Διανοητική τρομοκρατία.
Πριν μερικά χρόνια όλοι περίμεναν να κερδίσει η δεξιά την μάχη των ιδεών μιας και η αριστερά, λέγεται ότι τόχε παρακάνει με την ” προοδευτικη” της ακρότητα. Ο καιρός όμως πέρασε, δεξιές κυβερνήσεις ήρθαν στην εξουσία, αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Ο ” προοδευτισμος” συνεχίζει να’ναι το σημείο αναφοράς στο μιντιακο σύστημα. Κι όχι μόνο. Όσο περνούν τα χρόνια τόσο το ” πολιτικά ορθον” ( παιδί του “Προοδευτισμου”) , βγαίνει όχι πια με θάρρος αλλά με θράσος ,που κρύβει κακία και κόμπλεξ, για να “διορθωσει τα κακως κειμενα “στον χωρο του πολιτισμου . Τι ακριβως δηλαδη κανει;
Το βιβλίο του Jean Sevillia, με τίτλο ” Διανοητική τρομοκρατια” μας τα εξηγεί καθαρά.
Για να γίνει κατανοητό το τι συνέβη πρέπει να επιστρέψουμε στις αρχές της διαφωνιας συντηρητικων ως προς τα στοιχεία της συντηρητικής ταυτότητας. Ένα τμήμα της ” διαφωνουντων” πήρε τα ηνία ,μέσω της βοήθειας των μίντια,του διανοητικού δημοσιου λογου. Γοητευμενοι αυτοί από την ” προοδευτικη” ουτοπία της αριστεράς, αλλά κι έχοντας κοινό όραμα την ,εκ των έσω των κρατικών δομών εξουσία, θέλησαν να στηρίξουν την ιδεολογία μιας νέας πρωτοποριακής ταυτότητας που θα ξεκαθαρίζε και θα θεραπευε το κακό της συντηρητικής ” ασθένειας” η οποια στα ματια τους αντιπροσωπευε τον εχθρο (sic)της ανθρωποτητας. Ηταν η γενεση της παγκοσμιοποιησης , με την ενιαια σκεψη και την πολιτική ορθοτητα. Βασικό χαρακτηριστικό της ήταν σιγά σιγά αλλά αναπότρεπτα, συστηματικά, ν’αποκλεισουν ( κι όχι ν’αντιπαρατεθουν με δημοκρατικό διαλογο) τον αντίλογο και τους αντιλεγοντες. Μιλάμε δηλαδή για τις ρίζες ενός ολοκληρωτικού συστήματος συμπεριφορας το οποίο θέλει πάνω απ’όλα με τον Α η Β τρόπο ν’αφαιρεσει τον λόγο από τον αντιλεγοντα.
Από την μια εποχή στην άλλη οι ομοιότητες εντυπωσιάζουν με φρίκη. Ακόμη κι αν οι χρονικές η ιστορικές συνθήκες αλλάζουν, εν τούτοις, η διανοητική δομή παραμένει η ίδια: δηλαδή, πρώτα ήταν ο αντιφασισμός, μετά ήταν ο αντικομμουνισμός, τώρα είναι ο αντιπατριωτισμος, η ακόμη κι ο αντιευρωπαισμος. Μαζί του επίσης πηγαίνουν ο αντιρατσισμός όπως χρησιμοποιείται από αυτό το σύστημα σκέψης του πολιτικά ορθόν.
Φτάνουμε έτσι σήμερα να μην έχουμε πια ανθρωπολογικές αναφορές. Έθνος, θρησκεία, ιστορία τους είναι ξένα κι ακατανόητα. Αυτή η ενιαία σκέψη μισεί τις ιδιαιτερότητες και διάφορες των λαών και των πολιτισμών. Προτιμά να ζει με το φάντασμα μιας αδιαφοροποιητης ανθρωπότητας. Οτιδήποτε αντιστέκεται στην αριστεροδεξια προοδευτική διανοητική τρομοκρατία, το περιθωριοποιουν μέσω της μιντιακής εξουσίας και το σκοτώνουν με το γάντι η το βυθίζουν στο τέλμα της περιθωριοποίησης.
