Ο Νεος Παληος κοσμος .
Πριν τις γαλλικες εκλογές ο Υποψήφιος Εμανουελ Μακρον ανάμεσα σ’αλλα είχε βάλει προτεραιότητα , την επανίδρυση της ” Δημοκρατίας παράδειγμα ” και την επιστροφή της “ηθικής” στην Πολιτικη Ζωη της χώρας . Ταυτόχρονα υποσχόταν ότι αυτό θαταν και το πρότυπο του νέου τύπου Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας που ο ίδιος στήριζε και που η “νέα”Ευρώπη είχε ανάγκη για να προχωρήσει.Οπως μια αγελάδα που δίνει μια κλωτσιά και ρίχνει το γάλα που παράγει ,έτσι κι ο Γάλλος προεδρος εδώ και καιρό δίνει κλωτσιές κι αναποδογυρίζει τις ιδέες που τον είχαν κάνει θελκτικο στον Γαλλικό λαό. Το πρόσφατο επεισόδιο με τον σωματοφύλακα του ήταν το αποκορύφωμα μιας σειράς αυταρχικών”Μοναρχικών” ενεργειών που ωθεί τους πολιτες ν’αμφισβητουν πλέον ανοικτά ,κατά πόσον ο “νέος κόσμος “που μόνιμα επικαλείται ο Εμανουελ Μακρον ,είναι πραγματικά νέος η είναι μια κακέκτυπη επανάληψη του παληού. Οι εικόνες που δείχνουν τον υπεύθυνο προεδρικης ασφαλείας, μεταμφιεσμένο σ’αστυνομικο, να χτυπά αλύπητα διαδηλωτές την Πρωτομαγιά , εξέπληξαν κι εξόργισαν τους Γάλλους που πιστεύσουν ακόμα στην αξία των θεσμών . Κι ακόμα χειρότερο : η σιωπή της εξουσίας κι η απόπειρα συγκάλυψης του γεγονότος τους τρομάζει . Τους θυμίζει γνωστές παληες μεθόδους που δεν τους αρέσουν . Κι αναρωτιούνται εύλογα: σε τι ωφέλησε η προεκλογική ρητορική του νυν Γάλλου προέδρου που αναφέροντας μ’εμφαση και υψηλούς τόνους στο ” φύγετε όλοι δεξιοί κι αριστεροί ” για να επέλθει ” ανανέωση της Δημόσιας ζωής”; που είναι η αλλαγή όταν καλύπτει ο Μακρον έναν μπράβο της νύχτας ; Οσοι ως τώρα πίστεψαν ότι ο Μακρονισμος θα έφερνε έναν νέο άνεμο και μια ανανέωση της πολιτικής ζωής βρίσκονται προ απογοητευσης γιατί είναι αντιμέτωποι με μια συνήθη δυσάρεστη από το παρελθόν πολιτική συμπεριφορά της εξουσίας :υπέρβαση δικαιωμάτων , καταστρατήγηση νόμων , σκοτεινοί θάλαμοι αποφάσεων , παράλληλη αστυνομία , πριγκιπικά καπριτσια. Οσοι πίστεψαν στην διαφάνεια και την γνησιότητα της νέας εξουσίας , η Δημοκρατία τους φαίνεται τώρα εύθραυστη , εγκαταλελειμμένη στα χέρια κάποιων περίεργων πολιτικών του Μακρονισμου , με αμφισβητήσιμες ικανότητες που δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει ότι βρίσκονται στο προεδρικό Μέγαρο . Κι αυτος είναι λόγος να πάρει τέτοιες διαστάσεις σήμερα αυτή η κρίση στην γαλλική κοινωνία. Το να γίνει λογος για “λαθος” συνεργάτη δεν είναι αποδεκτή δικαιολογία.Γιατί τα λάθη των συνεργατών του Γάλλου Προέδρου βαρύνουν τον ίδιο που τους επέλεξε . Υπάρχει Πολιτική ευθύνη κι αυτό έχει μεγάλη σημασια στην πολιτική Ζωη της Γαλλίας. Και το γεγονός ότι η Γαλλική προεδρία προσπάθησε να καλύψει το γεγονός μεγαλώνει ακόμη περισσότερο την πολιτική ευθύνη .
Για να μην πάψει να υπάρχει πλέον η εμπιστοσύνη στον Εμανουελ Μακρον οι συμπατριώτες του , με άρθρα , δηλώσεις , συζητήσεις και δημοσκοπήσεις , του ζητούν με άμεσες πράξεις κι ενέργειες του να δείξει ότι συμβάλλει στην επανενεργοποιηση των θεσμών και πάνω απ’ολα με την συμπεριφορά του, να δείξει ότι κατάλαβε σε βάθος τι συνέβη , κατάλαβε την ουσία της κρίσης που η απροσεξία η ο ναρκισσισμός της εξουσίας του , δημιούργησαν . Άλλωστε αν είναι να εξάγει αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης στην προσπάθεια Ευρωπαϊκής ανανέωσης καλύτερα να προσέξει γιατί δεν φαντάζει το πιο γοητευτικό στους Ευρωπαίους πολιτες .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφίας της Τέχνης , ποιητής , εικαστικός .