Η περίπτωση Μελανσον.
Ο Ζαν Λυκ Μελανσον ,ο ηγέτης της Αριστεράς, αυτός που κατάφερε να επιστρέψει στην πρώτη γραμμή των μαχών της Γαλλικής πολιτικής σκηνής ,μετά την ηττα του από την Λεπέν στις τελευταίες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, ενώνοντας όλες τις αριστερές συνιστώσες σ’ενα ενιαίο εκλογικό μέτωπο, αυτός λοιπόν ο Ζαν Λυκ Μελανσον απασχολεί εκ νέου έντονα την Γαλλική πολιτική πραγματικότητα.
Κι εξηγούμαι.
Η δεξιά τον αμφισβητεί και τον πολεμά όλο και πιο σκληρά. Τον θεωρεί επικίνδυνο δημαγωγο που ξεσηκώνει τον κόσμο και που βρίσκεται πίσω από την σκληρή πλευρά των τελευταίων γαλλικών διαδηλώσεων. Τον θεωρεί επίσης ως κάποιον που θέλει να γκρεμίσει την 5η Γαλλική Δημοκρατία. Όσο διαρκούν ισχυρές οι διαδηλώσεις στην Γαλλια εναντίον του Μακρόν άλλο τόσο ο Μελανσον δαχτυλοδειχνεται ως ο βασικός υποκινητης τους ,ως ο υπεύθυνος των βιαιοτητων των διαδηλωτών. Γι’αυτο και θα έκανε και κάνει τα πάντα η δεξιά να εμποδίσει την εξάλλου Μένης δυναμική του. Πολλοί μάλιστα βουλευτές δεν δίστασαν να μιλήσουν γι’απαγορευση του κόμματος τους λόγω της αντιθεσμικης στάσης του αλλά και πολλών βουλευτών του που πρόσφεραν απειλές στο κοινοβούλιο κατά κυβέρνησης και υπουργών.
Η αριστερά άρχισε επίσης να τον αμφισβητεί.
Μετά την πρώτη περίοδο λατρείας λόγω του ότι κατάφερε να ενώσει όλες τις αριστερές δυνάμεις στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, έρχεται τώρα η εποχή της αμφισβήτησης.
Στις πρόσφατες επαναληπτικες εκλογές για μία βουλευτική έδρα στην περιοχή Αριεζ ,ο προστατευομενος του Μελανσον ηττήθηκε από έναν σοσιαλιστή που μάλιστα ήταν εκτός σοσιαλιστικου κόμματος.
Επίσης ο Φαμπιεν Ρουσελ, ο ηγέτης του Κομμουνιστικου κόμματος Γαλλίας, εκτίμησε δημόσια ότι το εκλογικό καρτέλ του κόμματος του Μελανσον , έχει ξεπεραστεί.
Αλλά κι οι οικολόγοι δυσφορουν έντονα για την προστασία του συντρόφου Μελασον προς το πουλαιν του Άντριαν Κουατενενς ο οποίος καταδικαστηκε από την Γαλλική δικαιοσύνη για θεματα συζυγικής βίας.
Υπάρχουν δε πολλοί που θεωρούν ζήτημα χρόνου την αποστασιωποιηση κι αποχώρηση του σοσιαλιστικό κόμματος από το αριστερό μέτωπο. Όπως επίσης υπάρχουν και πολλοί “συντροφοι” του Μελανσον που τον απομυθοποιουν λόγω των υπόγειων πολιτικών του χτυπημάτων.
Η όλη κατάσταση δείχνει ότι ο αριστερός ηγέτης ενοχλεί. Κι ενοχλεί γιατί ακόμη κι αν χάνει κάποιους συμμάχους εν τούτοις συνεχίζει να γοητεύει με τον πολιτικό του λόγο. Μεγάλος αντίπαλος του παραμένει η ηλικία. Έχει περάσει τα εβδομήντα. Ποιος θα τον διαδεχτει; Δύσκολη απάντηση μιας και προς το παρόν δεν υπάρχουν δελφινοι τόσο ικανοί.
Κι αυτό μας οδηγεί στο να σκεφτούμε ότι η αριστερά έχει ακόμη δρόμο μπροστά της για να βρει μια σταθερή ενότητα. Στο μεταξύ ο Ζαν Λυκ Μελανσον ζει έντονα το μάλλον τελευταίο κεφάλαιο της πολιτικής του πορειας,αυτό των επόμενων προεδρικών στην Γαλλία. Και το ζει με την ελπίδα να πεθαίνει πάντοτε τελευταία.
Δημοσθένης Δαββετας καθηγητής φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.