Μακρον-Λεπεν . Η ρεβανς που φοβιζει;
Μετα την συντριπτικη νικη του Μακρον επι της Λεπεν στις προεδρικες εκλογες του 2017 στην Γαλλια, ολοι πιστεψαν οτι Η Λεπεν θαβγαινε εκτος παιχνιδιου. Πολλοι της χρεωσαν την νικη Μακρον ως προσωπικη της ηττα και καποιοι αλλοι μιλουσαν γι’αναληψη της εξουσιας του κομματος της απο την δραστηρια ανηψια της. Τιποτα απ’ολ’αυτα δεν συνεβη . Η Μαριν Λεπεν ειναι παρουσα και πρωταγωνιστρια στο Πολιτικο παιχνιδι της χωρας της περισσοτερο απο ποτε ελεγχοντας ταυτοχρονα απολυτα το κομμα της.
Την ιδια στιγμη ο Μακρον αμφισβητηται ολο και περισσοτερο απο τους συμπατριωτες του. Δεν ειναι μια αμφισβητηση που εχει να κανει μονο με την φυσιολογικη φθορα της εξουσιας. Οχι. Του καταλογιζουν πολλα παροτι υποχωρησε κι ικανοποιησε βασικα αιτηματα των κιτρινων γιλεκων. Τι του καταλογιζουν;
Πρωτα και κυρια την πολιτικη μη-εντοπιοτητας και του α-ριζου που εφαρμοζει στην οικονομια,την παιδεια , το μεταναστευτικο ( αν κι εχει αλλαξει πολυ τελευταια τις θεσεις του), το νομοσχεδιο για τα νοσοκομεια, τις εργασιακες του θεσεις και επισης το νομοσχεδιο για τις συνταξεις.
Ο Μακρον θεωρειται απο την πλειοψηφια των Γαλλων ο προεδρος των πλουσιων. Γι’αυτο κι εδω και λιγο καιρο αλλαξε τακτικη κι αρχισε να συνεργαζεται με δημαρχους και τοπικους εκπροσωπους. Θελει να δωσει την εικονα ενος προεδρου κοντα στον λαο κι οχι αυτην του απομακρου και σνομπ “μοναρχη” οπως συχνα τον κατηγορησαν.
Στις 5 Δεκεμβριου ετοιμαζεται η πιο μεγαλη ,η πιο μαζικη απεργια των Γαλλων κατα της πολιτικης Μακρον με αφορμη το συνταξιοδοτικο. Ολα τα συνδικατα κι οι εργατικοι κλαδοι ειναι εναντιον του παρα τις συνεχεις προσπαθειες του πρωθυπουργου του ν’ανοιξει διαλογο με τα συνδικατα.
Τι αντιτασσει στις κριτικες ο Μακρον; Την αναγκη μεταρρυθμισεων ωστε η χωρα του ν’απαντησει στις προκλησεις των καιρων και να γινει πιο ανταγωνιστικη.
Ποια ειναι η στρατηγικη του ; Να συσπειρωσει γυρω απο το προσωπο του ολους οσους φοβουνται το αβεβαιο της Λεπεν στην πιθανη ανοδο της στην εξουσια . Και ποιοι ειναι αυτοι ; Εκτος τους ιδεολογικα αντι-Λεπεν υπαρχουν και οι παραδοσιακοι δεξιοι , αυτοι που φηφιζουν το κομμα των Ρεπουμπλικανων. Ολο και παιρνει απ’αυτους κι απειλει να τους εξαφανισει λογω της πολωσης που θα επελθει στις εκλογες . Επισης θελει να συσπειρωσει γυρω του κι ολους τους ψηφοφορους των μικρων κεντρωων κομματων. Εν κατακλειδι η στρατηγικη του ειναι να οξυνει την διαμαχη με την Λεπεν και να φτιαξει ενα οπως γινοταν ως τωρα μετωπο αντι-Λεπεν.
Την πρωτη φορα λειτουργησε. Τωρα θα λειτουργησει ;
Οι δημοσκοπησεις δινουν μια ανοδικη σταθερη πορεια στην Λεπεν. Ειναι πρωτη στην προτιμηση των Γαλλων. Ειναι δε πολλοι αυτοι που λενε ανοιχτα στην τηλεοραση οτι η Μαρι Λεπεν στο μεγαρο των Ηλυσιων δεν θα ειναι φοβος αλλα ελπιδα για την Γαλλια. Λογια που καποτε δεν εκστομιζονταν καν. Η παληα τεχνικη του φοβου της ακροδεξιας απο την υπαρχουσα εξουσια δεν δειχνει να λειτουργει το ιδιο οπως πριν.
Η Λεπεν απο την μερια της προτεινει την πολιτικη της εν-τοπιοτητας. Προτεινει την παραμονη πλεον της Γαλλιας στην Ευρωπη με μια αλλη πιο εθνικη πολιτικη που γοητευει πολλους γαλλους. Ταυτοχρονα ταξιδευει πολυ και συναντα πολιτικους ομοιδεατες της και μη ,καλλιεργωντας ετσι την εικονα μιας μελλοντικης ” προεδρου” πατριωτισας ανοιχτης στις διεθνεις σχεσεις ακομη κσι με οσους δεν συμφωνει ιδεολογικα. Δεν δισταζει μσλιστα να κλεινει ως και προζεκτ ως “μελλοντικη” προεδρος της χωρας. Επισης αρχιζει ναχει αριστες σχεσεις με μεγαλους επιχειρηματιες. Μπαινει στα χωραφια του Μακρον οπως αυτος μπαινει αρκετα στα δικα της σε σχεση με το μεταναστευτικο. Η μαχη γινεται σκληρη προς προς το παρον. Μαχη σωμα με σωμα. Και θα γινεται σκληροτερη οσο θα πλησιαζουν οι εκλογες.
Η Λεπεν θελει την ρεβανς. Το δειχνει καθημερινα. Ο Μακρον θελει μια δευτερη θητεια για να συνεχισει τις τοσο αναγκαιες για την οικονομια μεταρρυθμισεις οπως λεει.
Τι θα γινει; Παντως ολα μπορουν να παιχτουν σε ενα μικρο λαθος. Κι οι δυο τους κανουν τα παντα να το αποφυγουν. Οι Γαλλοι ομως δηλωνουν παγιδευμενοι σε ενα *προκατασκευασμενο “οπως πολλοι λενε αγωνα. Και το σιχαινονται αυτο. Θελουν ν’αποφασιζουν διχως πιεση. Διχως ναναι παγιδευμενοι σ’επαναληψη του ιδιου αγωνα που δεν τους αφηνει αλλες επιλογες περα απο την λογικη “Μακρον η το χαος”. Πως θ’αντιδρασουν στην πιεση; Μενει να δουμε μ’ενδιαφερον την συνεχεια .
Δημοσθενης Δαββετας
Καθηγητης Φιλοσοφιας της τεχνης,ποιητης,εικαστικος.