Μακρονισμος κι η σημερινή απεργία στην Γαλλία.
Ειναι σημερα Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου που η μεγαλύτερη και πιο οργανωμένη απεργία των Γάλλων πραγματοποιείται. Έχει χαρακτηριστικά εκείνης της φοβερής απεργίας του 1995 πούμε αλλαξε την οικονομική πολιτική της τότε κυβέρνησης. Ποια είναι αυτα; Η φοβερή μαζικότητα της. Τρένα,Μετρό,Δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού,Εταιρείες μεταφορών, καθηγητές, φοιτητές, δικηγόροι, νοσοκομειακοί ακόμη κι αστυνόμοι, όλες σχεδόν οι κοινωνικές ομάδες απεργούν. Κι όταν οι Γάλλοι με όλα μαζι τα συνδικάτα απεργούν, για όσους γνωρίζουν, σημαίνει κάτι πολύ σοβαρό. Σημαινει πραγματικη μαχη.
Ποια είναι η αιτία αυτής της καθολικής απεργίας που αναμένεται να παραλύσει την χώρα και της οποίας η διάρκεια είναι αβεβαιη ;Είναι τα νομοσχέδια που θέλει να περάσει ο Μακρόν κι ειδικά αυτό με τις συντάξεις, μιας και θέλει να κόψει τις ως τώρα συνταξιοδοτικές ιδιαιτερότητες ομάδων (πχ Νοσοκομειακών, Φορτηγατζηδων) και γενικώς των επικίνδυνων επαγγελμάτων αλλά και των δικηγόρων κλπ . Θέλει να ενοποιήσει τις συντάξεις. Αυτή η επαγγελματική απεργία θα παραλύσει την χώρα. Πολλοι λένε θα την διαλύσει. Κανείς δεν ξέρει με σιγουριά. Όμως τα πράγματα είναι ζόρικα ως άγρια. Κι οι δυο πλευρές τραβούν το σκοινί αν κι ο Μακρόν μέσω του πρωθυπουργού του κάλεσε σε διάλογο τελευταιας στιγμης τα συνδικάτα. Ο Γάλλος πρόεδρος μιλά για μεταρρυθμίσεις αναγκαίες στον σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Μιλά γι’ανταγωνιστικοτητα Οικονομίας. Δεν θέλουν τις μεταρρυθμίσεις οι Γαλλοι; Εδώ ακριβώς βρίσκεται το παράξενο. Πάνω από 70% των Γάλλων συμφωνούν με την μεταρρύθμιση στο συνταξιοδοτικό. Όμως λιγότεροι από 30%πιστεύουν ότι ο Μακρόν είναι ικανός να λύσει το πρόβλημα. Κι εδώ ακριβώς είναι το ζήτημα:Δεν εμπιστεύονται πια τον Γάλλο πρόεδρο γιατί τον θεωρούν φανφαρωνο ,άνθρωπο της διεθνούς ολιγαρχίας. Άρα κάθε λύση που θα φέρει θα’ναι στα μέτρα των πλούσιων ελίτ κι όχι στο συμφέρον του Γαλλικού λαού.
Το πρόβλημα εμπιστοσύνης στον Μακρόν είναι μεγάλο κι όλο μεγαλώνει στην Γαλλία. Που θα οδηγήσει αυτό το έλλειμμα;Σε σκληρές απεργίες και συγκρούσεις. Τα κίτρινα γιλέκα επανέρχονται πολύ πιο μαζικά αυτήν την φορά: και ως συμβολισμός της εξέγερσης της μεσαίας τάξης την οποία και στις περσινές συγκρούσεις εκπροσώπησαν, αλλά κι ως πραγματικότητα. Συμμετέχουν στην απεργία της 5 Δεκεμβρίου. Μαζί μ’ολους αυτούς βέβαια συμμετέχουν πληθος κοσμου οργανωμενου και μη. Αλλα συμμετεχουν επισης ( αυτοπροσκαλουνται) και τα μαύρα μπλοκ. Δηλαδή οι ντυμένες με μαύρα οργανωμένες καλά μικροομαδες αναρχικών και μη, που καταστρέφουν τα πάντα στις πόλεις. Η πρόκληση Χάους και καταστροφών είναι αναμενόμενη. Ήδη σπουδαστές παίρνουν τα μαθήματα τους μέσω ίντερνετ γιατί δεν μπορούν να ναι παρόντες. Ποιος χάνει απ’όλα αυτα; Η Γαλλική οικονομία κι ειδικά σε περίοδο εορτών. Οι Γάλλοι ζουν ένα σκληρό ώμο θέατρο ( για να χρησιμοποιήσω τον μεγάλο Αντονιν Αρτω) . Αυτό το θέατρο τής ωμότητας μόνο καλό δεν θα φέρει τουλάχιστον πρωτοβάθμια. Είναι όμως ένα χαρακτηριστικό δείγμα της αντιμακρονικης πολιτικής που διαπερνά πλέον την Γαλλία. Όσοι βιάστηκαν να χειροκροτήσουν ως εύκολη υπόθεση την πολιτική των ανοικτών συνόρων και της παγκοσμιοποίησης τώρα υποχωρούν από τον γρήγορο ενθουσιασμό τους. Η πορεία της Γαλλίας μας ενδιαφέρει όλους γιατί επηρεάζει άμεσα την Ευρώπη και την εξελιξη της μέρος της οποίας είναι και η χώρα μας. Η Ελλάδα πρέπει να κυτά με πολύ προσοχή τις γαλλικές εξελίξεις.
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητής φιλοσοφίας της τέχνης
Ποητης, εικαστικός.