Η μετα- covid 19 πολιτικη εξελιξη. 
Λίγο πριν την εμφάνιση του covid 19 και τις γνωστές αναγκαίες καθ’ όλα υγειονομικές προφυλάξεις, η διεθνής σε γενικές γραμμές πολιτική κατάσταση, βρισκόταν στην κορύφωση μιας μάχης δύο παραδοσιακά ιστορικά πλέον αντίπαλων.
Από την μια πλευρά βρίσκεται το πολιτικά ορθόν κι η παγκοσμιοποίηση που στηρίζεται μεταξύ άλλων, στην αντίληψη του Καντ περί διαρκούς διεύρυνσης. Κι από την άλλη, το εκ νέου ξύπνημα, αυτών των πολιτισμικών κι ανθρωπολογικων αναφορών ,μεταξυ αλλων όπως, η θρησκεία, η πατρίδα, οι παραδόσεις, το κράτος πρόνοιας κι ο προστατευτισμός, η συνοριακή προφυλαξη. Με άλλα λόγια, η επιστροφή του ταυτοτικο στοιχείου.
Οι φιλοσοφικές διαφορές τους είναι σημαντικές.
Η πρώτη πλευρά, αυτή της παγκοσμιοποίησης , από την κυριαρχία των αγορών και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, την θεωρία του κοινωνικού φύλου, τον διαχωρισμό Εκκλησίας-κράτους, τις υπερεθνικές κοινωνικές δομές η ακόμη την άρνηση των παραδόσεων ως και το μόνιμο άνοιγμα των συνόρων, στηρίζεται στην αντίληψη της “Α-τοπιας” και στην τεχνητή,τεχνολογική πατρίδα. Που σημαίνει παντού και πάντα, σ’όλη την γη είναι η πατρίδα μας . Η δύναμη αυτής της αντίληψης στηρίζεται στην πρόοδο, την εξέλιξη , την διαρκή τεχνολογική καινοτομία ,στο τέλος της Ιστορίας όπως διακήρυξε ο Αμερικανός φιλόσοφος Φουκουγιαμα ,την δεκαετία του ’90 ,στο ομότιτλο βιβλίο του.
Η δεύτερη πλευρά αυτή της ταυτοτικης πορείας πιστεύει στην “εν-τοπια ” ( η αν προτιματε την εν-τοπιοτητα”). Που σημαινει κυριως στηρίζεται στην φυσικη ” πατριδα” και την ιστορικη συνεχεια .
Η μάχη των δύο πλευρών ήταν σκληρή μέσα στην Ευρώπη ,μεταξυ κρατών και πολιτικών, αλλά και ειδικά στην Γαλλία, όπου το κίνημα των κίτρινων γιλεκων με την ψυχολογική στήριξη των μισών γάλλων πολιτών, ανάγκασαν τον Μακρόν, να υπαναχωρήσει από πολλά νομοσχέδια του ,όπως πχ το συνταξιοδοτικό η ζητήματα αστυνόμευσης,για ν’αναφερθω ενδεικτικά.
Στην κορύφωση της μάχης ο covid 19, υποχρέωσε σε ηρεμία και τα δύο στρατόπεδα.
Τώρα όμως τι θα γίνει;
Κι οι δυο πλευρές ακονίζουν τα μαχαίρια τους . Στην Γαλλία τα κίτρινα γιλέκα δήλωσαν ότι επιστρέφουν. Μαζί τους δηλώνουν παρών πολλοί νέοι και ώριμοι της μεσαίας τάξης που έχασαν τις δουλειές τους λόγω της κορωνα-κρισης. Κι όπως ” ψιθυριζεται” υπάρχει μεγάλο υπόγειο κύμα οργής που μπορεί να φουντώσει και να γίνει οργισμένη θάλασσα.
Η τεχνολογία προσφέρεται ως μια λύση εκτόνωσης και εδραίωσης σταδιακά της κοινωνικής αποστασιοποίησης και της ισχυροποίησης της νέας τεχνολογικής πατρίδας με τους τεχνολογικούς πολίτες της ειδικά τώρα που είμαστε στην περίοδο της Ρομποτικής επανάστασης. Μάλιστα οι μισθοί που προτείνονται σε νέους ανθρώπους που ασχολούνται με νέες τεχνολογίες, είναι εντυπωσιακα αντιστρόφως αναλογοι αυτων ,που απασχολούνται στσ παραδοσιακα επαγγελματα η τους δημοσιους θεσμους. Αυτοί οι τελευταίοι υφίστανται διαρκείς μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Αυτή όμως η τεχνολογική δυναμική θα’ναι ικανή να στρέψει τον θυμό αλλού κι όχι στην μετωπική σύγκρουση με τις κυβερνήσεις ειδικά στην Γαλλία, που βιώνω καθημερινά και γνωρίζω προσωπικα; Κάνεις δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η σύγκρουση των δύο πλευρών θα συνεχιστεί, είτε ως μαζική ρήξη είτε ως πετροπόλεμος. Οι πληροφορίες το επιβεβαιώνουν σταθερά. Μένει να δούμε τι μέλλει γενέσθαι. Όμως αν έχουμε υπ’ όψη μας τις αναλύσεις και τις στατιστικές, ίσως ναμαστε προετοιμασμένοι κι ευρηματικοι σε λύσεις. Για το καλό των πολιτών και της Δημοκρατίας. Για το καλό της κοινωνικής ισορροπίας.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης ,ποιητής,εικαστικός.
See translation
Share