Εδώ και 50 περίπου χρόνια μπαίνουν οι βάσεις της πνευματικής χρεωκοπίας. Πρόκειται για διανοητική και ηθική χρεωκοπία. Πολλοί έβλεπαν τι γινόταν. Όμως από δειλια η οικονομικό συμφέρον σφυριζαν αδιάφορα. Η ανάγνωση της Ιστορίας από τους προοδευτικούς δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Είναι μια σιωπηλή αριστεροδεξια συμφωνία. Οπότε η φιλελευθεριαζουσα δεξιά είχε πρόβλημα ερχόταν να την ξελασπώσει η παντοτε εξ’ορισμου κατοχος του ” καλου” αριστερά κι αντιστρόφως. Κι έτσι φτάσαμε στο σημείο να ξαναγράφονται από “πεφωτισμενους” προοδευτικούς όλα τα κλασσικά κείμενα.
Πρόσφατα στην Αμερική συστήθηκε Επιτροπή ελέγχου των κλασσικών βιβλίων. Δηλαδή αν κάτι που έλεγε ο Αριστοτέλης τότε με τα τότε δεδομένα δεν αρμόζει στα σημερινά δεδομένα, αντί να κρατήσουμε ως έχει το κείμενο σημειώνοντας ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει από τότε, υπάρχουν κάποιοι που προτιμούν να καταγράψουν τον Αριστοτέλη με τα σημερινά δεδομένα παραποιώντας, βιάζονται η αλλιώς καταστρέφοντας το κείμενο. Κι όποιος αντιτεθει σε κάτι τέτοιο ακροδεξιοποιειται αμέσως και περιθωριοποιείται η εξαφανίζεται. Να όμως που ο κοσμος αντιδρά. Κι είναι πολλοί πλέον που αμφισβητούν αυτήν την ανιεροτητα του πολιτικά ορθόν. Θα γίνουν περισσότεροι. Ναστε σίγουροι. Καταλαβαν το παιχνίδι μιας δήθεν προοδευτικής κλίκας.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός.
Πριν μερικά χρόνια όλοι περίμεναν να κερδίσει η δεξιά την μάχη των ιδεών μιας και η αριστερά, λέγεται ότι τόχε παρακάνει με την ” προοδευτικη” της ακρότητα. Ο καιρός όμως πέρασε, δεξιές κυβερνήσεις ήρθαν στην εξουσία, αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Ο ” προοδευτισμος” συνεχίζει να’ναι το σημείο αναφοράς στο μιντιακο σύστημα. Κι όχι μόνο. Όσο περνούν τα χρόνια τόσο το ” πολιτικά ορθον” ( παιδί του “Προοδευτισμου”) , βγαίνει όχι πια με θάρρος αλλά με θράσος ,που κρύβει κακία και κόμπλεξ, για να “διορθωσει τα κακως κειμενα “στον χωρο του πολιτισμου . Τι ακριβως δηλαδη κανει;
Το βιβλίο του Jean Sevillia, με τίτλο ” Διανοητική τρομοκρατια” μας τα εξηγεί καθαρά.
Για να γίνει κατανοητό το τι συνέβη πρέπει να επιστρέψουμε στις αρχές της διαφωνιας συντηρητικων ως προς τα στοιχεία της συντηρητικής ταυτότητας. Ένα τμήμα της ” διαφωνουντων” πήρε τα ηνία ,μέσω της βοήθειας των μίντια,του διανοητικού δημοσιου λογου. Γοητευμενοι αυτοί από την ” προοδευτικη” ουτοπία της αριστεράς, αλλά κι έχοντας κοινό όραμα την ,εκ των έσω των κρατικών δομών εξουσία, θέλησαν να στηρίξουν την ιδεολογία μιας νέας πρωτοποριακής ταυτότητας που θα ξεκαθαρίζε και θα θεραπευε το κακό της συντηρητικής ” ασθένειας” η οποια στα ματια τους αντιπροσωπευε τον εχθρο (sic)της ανθρωποτητας. Ηταν η γενεση της παγκοσμιοποιησης , με την ενιαια σκεψη και την πολιτική ορθοτητα. Βασικό χαρακτηριστικό της ήταν σιγά σιγά αλλά αναπότρεπτα, συστηματικά, ν’αποκλεισουν ( κι όχι ν’αντιπαρατεθουν με δημοκρατικό διαλογο) τον αντίλογο και τους αντιλεγοντες. Μιλάμε δηλαδή για τις ρίζες ενός ολοκληρωτικού συστήματος συμπεριφορας το οποίο θέλει πάνω απ’όλα με τον Α η Β τρόπο ν’αφαιρεσει τον λόγο από τον αντιλεγοντα.
