Ποιος ενδιαφέρεται για την Παλαιστινη; (Ελεύθερος Τύπος 26.10.2023)

Ποιος ενδιαφέρεται για την Παλαιστινη;

 

Τις μέρες αυτές εδώ στην Γαλλία είμαστε μάρτυρες του εξής φαινομένου. Κατ'αρχην απαγορευτηκαν οι διαδηλώσεις υπέρ των παλαιστίνιων για ένα σοβαρό λόγο που επικαλέστηκε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουελ Μακρον σε κάποιους νέους που του έθεσαν το ερωτημα της απαγόρευσης. Κι αυτός ήταν ότι ,εκείνη την συγκεκριμένη μέρα κηδεύτηκε ο καθηγητής ιστορίας που σφαχτηκε από ένα μαθητή γυμνασίου στην πόλη Αρρας ,φωνάζοντας "Allah akbar" ( Ο Θεός είναι μεγαλος). Οπότε δεν θαταν σεβασμός στην άγρια δολοφονία του καθηγητή.

Στην συνέχεια όμως το ανώτατο θεσμικό δικαστήριο θεώρησε παράνομες τις απαγορεύσεις κι έτσι άρχισαν οι προπαλαιστινιακες διαδηλώσεις ελεύθερα. Στην πρόσφατη, στην πλατεία Δημοκρατίας στο Παρίσι ( place de la Republique), οι διαδηλωτες φώναζαν επίσης κάθε στιγμή "Allah akbar". Ενώ ένα τέτοιο σύνθημα κανονικά θαπρεπε ναταν ένα σύνθημα θεολογικό,εντουτοις στον συνειρμό των Γάλλων ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθησεων ερμηνευτηκε ως φράση καλεσματος θανάτου εναντίον των "απιστων" όπως συνήθως φωνάζουν οι τρομοκράτες τζιχαντιστες την στιγμή που έσφαζαν τόσα άτυχα αθώα θύματα τους τα τελευταία 30 χρόνια επιδιδομενοι σε αγώνες τρομοκρατίας εναντίον όσων δεν ανήκουν στις πολιτικοθεολογικες τους πεποιθήσεις. Και βέβαια το σύνθημα αυτό στην "πλατεία δημοκρατιας" κάλλιστα μπορεί από τους πιο δύσπιστους να ιδωθει σημειολογικά ως σύνθημα κατά της Δημοκρατίας.

Είναι εύλογο λοιπόν να προβληματιζονται οι πιο σωφρονες πολιτικα: οι διαδηλωτές που φωνάζουν τέτοια συνθήματα ενδιαφέρονται πραγματικά για την ελευθερία της Παλαιστίνης η την χρησιμοποιούν για να επιτεθούν στις Δυτικές αξίες και πολιτισμο; Πρόκειται μήπως για "πολυπολιτισμικο" πόλεμο ,για πολιτισμική επιθεση; Πρόκειται για ίδιοποίηση του δικαιώματος των παλαιστίνιων να υπάρξουν ως κράτος από τους ισλαμιστες ,οι οποίοι αρνούνται την ύπαρξη του Ισραήλ και θέλουν την εξαφάνιση του;

Γιατί κακά τα ψέμματα. Όλοι οι αντίπαλοι μιλούν για την Παλαιστίνη αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Από το Ισραήλ,ως την Χαμάς και τις Αραβικές Χώρες η το Ιράν, όλοι χρησιμοποιούν το παλαιστινιακο ως προμετωπιδα για τα δικά τους ιδεολογικά,οικονομικά,πολιτικά συμφέροντα. Κι οι ίδιοι οι Παλαιστινιοι; Ενώ η πλειοψηφία τους δεν είναι ισλαμιστες κι ονειρεύονται έναν νέο πολιτικό ηγέτη τύπου Γιασέρ Αραφάτ και μια οργάνωση ισχυρή όπως άλλοτε η Φαταχ ,επειδή δεν τα βρίσκουν συντάσσονται με την Χαμάς γιατί αυτή επιτίθεται κι "αντιστεκεται" στην ισραηλινή κατοχή. Κατάφερε έτσι η Χαμάς δυο πράγματα που ως τώρα ήταν αδιανόητα. Και να φέρει στην επιφάνεια το " ξεχασμενο" θέμα των παλαιστίνιων και να τους πείσει ότι αυτήν την στιγμή αυτή μόνη είναι ικανή να τους εκπροσωπήσει.

