Ιδεολογία και ψυχιατρική.
Μετά την πρόσφατη και πάλι τρομοκρατική επίθεση με μαχαίρι στο Παρίσι, που προκαλεσε τον θάνατο μιας Γερμανίδας πολίτου και τον σοβαρότατο τραυματισμό δύο άλλων πολιτών, από έναν ιρανο ισλαμιστη που φώναζε την στιγμή της τρομοκρατική επίθεσης " ο Θεός είναι μεγαλος"(Allah akbar), το θέμα της τρομοκρατίας επανήλθε στην επικαιρότητα η πιο σωστά θαταν αφελές κι επικίνδυνο να πιστέψουμε ότι έφυγε ποτέ από αυτήν.
Δύο ζητήματα αρχών τίθενται μπροστά μας.
Πρωτον: τι γίνεται με όσους πολίτες έχουν ήδη χαρακτηριστεί από τις αρχές ως S, δηλαδή ως ύποπτοι ( suspect);
Δευτερον: Μήπως είναι λάθος να διαχωρίσουμε ακραίες ιδεολογίες ( η αλλιώς ιδεολογίες που εμπεριέχουν ανατροπές της Δημοκρατίας δια της άκρατης βιας) από ψυχιατρικά φαινομενα;
Ας τα δούμε λοιπόν ένα ένα .
Στην πρώτη περίπτωση, ο συγκεκριμένος τρομοκράτης, όπως και στο παρελθόν τόσοι άλλοι, ήταν ήδη χαρακτηρισμενος ως S ( ύποπτος,suspect)από τις Γαλλικές αρχές. Γιατι; Γιατί ήδη ήταν φυλακή ως το 2020 λόγω τρομοκρατικής δράσης(. Είχε κάνει απόπειρα τρομοκρατιας). Ειχε καταδικαστεί σε 4 χρόνια φυλακή, έκανε τα δύο και μετά βγήκε. Εθεωρειτο δε ως S. Τι σημαινει αυτο; Σημαίνει ότι θα πρέπει να βρίσκεται υπό παρακολούθηση συμφωνα με τον γαλλικο νομο. Κατι που εγινε αρχικα. Αλλα απο καποια στιγμη κι επειτα τον εχασαν οι αρχες. Στο μεταξύ η μητέρα του ενημερώνει την αστυνομία για παράξενη συμπεριφορά του γυιου της. Παρόλα αυτά δεν συλλαμβάνεται και λίγο αργότερα πραγματοποιεί την τρομοκρατική του επίθεση. Κι εδώ τίθεται το ερωτημα: μήπως θα πρέπει μια άλλη στάση ( ίσως κι αλλαγή του νομου) για περιπτώσεις S που έχουν σχέση με τρομοκρατια; Είναι καιρός να ιδωθει πιο αποτελεσματικά νομοθετικά το θέμα. Πριν είναι πάρα πολύ αργά.
Στην δεύτερη περίπτωση ο τρομοκράτης μόλις είχε βγει από την φυλακή ευρίσκετο υπό ψυχιατρική παρακολούθηση. Ο γιατρός του έδινε κάποια φάρμακα. Όμως στην πορεία διαπίστωσε ότι ο " ασθενης" του είχε θεραπευτεί. Έτσι με ιατρική γνωμάτευση σταμάτησε η φαρμακευτική αγωγή. Τώρα εκ των υστέρων υπάρχει διαμάχη για το αν η ψυχιατρική έκανε η όχι σωστά την δουλειά της. Μήπως όμως το πρόβλημα είναι αλλου; Μήπως δεν είναι θέμα μόνο "ψυχιατρικο"; Γιατί εδώ και πολύ καιρό μια "αριστερη" αντίληψη, μια αντίληψη του πολιτικά ορθόν, επιμένει να ισχυρίζεται ότι αυτές οι περιπτώσεις είναι μεμονωμένες κι άπτονται μόνο ψυχιατρικής συμπεριφοράς. Μήπως ήρθε η ώρα ώστε να ιδωθουν και κάποιες ιδεολογίες που προτασουν την τρομοκρατία ως μέσον επικράτησης τους εναντίον της Δημοκρατίας, ως ψυγιατρικες περιπτώσεις και ν'αντιμετωπιζονται ως τέτοιες πριν ακόμα περάσουν σε δράση κι έχουμε κι άλλα θυματα; Και προσοχή να μην παρεξηγηθώ. Δεν εννοώ όποιος πιστεύει σε μια ιδεολογία αλλαγής της κοινωνίας να θεωρείται ψυχασθενης. Αλλά όποιος δηλώνει με κείμενα ή πράξεις ότι στοχεύει τον θάνατο όποιου δεν συμφωνεί μαζί του να θεωρείται ψυχιατρική περίπτωση και να αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει τρομοκράτης. Η τρομοκρατική ιδεολογία δεν απαλλασει κάποιον από ψυχασθενικη συμπεριφορά. Ως τώρα στην Γαλλία τέτοιες "μεμονωμενες ψυχιατρικες " τρομοκρατικες πράξεις από το 2012 ως σήμερα προκάλεσαν τον θάνατο 272 πολιτών, τον σοβαρό τραυματισμό 1200 και βέβαια σκορπισαν φόβο και πόνο σε κόσμο κι οικογένειες. Συνεπώς οι αποδεδειγμένα υποπτοι η πρεπει να απελαυνονται η να βρίσκονται υπό σίγουρη εποπτεία κι ελεγχο πριν κρυφτούν και δράσουν.
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.