Ζωή και αξίες. Η διαφορά φιλοσοφίας μας με την Τουρκία.
Η Τουρκία επανήλθε κι επανεφερε το πολεμικό κλίμα στο Καστελόριζο. Η νέα navtex της μας φέρνει αντιμέτωπους με μια σειρά από σοβαρά στρατιωτικά, πολιτικά κι ηθικά ζητήματα.
Επιχειρεί ,ως συνηθως δια της ισχύος, που θεωρεί ότι έχει, ν’απειλησει ,για μια ακόμη φορά, την Ελλάδα και να της ενεργοποιήσει το στοιχείο του φόβου. Σύρραξη σημαίνει σύγκρουση με ενδεχόμενες απώλειες ζώων. Οι Έλληνες έδιναν πάντοτε μεγάλη σημασία κι αξία στην ζωή. Την τιμούσαν κι έκαναν τα πάντα μέσω του πολιτισμού ,για να μετατρεψουν τον θάνατο ,από κατι σκοτεινο, άγνωστο και τρομερο,σε κάτι οικείο, έτσι ώστε να τον κάνουν μέρος της ζωής.
Αντιθέτως οι Τούρκοι έδιναν μεγαλύτερη αξία στον θρησκευτικό φανατισμό και αψήφησαν τον θάνατο ,στο όνομα του Ισλάμ και του Αλλάχ. Όταν ρωτήθηκε κάποτε ο Ερντογκάν αν ήταν ελληνικής καταγωγής εκ του Πόντου , είπε ότι όταν κάποιος πάει στον παράδεισο, το πρώτο πράγμα που θα τον ρωτήσουν, είναι, ποια ειναι η θρησκεια του,αν ήταν καλός μουσουλμάνος κι οχι απο που κατσγετσι εονικα. Συνεπώς η ζωή για την Τουρκική αντίληψη δεν υπάρχει παρά ως ετερονομία, δηλαδή μόνο σε σχέση με το ισλάμ.
Απέναντι σ’αυτήν την λογική, η Ελληνική πρόταση ,του να κινείται η ζωή ως παρόν, αναζητώντας την αυτονομία της μοιάζει παράλογη κι αφελής για τους Τούρκους. .
Και σ’αυτό ακριβως. ποντάρουν. Στον φόβο απώλειας ζώων εκ μέρους των Ελλήνων. Και το εκμεταλλεύονται με τον πιο κυνικό τρόπο. Μέσω της διαρκούς απειλής και των ενδεχόμενων μικροσυρραξεων τύπου Ίμια, προσπαθούν ( η μέσω αυτών κι όποιοι τους χρησιμοποιούν για μεγαλύτερη κυριαρχία στο Αιγαιο), να υποχρεώσουν τους Έλληνες να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με όρους που θα ευνοούν τις παράλογες τουρκικές διεκδικήσεις. Κι αυτή η στρατηγική εμπεριέχει πολιτικό κι ηθικό εκβιασμό.
Πολιτικά, είναι ανεπίτρεπτο, χώρα του ΝΑΤΟ ,χώρα που θέλει να μπει κάποτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ν’αμφισβητει διεθνής συμβάσεις, μέσω φόβου κι απειλής πολέμου. Πρόκειται τότε για χώρα, ταραξια,χώρα τρομοκράτη ,που θέλει να επιβάλλει το δικό της ,μέσω μιας αντίληψης που δεν συμβαδίζει με τον σύγχρονο κόσμο, τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Κι εδω αναρωτιεται καποιος λογικος ανθρωπος: τι κανουν οι ισχυρες συμμαχικες χωρες γισ να επαναφερουν στην διεθνη εννομη ταξη την Τουρκια;
Η συμπεριφορά αυτης της τελευταιας, χαρακτηρίζεται ως αν-ηθική, δηλαδή που δεν αποδέχεται την ηθική των διεθνών κανόνων και συμβάσεων.
Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα απέναντι, σ’αυτήν την πραγματικοτητα;
Να συνεχίσει την διαρκή διεθνή διπλωματική ενημέρωση, ενεργοποιώντας όλους τους πραγματικούς η ενδεχόμενους συμμάχους της. Και να σταθεί με στρατιωτική αποφασιστικότητα μπροστά στην απειλή των συνόρων της. Οι Τούρκοι δεν θα σταματήσουν ποτέ εκμεταλλευόμενοι την ελληνική αγάπη για ζωή. Όμως, όπως λέει κι ο Καστοριάδης, ” τίποτα δεν αξίζει όσο η ζωή. Όμως αν τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από την ζωή, τότε η ζωή δεν αξίζει τίποτα. “. Χρειαζόμαστε να δώσουμε τη μάχη μας γι αξίες όπως η πατρίδα.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης ,ποιητής,εικαστικός.
