Πολιτικός κορονοιος στην Κίνα. 
Από τις ως τώρα ” επισημες” ανακοινώσεις και διαβεβαιώσεις, η κινεζική ασθένεια κορονοιος ,προς το παρόν έχει μεταδοθεί σε 31000 άτομα κι έχει σκοτώσει 637 άτομα στην Κίνα. Τουλάχιστον αυτό ανακοίνωσαν οι επιδημιολογοι. Βέβαια ξέρουμε ότι το μικρόβιο αυτό έχει διαδοθεί ήδη σε ακόμη 25 χώρες.
Αν και είναι επικινδύνως διαδοσιμη αυτή η αρρώστια και λογικά θά’πρεπε ν’ανησυχησει κάθε σώφρονα άνθρωπο, παρατηρουμε ένα κλίμα θριαμβολογικων δηλώσεων εκ μέρους των Κινεζικών αρχών. Οι ηγέτες του ΚΚ Κίνας δεν σταματούν καθημερινά στον Τύπο να δηλώνουν με εκείνη την γνωστή “κομμουνιστική ” άλλαζονια, που μόνο αυτή κατέχει την αλήθεια και την δύναμη σωτηρίας ( οι άλλοι ειναι οι κακοί αστοί- sic!) ,οτι δεν υπηρξαν και δεν θα υπαρξουν αλλα θυματα μαζικων απωλλειων ,γιατί το ” σοσιαλιστικο συστημα της συγκεντρωμενης εξουσιας” ξερει να ενεργει παντα γρηγορα για το καλο του λαου. Και βέβαια ως επιβεβαίωση αυτής της θέσης τους φέρνουν το γεγονός ότι σε λίγες μέρες έχτισαν από το πουθενά ένα τεράστιο νοσοκομείο που θεραπεύει τους αρρώστους αυτής της ασθένειας. Χρειάστηκαν να δουλέψουν σκληρά κάποια εκατομμύρια άνθρωποι για την γρήγορη υλοποίηση αυτού του έργου.
Γιατί όμως τέτοιες θριαμβολογιες από την μεριά της Κινεζικής εξουσιας; Δεν είναι φυσιολογικό να υπάρξει πόλεμος εναντίον της ασθένειας και ταυτόχρονα να προφυλαχθούν οι πολιτες;
Ο αυταρχικός αυτοκρατορισμος του Χι Ζι Πινγκ , ανησυχεί κατά βάθος από τέτοιου είδους συμβάντα. Χρειάζεται λοιπόν θριαμβολογιες για να μην χάσει την εμπιστοσύνη των Κινέζων. Γιατί αν την χάσει τότε τα πράγματα μπορούν ν ‘ αλλάξουν γρήγορα. Όσο και ν’αποδεχονται οι πολίτες να ανταλλάσουν την ατομική τους ελευθερία με την ασφάλεια και την ευημερία (κι όχι βέβαια σ’ολους) που τους παρέχει το κράτος, φτάνει μια έκρηξη θυμού για να καταστρέψει αυτήν την ” συμβαση” της μεταξύ τους ισορροπίας.
Οι ενδείξεις από τα βάθη της χώρας δείχνουν ότι υποβόσκει ένας συλλογικός θυμός. Κι αυτό φοβίζει το κόμμα και το σύστημα γιατί δεν θάθελε να δει να μπαίνει κοινωνικά θέμα νομιμοποίησης του.
Κάθε μέρα που περνά όμως φαίνεται ότι ο κορονιος μετατρέπεται σε πολιτικοιο, σε πολιτικό μικρόβιο που μπορεί να γίνει αρρώστια με τον καιρό σοβαρή για την κινεζική εξουσία. Η επίθεση αυτού του πολιτικού μικρόβιου απειλεί να ρίξει σ’ ασθένεια το πυραμιδικο σύστημα της χώρας του ” κόκκινου αυτοκρατορα”.
Όπως και στην εποχή του Μαι τσε Τουνγκ ,οι συνεργάτες του ,τα Χρόνια του ’60 του είχαν κρύψει το μέγεθος της πείνας και τις συνέπειες της στην κοινωνία που ειχε προκληθεί από την πορεία ” προς τα μπροστα” που ειχε εξαγγείλει ο μεγάλος τιμονιερης, έτσι και τώρα οι γύρω του Χι Ζι Πινγκ άργησαν να τον ενημερώσουν για την διάσταση που πήρε τόσο γρήγορα η ασθένεια.
Αυτή η συμπεριφορά, που οδήγησε γρήγορα στον θάνατο πολλούς κινέζους, μπορεί να σταθεί μοιραία για την συνέχεια του Κινέζου προέδρου. Ας μην ξεχνάμε ότι, όπως παραδέχτηκε πρόσφατα ο ίδιος ο Γκορμπατσόφ, η πραγματικη αιτία της Σοβιετικής κατάρρευσης ήταν η καταστροφή του Τσερνομπιλ, που έγινε 6 χρόνια νωρίτερα.
Αντί να μάθει από αυτές της ιστορικές εμπειρίες το Πεκίνο πως αντδρα; Σκληραινοντας την στάση του με απαγορεύσεις μετάδοσης ειδήσεων και διάφορα άλλα σκληρά μέτρα, στο όνομα της πολυπόθητης σταθερότητας. Βέβαια μια τέτοια αντίδραση είναι αναμενόμενη από το ΚΚ Κίνας, το οποίο σαν εύκολο αντίλογο έχει μόνιμα την οικονομική του ανάπτυξη ως αντίβαρο στην Αμερικανική οικονομική επίθεση που υφίσταται. Όμως το φιάσκο του κορονοιου μπορεί ν’αποδειχτει στην συνέχεια το πρώτο σοβαρό αρνητικό δείγμα του κινεζικού ” θαυματος”.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός.
