Η μαχη του Ειρηνικού συνεχίζεται.
Η αφιξη του Μπαιντεν στην εξουσια δεν θ’αλλαξει και πολυ την πολιτικη της Αμερικης στον ειρηνικο Ωκεανο. Οπως αυτη ξεκινησε επι Ομπαμα και συνεχιστηκε επι Τραμπ, ετσι και στην νεα Αμερικανικη προεδρια η γεωπολιτική μάχη γινεται με βάση τον Ατλαντικό Ωκεανό. Απ’οτι φαίνεται ο γεωπολιτικός πόλεμος στον 21ο αιώνα θαχει κέντρο τον Ειρηνικό Ωκεανό. Είναι προς τα εκεί που χτυπά πλέον η καρδιά του παγκόσμιου καπιταλισμού και της γεωπολιτικής αναμέτρησης. Το μισό περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκεται εκεί . Επίσης εκεί κινείται το 60% της παγκόσμιας παραγωγής. Και να μην ξεχνάμε τις εντάσεις για την θαλάσσια κυριαρχία στην Νότια Κίνα αλλά και το πυρηνικό προγραμμα της Βόρειας Κορέας . Η άγρια αντιπαλότητα ΗΠΑ -Κινας οδήγησε τις 21 χώρες του APEC σε μια κοινή δήλωση που μιλά για αδιέξοδο λόγω αυτής της διαμάχης.
Όπως μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο είχαμε τον ψυχρό πόλεμο Ρωσσιας-Αμερικής , έτσι και τώρα έχουμε έναν νέο ψυχρό πόλεμο Αμερικής-Κίνας για τον έλεγχο του Ειρηνικού . Ο πόλεμος είναι ολοκληρωτικός . Κι αφορά το εμπόριο( εξαγωγές -εισαγωγές με φορολογικά μέτρα), τις καινοτομίες στην Τεχνολογια ( με την επιθυμία των ΗΠΑ να οδηγήσουν σ’αποτυχια το νέο φιλόδοξο Κινεζικο προγραμμα του “νεου δρόμου του μεταξιού “), την κυριαρχία στο διάστημα , τον κυβερνοχώρο, την τεχνητή νοημοσύνη , την στρατιωτική δύναμη που θέλει από την πλευρά της Αμερικης να προστατεύσει την ανεξαρτησία της Ταιβαν , αλλά και την προσπάθεια της αποτροπής της εξαγωγής του κινεζικού μοντέλου πολιτικού αυταρχισμού και κρατικού καπιταλισμού , που απειλεί να επηρεάσει το Πακισταν , την Σρι Λανκα, την Καμπότζη, το Λαος, την Βιρμανια η την Ταιλανδη , βασικά μέρη γύρω από την θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η Κίνα πήρε αρχικά το προβάδισμα αυτής της πολιτικής λόγω της ξεκάθαρης στρατηγικής της: όλο και μεγαλύτερο μονοπωλιο του ΚΚ στο εσωτερικό της χώρας ( όπως κι αποδεικνύει η σχέση με το Χονγκ Κονγκ περιφρονώντας τις επίσημες συμφωνίες με το Ηνωμενο Βασίλειο) , ένα ψηφιακό σύστημα ελέγχου του πληθυσμού και επιχείρηση γοητείας των παραδοσιακών φίλων των ΗΠΑ. 
Κλασσικο παράδειγμα οι Φιλιππινες του Ροντριγκο Ντουτερτε , που εκφράζονται θετικά για τον Κινέζο πρόεδρο τους βοήθησε με 24 δις λόγω εκμετάλλευσης πετρελαίου και αερίου .
Κλασσικο παράδειγμα οι Φιλιππινες του Ροντριγκο Ντουτερτε , που εκφράζονται θετικά για τον Κινέζο πρόεδρο τους βοήθησε με 24 δις λόγω εκμετάλλευσης πετρελαίου και αερίου .Βέβαια η Κινεζική οικονομία δεν είναι τόσο ανεπτυγμένη για ν’αντεξει αυτή την αυτοκρατορική υπερεξαπλωση. Δεν ξέρουμε αν μπορεί ν’αντεξει μια μετωπική σύγκρουση με την Αμερική.
Από την πλευρά των ΗΠΑ η συνειδητοποίηση της Κινεζικής απειλής τις οδήγησε σε μια σειρά πρώτων , μέτρων. Η αποχώρηση από το σύμφωνο των χωρών του Ειρηνικού , τα προστατευτικά μέτρα , η προσέγγιση με τον Πούτιν η ακόμη το άνοιγμα προς την Βόρεια Κορέα , ναι μεν χτυπούν την Κινα αλλά ταυτόχρονα ζημιώνουν και την παραδοσιακή σχέση τους με φίλους-κλειδιά όπως η Ιαπωνία κι η Νότια Κορέα.
Ο σημερινός πολυπολικός κόσμος κι η αποδυτικοποιηση του διεθνούς συστήματος οδηγούν στο νέο πεδίο μάχης αντίστασης της Κινεζικής κυριαρχίας : στην Ασία. Οι ΗΠΑ προσπαθούν με την σειρά τους να “κλέψουν” παραδοσιακούς φίλους της Κίνας όπως το Βιετνάμ ( σταμάτησαν το εμπάργκο και σ’ανταλλαγμα έχουν πρόσβαση τα στρατιωτικά τους πλοία στα λιμάνια του) . Όμως το βασικό αντι-κινεζικό μέτωπο ειναι η δημιουργία ενός ασιατικού άξονα που στηρίζεται στις Ινδίες , την Ιαπωνία , την Αυστραλία ,την Νεα-Ζηλανδία , την Ινδονησίας και την Μαλαισία. Η Αμερική επενδύει μαζικά στην άμυνα για ν’αντιμετωπισει την στρατιωτική δύναμη της Κίνας. Ένας εξοπλιστικές ανταγωνισμός βρίσκεται σ’εξελιξη στον Ειρηνικό . Κι οι ΗΠΑ καλό θαταν να μην ξεχνούν πως σ’αυτη την μάχη τους, η Ευρώπη είναι σύμμαχος τους . Και θαπρεπε να στηρίζονται και σ’αυτην κι όχι να την αποδυναμώνουν.
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφίας της τέχνης , ποιητής , εικαστικός, γεωπολιτιστικος αναλυτής.