Η αγωνία του Τσερνομπιλ. 
Με βάση τις ,ακόμη και πολύ προσεκτικά ελεγχόμενες, πληροφορίες ,απο την μερια των Κινεζικων αρχων ( κατι αλλωστε φυσιολογικο για πολιτικη σκληρου Μαοικου στυλ), ο κορονοιος, έχει για τα καλά σημαδέψει την καθημερινότητα και την ψυχολογία των Κινέζων πολιτών. Σαν να χουν γυρίσει τα Ρολόγια πίσω, η εικόνα της χώρας δείχνει ψυχολογία λαού με μαζεμένο στους ώμους κεφαλι κι όχι αυτό το ύφος του πανίσχυρου κράτους που μέχρι πριν λίγες εβδομάδες όλοι γνωρίζαμε. Όλα θυμίζουν κρυμμένο φόβο στην Κίνα. Και βεβαίως έτσι είναι η πραγματικότητα. Οι αρχές βρίσκονται για πρώτη φορά αντιμέτωπες με μια διεθνή αλλά κι εσωτερική δυσπιστία.
Από τότε που ήρθε στην εξουσία το 2012 , ο Χι Ζιν Πινγκ, ονειρεύτηκε μια νέα παντοδύναμη κόκκινη αυτοκρατορία όπως την εποχή του Μαο. Συγκέντρωσε όλη την εξουσία στα χέρια του και αυτοοριστηκε ως αιώνιος άρχων, Με στυλ και ιδεολογία ενός ακομπλεξαριστου εθνικισμού, ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο και να πάρει την ρεβάνς από την Ιστορία.
Να όμως μετά τα γεγονότα του κορονοιου που η Κίνα, ειναι περισσοτερο φυσικά αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο , χάνοντας μάλιστα έναν καλό της σύμμαχο, τον πιο σημαντικό στην Ευρώπη, την Ιταλία. Οι περισσότερες Ιταλικές πόλεις περιχαρακωνονται,ενώ κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες ανησυχούν για πανδημία.
Αναμφίβολα αυτή η υγειονομική κρίση έχει ήδη αφήσει τα μαύρα ίχνη της. Και δεν ξέρουμε την συνέχεια της μιας και το υγειονομικό μέλλον της ασθένειας δεν είναι ξεκάθαρο.
Συνηδειτοποιωντας ξαφνικά ,οι συνεργαζόμενες στενά με την Κίνα χώρες, για το ποσο εύθραυστη μπορει ναναι η κατασταση εξαρτησης τους απο την Κινεζικη αυτοκρατορια, με πρωτοπορο τις ΗΠΑ, θα παρουν το μηνυμα τους και θα εξαγουν τα συμπερασματα τους.
Ο αυτοκράτορας Χι Ζι Πινγκ, που μιλούσε ίσος προς ίσον με την Αμερική κι είχε υποσχεθεί στους πολίτες της χώρας του την αναγέννηση της μέσα από το ” Κινεζικό ονειρο”, έχασε ξαφνικά τα προσχήματα. Και κυρίως, αυτό το σιωπηλό σύμφωνο ανοχής του λαού προς τον ηγέτη του , ο οποίος τους είχε υποσχεθεί ασφάλεια κι ευδαιμονία, τσαλακωθηκε.
Όπως οι πληροφορίες λένε, οι κινέζοι πολίτες έχουν θυμώσει κι η γκρίνια έχει ξεχειλίσει. Δεν μπορούν πλέον να χωνέψουν εύκολα την απόκρυψη αλήθειας, το άκαμπτο και την ανικανότητα της κομματικής εξουσίας, να ελέγξει και να ισορροπήσει την κατάσταση. Η στάση της κομμουνιστικής ηγεσίας μεγαλώνει το πρόβλημα αντί να το μικραίνει.
Πιστός στην πολιτικη στρατηγική του ο Κινέζος πρόεδρος, ότι, δεν θα ανεχτεί την αμφισβήτηση και τις μουρμούρες, έδωσε το πράσινο φως για πνίξιμο των φωνών διαμαρτυρίας, ενώ ταυτόχρονα έβαλε στο φουλ τις μηχανές της προπαγάνδας, ώστε να ωραιοποιηθει όσο γίνεται η κατασταση.
Όπως ήδη έχω ξαναγράψει ο μεγάλος του φόβος είναι μήπως και γίνει, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ της Κίνας, γκρεμίζοντας τα κομμουνιστικά θεμέλια στην Ασία. Ξέροντας ότι το Τσερνομπιλ, κατά τα λεγόμενα του Γκορμπατσόφ, ήταν η ουσιαστική αιτία της πτώσης του , ο Χι Ζι Πινγκ , κανει τα παντα ,ωστε να κρατησει υπο πιεση τον κοσμο ,για να μην υπαρξει κοινωνικη εκρηξη . Για να μην γινει ο κορονοιος η πυρηνικη του καταστροφη.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης φιλοσοφίας της τέχνης, ποιητής, εικαστικός.