Χαιρετώ
Χαιρετώ τ’ Όνειρο μου
Όπως αργα-αργα σβήνει
Ξεθωριάζει
Στον παντοδύναμο χρόνο
Χαιρετώ
Την Ομορφιά
Που έζησα
Χαρές,
Λύπες,
Εκπλήξεις
Αναπάντητα ερωτήματα
Ανεξήγητα πάθη
Αυτήν την Ομορφιά που
Μ ‘ώθησε να ζήσω
Μια άλλη ζωή
Όσο διάρκεσε
Που Μ ‘ώθησε
Να πιστέψω
Να επιθυμήσω
Να νοιώσω
Να θυμώσω
Να γελάσω
Να κλάψω
Να δακρύσω κρυφά
Να ουρλιάξω σιωπηλά
Αυτήν
..Ναι ..
την Ομορφιά
Του Ονείρου μου
Χαιρετώ
Την Χαιρετώ
Όπως φεύγει
Σιγα-σιγα
Όπως ξεμακρύνει
Στο ήρεμο πέλαγος
Ενός οδυνηρού
Και συνάμα γλυκού
Πένθους.
Δημοσθένης Δαββετας
Βράδυ 11/11/20.