Το ερώτημα όμως παραμένει κι ας μην το σκέφτονται άμεσα αυτήν την στιγμή οι πολλοί. Η Χαμάς ενδιαφέρεται πραγματικά για τους Παλαιστινιους η για την χρησιμοποιηση του παλαιστινιακου ζητήματος ως μέσον καταστροφής και θανάτου των "απιστων"; Ίσως τώρα η δημιουργία ενός παλαιστινιακου κράτους ναναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία.

 
Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.

Διαβάζοντας απόσπασμα από το νέο μου μυθιστόρημα "οι δύο ζωές ενός συγγραφεα"

 Reading passage from my new novel.video k.gouliarmis. Διαβάζοντας απόσπασμα από το νέο μου μυθιστόρημα "οι δύο ζωές ενός συγγραφεα" εκδόσεις Νικας.

Ποίηση και ζωγραφική πάντα μαζί. (23.10.2023)

 And my poetry and my painting still together as a commun language. Have a good new week.

Κι η ποίηση με την ζωγραφική μου πάντα μαζί ως μια ενιαία καλλιτεχνική γλώσσα

H συνέντευξη μου (20/10/23) στο ράδιο 98,4 στην εκπομπή του Γ.Σαχινη για το παλαιστινιακο σήμερα.

 Ο καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης στο Παρίσι, Δημοσθένης Δαββέτας, μιλάει στον 98.4 για τις ευρύτερες προεκτάσεις σε κοινωνικό, πολιτικό, θρησκευτικό και πολιτιστικό πεδίο της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής σύγκρουσης , υποστηρίζοντας ότι τα δύο άκρα σε χώρες όπως η Γαλλία, με τον αντισημιτισμό και την ισλαμοφοβία, έχουν το πάνω χέρι στη δημόσια ατζέντα, την ώρα που είναι φανερό ότι μια πολιτική λύση στο Μεσανατολικό με τους όποιους επώδυνους συμβιβασμούς για όλες τις πλευρές θα έπρεπε να υπάρχει ήδη από "χθες".

 

Κλιματοσκεπτικισμος και μίντια. (Ελεύθερος Τύπος 19.10.2023)

 

Κλιματοσκεπτικισμος και μίντια.

Την προηγούμενη Πέμπτη στην Γαλλία έγινε γνωστό ότι ένας μεγάλος κοινοβουλευτικος συνασπισμός κομμάτων σκοπεύει τον ερχόμενο Ιανουάριο να προτείνει στο Γαλλικό κοινοβούλιο έναν νόμο που σκοπεύει ν'απαγορευει κάθε μορφή κλιματοσκεπτικισμου στα μίντια. Θεωρώντας ως αναθεωρητισμο κάθε ερώτημα περί πραγματικών διαστάσεων της κλιματικής αλλαγής αλλά και των οποίων ανθρωπίνων ευθυνών στην επιβάρυνση του κλίματος, η αναμενόμενη πρόταση νόμου, στην ουσία της στοχεύει την απαγόρευση της δημόσιας συζήτησης για το κλίμα και τις περιβαντολογικες συνέπειες.
Πέρα όμως από αυτό το συγκεκριμένο είναι επίσης η αρχή μιας σειράς μέτρων που ετοιμάζονται για την απόλυτη κυριαρχία μιας "επισημης"αποψης στα μίντια. Κι ο διάλογος με το διαφορετικό που τόσο υποστηρίζεται από τους υποστηρικτές του δικαιώματος στην διαφορετικοτητα τι γινεται; Όπου μας συμφέρει μονον;
Όταν ο ειδικός επί των κλιματικών θεμάτων σοσιαλιστής υπουργός και καθηγητής ο Κλοντ Αλεγκρ έθεσε κάποια ουσιαστικά ερωτήματα περί ανθρωπίνων επίσης ευθυνών στα ζητήματα κλιματικής αλλαγής ή φωνή του εξαφανίστηκε. Κι είναι ειδικός και βραβευμένος επιστήμονας περί αυτών των θεμάτων.
Το πρόβλημα όμως δεν ειδικεύεται μόνο στην κλιματική αλλαγή. Πάει πιο μακριά. Έχει να κάνει με την ίδια την Δημοκρατία, την ελευθερία και τον ρόλο των μίντια. Θυμάμαι με τι περηφάνια, όταν πήγα φοιτητής στην Γαλλία κι άρχισα πολύ νέος να γράφω στην εφημερίδα Liberation, οι συνάδελφοι μου κι οι Γάλλοι γενικώς πολυδιαφημιζαν περήφανοι, το δικαίωμα στον αντίλογο και την διαφορετική άποψη ,ως την μεγάλη κατάκτηση του Διαφωτισμού, της Πέμπτης γαλλικής Δημοκρατίας και της προοδευτικής εξέλιξης. Η πασίγνωστη φράση του Βολταιρου " διαφωνώ μαζί σου" αλλά "θα κάνω τα πάντα για ν'ακουστει η διαφορετική σου αποψη" ,ήταν πάντα το σημείο αναφοράς ενός υψηλού επιπέδου πολιτισμού,του Γαλλικού πολιτισμού και των ιδεών του Διαφωτισμού.
Αυτή η αντίληψη μοιάζει σήμερα να υποχωρεί. Έχει αντικατασταθεί από την μια ,μοναδική κι αδιαμφισβητητη κυρίαρχη "αληθεια". Και ο τρόπος για να επιβληθεί αυτή δεν είναι πλέον η γνωστή μας δικτατορία αλλά μια αλλού είδους επιβολή της μέσω της χρήσης των μίντια .
Αυτό τρομάζει περισσότερο. Γιατί κάθε πλειοψηφία θα μπορεί ν'απαγορευει τον αντίλογο από όποιους πιστεύουν κάτι διαφορετικό. Αν περάσει αυτός ο νόμος στο Γαλλικό κοινοβούλιο τότε είναι η αρχή της κυριαρχίας μιας και μονης αντίληψης ενημέρωσης στον κόσμο. Κι η Δημοκρατία η πολυφωνια; Μάλλον σπανίζουν στην σημερινή ζωή.
Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός ,γεωπολιτιστικός αναλυτής.