Από την μια εποχή στην άλλη οι ομοιότητες εντυπωσιάζουν με φρίκη. Ακόμη κι αν οι χρονικές η ιστορικές συνθήκες αλλάζουν, εν τούτοις, η διανοητική δομή παραμένει η ίδια: δηλαδή, πρώτα ήταν ο αντιφασισμός, μετά ήταν ο αντικομμουνισμός, τώρα είναι ο αντιπατριωτισμος, η ακόμη κι ο αντιευρωπαισμος. Μαζί του επίσης πηγαίνουν ο αντιρατσισμός όπως χρησιμοποιείται από αυτό το σύστημα σκέψης του πολιτικά ορθόν.
Φτάνουμε έτσι σήμερα να μην έχουμε πια ανθρωπολογικές αναφορές. Έθνος, θρησκεία, ιστορία τους είναι ξένα κι ακατανόητα. Αυτή η ενιαία σκέψη μισεί τις ιδιαιτερότητες και διάφορες των λαών και των πολιτισμών. Προτιμά να ζει με το φάντασμα μιας αδιαφοροποιητης ανθρωπότητας. Οτιδήποτε αντιστέκεται στην αριστεροδεξια προοδευτική διανοητική τρομοκρατία, το περιθωριοποιουν μέσω της μιντιακής εξουσίας και το σκοτώνουν με το γάντι η το βυθίζουν στο τέλμα της περιθωριοποίησης.
Εδώ και 50 περίπου χρόνια μπαίνουν οι βάσεις της πνευματικής χρεωκοπίας. Πρόκειται για διανοητική και ηθική χρεωκοπία. Πολλοί έβλεπαν τι γινόταν. Όμως από δειλια η οικονομικό συμφέρον σφυριζαν αδιάφορα. Η ανάγνωση της Ιστορίας από τους προοδευτικούς δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Είναι μια σιωπηλή αριστεροδεξια συμφωνία. Οπότε η φιλελευθεριαζουσα δεξιά είχε πρόβλημα ερχόταν να την ξελασπώσει η παντοτε εξ’ορισμου κατοχος του ” καλου” αριστερά κι αντιστρόφως. Κι έτσι φτάσαμε στο σημείο να ξαναγράφονται από “πεφωτισμενους” προοδευτικούς όλα τα κλασσικά κείμενα.
Πρόσφατα στην Αμερική συστήθηκε Επιτροπή ελέγχου των κλασσικών βιβλίων. Δηλαδή αν κάτι που έλεγε ο Αριστοτέλης τότε με τα τότε δεδομένα δεν αρμόζει στα σημερινά δεδομένα, αντί να κρατήσουμε ως έχει το κείμενο σημειώνοντας ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει από τότε, υπάρχουν κάποιοι που προτιμούν να καταγράψουν τον Αριστοτέλη με τα σημερινά δεδομένα παραποιώντας, βιάζονται η αλλιώς καταστρέφοντας το κείμενο. Κι όποιος αντιτεθει σε κάτι τέτοιο ακροδεξιοποιειται αμέσως και περιθωριοποιείται η εξαφανίζεται. Να όμως που ο κοσμος αντιδρά. Κι είναι πολλοί πλέον που αμφισβητούν αυτήν την ανιεροτητα του πολιτικά ορθόν. Θα γίνουν περισσότεροι. Ναστε σίγουροι. Καταλαβαν το παιχνίδι μιας δήθεν προοδευτικής κλίκας.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός.