική, τότε η Ευρώπη απειλείται με αποδόμηση. Και αυτό πρέπει να αποφευχθεί. Αυτό που χρειάζεται κυρίως είναι να μπουν οι βάσεις μιας ευρωπαϊκής ανασύνθεσης. Να μπουν τα θεμέλια της αρχιτεκτονικής ενός νέου ευρωπαϊκού προσώπου, όπου η ελεύθερη αγορά, ο ανταγωνισμός, η καινοτομία και η κοινωνική πρόνοια, μπορούν να ισορροπήσουν, να συνυπάρξουν και να συνεργήσουν δημιουργικά για την καλυτέρευση της ζωής των Ευρωπαίων πολιτών.

Στροφή των νέων στα δεξιά; (Ελεύθερος Τύπος 02.05.2014)

Στροφή των νέων στα δεξιά;

Μία πρόσφατη δημοσκόπηση στη Γαλλία δείχνει ότι το 61% των νέων μεταξύ 18 και 25, δηλώνουν έτοιμοι να συμμετάσχουν σε ένα «κίνημα διαμαρτυρίας μεγάλης εμβέλειας». Το περίεργο είναι ότι από αυτή την διαπίστωση υπάρχει ένας άνεμος «δεξιάς» αντίληψης, κάτι που ώθησε τον συγγραφέα Gaël Brustier, να μιλήσει για «πολιτιστική» πλέον κυριαρχία της δεξιάς. Κατά ένα περίεργο και ασυνήθιστο τρόπο, η σημερινή κρίση ωθεί τους νέους, όχι προς τα αριστερά όπως συνηθιζόταν για δεκαετίες πριν αλλά προς τα δεξιά. Πώς εξηγείται  αυτό;

Είναι γνωστό ότι η καρδιά της κρίσης μοιάζει να είναι πάντα συνδεδεμένη με το οικονομικό πρόβλημα. Η εμπειρία ενός παρηκμασμένου καθημερινού βιώματος είναι οδυνηρή. Αυτή η ιδεολογία του μαρασμού ωθεί σε μία ανασύνθεση των κοινωνιών. Η έλλειψη εμπιστοσύνης των νέων για τους πολιτικούς που δείχνουν να αδιαφορούν για τα ζητήματα των πολιτών τους κάνει να τους προσάπτουν εγωισμό, ανευθυνότητα, απαξίωση του δημόσιου λόγου. Παρότι πολλοί νέοι έχουν δουλειά εν τούτοις είναι έτοιμοι για «κίνημα διαμαρτυρίας». Και αυτό γιατί  ζουν επώδυνα την εκπληκτική ιδεολογική σύγχυση του σήμερα. Η σταδιακή πτώση αξιών από το 30 ως σήμερα της σοσιαλδημοκρατίας, έδωσε την δυνατότητα σε μία άλλη δεξιά,(ούτε λαϊκή, ούτε αμιγώς αγριοκαπιταλιστική) να αναπτυχθεί. Πρόκειται για την δεξιά της καθημερινής εμπειρίας που αντιτίθεται στον σχετικισμό αξιών της αριστεράς, που ψάχνει να απαντήσει στο πολιτισμικό άγχος και τον ηθικό πανικό που επικρατεί σήμερα, απειλώντας τον Δυτικό πολιτισμό. Όσο η αριστερά δείχνει πια ανίκανη να προσφέρει στους νέους μία εναλλακτική ιδεολογία στην σημερινή πτώση, όσο η αριστερά δείχνει να έχει χάσει για τα καλά το άλλοτε «ηθικό» της πλεονέκτημα, άλλο τόσο η δεξιά, πάντα κατά την δημοσκόπηση, έχει αντιληφθεί την αξία του πολιτισμικού αγώνα και δημιουργεί μία νέα συνείδηση αξιών. Μία οικογένεια σκέψης, που ήταν κατ’εξοχήν αριστερή, και που είχε ταυτίσει το «παραδοσιακό» με το «συντηρητικό» και «αντιδραστικό», τώρα δείχνει να ανατρέπεται. Η δεξιά προτείνει άρνηση του ατομισμού, επιθυμία ελευθερίας και υπευθυνότητας για το μέλλον, συνειδητοποίηση της περιβαλλοντικής ανάγκης, εκ νέου κυριαρχία του διανοητικού και πολιτιστικού απέναντι στο ψυχρό και απάνθρωπο χρηματοπιστωτικό σύστημα, επιστροφή της Πολιτικής και της Οικονομίας.

Ειδικά η επιθυμία επιστροφής της δύναμης του πολιτισμού γίνεται η σημαία νίκης της σημερινής «δεξιάς» στροφής της ευρωπαϊκής (και δη γαλλικής) νεολαίας, γίνεται η αφετηρία και το θεμέλιο μίας νέας ευρωπαϊκής συνείδησης, που θα προχωρά προς την καινοτομία και το μέλλον δίχως να ποδοπατά τις παραδόσεις, δίχως να ισοπεδώνει τις παραδοσιακές αρχές και αξίες, που είναι διαχρονικά ισχυρές, γιατί βασίζονται στις ουσιαστικές αρχές του Ανθρωπισμού. Είναι καιρός αυτή η μορφή συνειδητοποίησης, εν όψει μάλιστα Ευρωεκλογών, να γίνει αντιληπτή και στην Ελλάδα.

Δημοσθένης Δαββέτας