Η συνέντευξη μου 18/10/23στο κανάλι 1 του Πειραιά για το παλαιστινιακο και την Γαλλια

Η συνέντευξη μου 18/10/23στο κανάλι 1 του Πειραιά για το παλαιστινιακο και την Γαλλια

Η συνέντευξη μου (16/10/23) στο ράδιο παραπολιτικα στην εκπομπή του Λάμπρου Καλαρυτη

 

Απο το μυθιστορημα μου "οι δυο ζωες ενος συγγραφεα"

 Η βία και ο πόλεμος είναι η διαρκής επικαιροτητα γύρω μας. Κι όμως ας αναλογιστουμε ότι η ζωή είναι όμορφη κι ας μην βιαστούμε για λόγους ισχυος κι εξουσίας να συναντήσουμε τον θάνατο.

στο κανάλι ΑΡΤ για ο,τι συμβαίνει στο Ισραήλ και την Ευρώπη 11.10.2023

Η παρέμβαση μου στο κανάλι ΑΡΤ για ο,τι συμβαίνει στο Ισραήλ και την Ευρώπη μερος Β

 

Οι δύο όψεις του Ιανου (ΕλεύθεροςΤύπος 12.10.2023)

 

Οι δύο όψεις του Ιανου

Η επίθεση της Χαμας στο Ισραήλ,η αρωγή που είχε από Χετζμπολαχ Λιβάνου αλλά την στήριξη της από το Ιράν ,όπως και οι μαζικές διαδηλωσεις στηριξης εκατέρωθεν από δίνουν μια ξεκάθαρη εικόνα των παγκόσμιων γεωπολιτικων στρατοπέδων.
Η ως τώρα ισραηλοπαλαιστινιακη κατάσταση που φαινόταν να ειναι ένα διμερές θέμα ,ξαφνικά γίνεται τόπος ιεθνους αντιπαραθεσης δυνάμεων, που χρησιμοποιούν το παλαιστηνιακο ως συνέχιση των ιδεολογικων,οικονομικών, πολιτικών διαφόρων τους.
Από την μια έχουμε δηλαδή τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της κι από την άλλη τις αντι-ΗΠΑ χώρες, όπως το Ιράν, την Ρωσία και την Κίνα μεταξύ άλλων. Αν δούμε τις δηλώσεις των Ιρανών ,Ρώσων και Κινέζων Αξιωματουχων θα διαπιστωσουμε ότι είναι με αντι-ΗΠΑ πρόσημο, όπως κι ένα χαρακτήρα αντιπαγκοσμιοποιησης . Όπως επίσης το διπλό παιχνίδι της Τουρκίας,χώρας του ΝΑΤΟ με ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις με Χαμάς κι αλλού είδους ισλαμιστες τρομοκράτες.
Δεν μπορεί άλλωστε ν'αγνοηθει το γεγονός ότι η τρομοκρατική αυτή επίθεση της Χαμάς έγινε λίγο πριν κλείσει η συμφωνία του Ισραήλ με την Σαουδική Αραβία τον βασικό αντίπαλο ( θεολογικά, πολιτικά, οικονομικά) του Ιράν στην Μέση Ανατολή.
Όπως επίσης δεν μπορεί ν'αγνοηθει η εδώ και χρόνια φανερή αντίθεση του Ισραήλ στην απόκτηση ατομικής βόμβας του Ιράν.
Τώρα μετά τα γεγονότα και την πρώτη αντίδραση του ισραηλινού κράτους με βομβαρδισμούς και την αναμενόμενη χερσαία επίθεση κατά της Χαμάς στην Γάζα, τι θα ακολουθησει; Πολλοί πιστεύουν ότι οι πυρηνικές καταστάσεις του Ιράν θα χτυπηθουν. Αν συμβεί κάτι τέτοιο σίγουρα ο αντι-ΗΠΑ άξονας θ'αντιδρασει. Που μπορεί να φτάσει αυτή η αντιθεση;
Εδώ και καιρό λόγω Ουκρανίας γίνεται συχνά λόγος για πυρηνική αντίδραση Ρώσων αν απειληθουν. Το θέμα της πυρηνικής χρήσης όπλων έπαψε πλέον να είναι ταμπού. Κι ότι μπαίνει στην γλώσσα μπορεί να γίνει πράξη κάποια στιγμή.
Το παλαιστηνιακο αντί να ιδωθει ως ένα τοπικό ζήτημα που μπορεί να λυθεί με ρεαλισμό μετατρέπεται σε άλλοθι ιδεολογικοπολιτικης μάχης μεταξύ των δύο παγκόσμιων στρατοπέδων που αυτήν την στιγμή ανταγωνιζονται. Από την μια οι ΗΠΑ με τον Τεχνοαγνωστικισμο τους ,το πολιτικά ορθόν και την Τεχνολογική τους δύναμη κι από την άλλη ο άξονας Ιράν ( θεοκρατικη δυναμη), η Ρωσία( ένα μίγμα θεολογίας και εθνοταυτοτητας) ,η Κίνα ( Τεχνοαγνωστικιστες με εθνικό προσημο) ,η Βορειος Κορεα ( Σταλινικο καθεστως) ,όπως κι η Τουρκία που παίζει ως συνήθως σε δύο ταμπλό και με την Δύση και με την Ανατολή. Όπου και να στραφούμε βλέπουμε την απειλή των δύο προσώπων του Ιανού.
Που θα οδηγήσει αυτή η νέα αντιπαράθεση με αφορμή την επίθεση της Χαμας; Ελπίζουμε η λογική να ματαιώσει η να αναβάλλει την εδώ και καιρό επικίνδυνη περιέργεια των δύο αντιπαλων στρατοπέδων στο τι θα δώσει μία πυρηνική, έστω και " περιορισμένη,"επίθεση.

Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός ,γεωπολιτιστικός αναλυτής.

All reactions:

19Demosthenes Davvetas and 18 others

H παρέμβαση μου στο ράδιο παραπολιτικα στην εκπομπή του Αντρέα Μαζαρακη. 10.10.2023

 H παρέμβαση μου στο ράδιο παραπολιτικα στην εκπομπή του Αντρέα Μαζαρακη.

https://www.mixcloud.com/parapolitika901/%CE%BF-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%89%CE%BD-10-10-2023/?fbclid=IwAR1zNDhiUWoushRFWbqmw_3oRe2782TBtq-Uvf7Cs9dCUPQZY4nP_i0x8ic

Η ποιηση μου και η ζωγραφική μου πάντα μαζί.

 

Always Poetry and painting.

Η Δυτικη αμνησια κι η θυσία της Αρμενιας. (Ελεύθερος Τύπος 05.10.2023)

Η Δυτικη αμνησια κι η θυσία της Αρμενιας.    

Αφού απεκλεισαν για 9 συνεχόμενους μήνες από κάθε τροφοδότηση την περιοχή Αρτσακ( Haut Karabakh) της Αρμενίας (120.000 κατοικοι), το Αζερμπαϊτζάν του επιτέθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 2023. Μετά τους 200 περίπου νεκρούς και την ίχνη αντίδραση του τοπικού Αρσενικού στρατευματος οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν νίκησαν.
Αυτή η καλά μεθοδευμένη επίθεση έγινε κατά παράβαση των συμφωνιών στις 10 Νοεμβρίου μεταξύ Αρμενίας, Ρωσίας κι Αζερμπαϊτζάν. Κι όμως ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη αντέδρασαν στρατιωτικά στην επιθεση του Αζερμπαϊτζάν. Η Αρμενία προφανώς σκέφτηκε ότι κινδύνευε η ίδια σαν χώρα. Η Ρωσία επέλεξε να μην χαλασει την συμμαχία της με την Τουρκια. Ήδη 100.000 από τους 120.000 κατοίκους του Αρτσακ έφυγαν για την Αρμενία λόγω εθνοκαθαρσης των Αζερων. Έτσι μια Χριστιανική περιοχή ήδη από τον 5ο αιώνα εξαφανίζεται υπό τα κροκοδειλια δάκρυα των Δυτικών.
Ήδη το BBC ανέφερε πως οι παλιές επί αιώνες εκκλησίες καταστρεφονται από τους Αζερμπαιτζανους . Βασικά στόχους τους είναι να εξαφανίσουν κάθε ιστορική μνήμη από την περιοχή. Ο πρόεδρος τους Αλιεφ θέλει την εξαφανιση και την ταπείνωση των Αρμενίων της περιοχής. Με μόλις 2.500.000 κατοίκους κι αδύναμο στρατό η αδύνατη οικονομικά Αρμενία δεν μπορεί να τα βάλει με το πλούσιο ,πολυπληθεστερο κι οικονομικά ισχυρό Αζερμπαϊτζάν. Επίσης αυτό έχει συμμαχία με την Τουρκία και το Ισραήλ που έχει εκεί παρατηρητηριο παρακολούθησης των κινήσεων του Ιράν. Το βασικό όμως στρατηγικό σχέδιο είναι το Παντουρκικο όνειρο του Ερντογαν και της Τουρκικής εξουσίας. Οι υποψίες πέφτουν σε ένα στρατηγικό σχέδιο Παντουρκισμου εκ μέρους της Τουρκίας. Υπάρχει στα νότια της Αρμενίας η περιοχή Siunic κοντά στο Ιράν. Θέλει λοιπόν ο Ερντογαν να ενώσει μέσω της γήινης αυτής λωρίδας την Τουρκία, το Ναχιτσεβαν ( νότια περιοχη του Αζερμπαϊτζάν άλλοτε κατά το ήμισυ με Αρμενικο πληθυσμο) και τις άλλοτε Σοβιετικες Τουρκοφωνες περιοχές.
Απέναντι σε αυτήν την Τουρκική στρατηγική ( δεν αναγνώρισε ποτέ η Τουρκία την Αρμένικη γενοκτονια) πως θα αντιδράσει η Δύση αν γίνει επίθεση στην Αρμενία; Θα αντιδράσουν σαν τον Πόντιο Πιλάτο όπως κάνουν στην Κυπρο; Και γιατί δεν αντιδρούν ήδη όπως κάνουν στην Ουκρανια;
Η άρνηση της Δύσης να στηρίξει παλιούς Χριστιανικους λαούς όπως η Αρμενία είναι η συνέχεια της λογικής της άρνησης του ιστορικού εαυτού της που την διέπει εδώ και καιρό. Η Δύση ζει το στάδιο αυτοκίνησης της πολιτισμικής της ιστορίας Το ίδιο έκανε στον Λίβανο και το Ιράκ. Κι εκεί που υπήρχε μια στοιχειώδης Δημοκρατία εγκατασταθηκε το χάος. Οι Χριστιανοί που υπήρχαν επί αιώνες εκεί πήραν τον δρόμο της εξορίας. Μεθυσμένοι μέσα στον καταναλωτικό εαυτό τους οι Δυτικοί ξέχασαν την ιστορία τους την οποία εκ των πραγμάτων ακυρώνουν. Και σ'αυτο συμπορευονται με τους εχθρούς τους που επιδιώκουν την ακύρωση του Δυτικούς πολιτισμού. Η Δύση με την στάση της τροφοδοτεί τους εχθρούς της, τροφοδοτεί όσους αντιπάλους της ,όπως πχ ο Πουτιν , που μιλούν για μια Δυτική ιστορική αμνησία στα όρια της παρακμής. Η Δυση εναντιον της Δυσης λοιπον. Ας σοβαρευτούμε κύριοι. Τρελαθήκαμε τελειως;
Δημοσθένης Δαββετας καθηγητής φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.

Πάντα στην ζωή μου Ποίηση και ζωγραφικη μαζί

 

Καλό μηνα με τον διάλογο ποίησης μου και ζωγραφικής μου