Κινεζικό μοντέλο κι Ευρωπαϊκή Δημοκρατία .
Εδώ και κάποιες μέρες γίνεται μεγαλος θόρυβος στην Γαλλία από την απόφαση του Προέδρου Μακρον να χρησιμοποιηθεί πια επισήμως στην χώρα η τεχνολογια ταυτοποίησης κάποιου μέσω της εμφάνισης του προσωπου του . Η αναγνώριση κάποιου μέσω της τεχνολογικής χρήσης του προσώπου του βοηθά στο να βαλει αμέσως το κομπιούτερ ένα ονομα στο πρόσωπο που εμφανίζεται . Όπως και στα βιομετρικά διαβατήρια το κομπιούτερ συγκρίνει την εικόνα του προσώπου με τα χαρακτηριστικά της φωτογραφίας του διαβατηρίου τα οποία βρίσκονται στην βάση δεδομένων κι αμέσως γίνεται ταυτοποίηση του προσώπου . Είναι ακριβως το ίδιο Όπως όταν αντιπαραθέτουν ένα ηλεκτρονικό ίχνος μ’αυτο που εμπεριέχεται στον ηλεκτρονικό φάκελο της αστυνομίας . Η εμφάνιση του προσώπου ως βάση ταυτοποίησης προκαλεί θόρυβο γιατί μας φέρνει αντιμέτωπους με το δίλλημα ανάμεσα στην πρόληψη ασφαλείας και στην ελευθερία του ατόμου . Από την μια ο μπαμπούλας της τρομοκρατίας κι από την άλλη η κόλαση του απόλυτου ανα πάσα στιγμή ελέγχου της ατομικότητας μας . Ο κίνδυνος των συνεπειών αυτης της μεθόδου είναι εμφανής κι ανησυχεί κάθε πολίτη με δημοκρατική ευαισθησία κι αίσθηση ελευθερίας . Αυτό το σύστημα , αυτή η προαναφερθείσα τελευταιας τεχνολογιας μεθοδος ταυτοποιησης ,μπορεί να μας παρακολουθεί από το πρωί ως το βράδυ και ν’αποκαλυπτει όπου είμαστε και τι διαδρομή κάναμε . Από τις αγορές μας ως τις διασκεδάσεις μας θαμαστε υπό ηλεκτρονική παρακολούθηση . Κάπως έτσι σκέφτονται οι Γάλλοι θα μπορούν να παρακολουθούνται όλοι και κυριως να προλαμβάνονται οι τρομοκρατικές επιθέσεις , λένε οι υποστηριχτες αυτης της μεθόδου και βέβαια η κυβέρνηση Μακρον που την έχει ήδη εγκρίνει . Υπάρχει ομως εδώ κι ο αντιλογος . Κι είναι ισχυροτατος με βάση τις ως τώρα αξιες μας . Με απλά λόγια : κινδυνεύουμε να μην είμαστε πια κύριοι του προσωπου μας . Αυτή βέβαια η μέθοδος προστασίας δεν εμποδίζει πολλούς από τους διαδηλωτές να καλύπτονται και να επιτίθενται με βόμβες μολότοφ στις διαδηλώσεις η άλλου. Που σημαίνει ότι όσο και να προχωρά η τεχνολογια άλλο τόσο και θα υπάρχουν αδυναμίες εφαρμογής της . Υπάρχει όμως κι η ανησυχητική ερώτηση : μήπως η Γαλλικη κυβέρνηση και γενικως οι νέες ευρωπαϊκές τάσεις θέλουν Μ’αφορμη τον φοβο της τρομοκρατίας να ελέγξουν την ζωή μας ; Μήπως Κινεζοποιειται πια η καθημερινότητα μας ; Γιατί οι Κινεζοι χρησιμοποιούν ήδη μ’αυταρχικο δικτατορικό τρόπο αυτό το ηλεκτρονικό σύστημα ταυτοποίησης προσωπου . Το Κινεζικό κράτος παρακολουθεί ηλεκτρονικά τους πάντες και τα πάντα . Καθένας είναι υπό τον έλεγχο του ” μεγάλου ηλεκτρονικού αδελφού”. Εκεί οδηγείται η Γαλλια κι η Ευρώπη ;
Πρεπει να προσέξουμε πολύ τα όρια ανάμεσα στην ασφάλεια και στην κατάχρηση των ατομικών μας δικαιωμάτων , τα όρια ανάμεσα στην πρόληψη του κακού και στην νίκη του κακού επι των δημοκρατικών μας παραδόσεων .
Η Ευρώπη δεν είναι Κίνα . Έχει τις δικές της αξίες κι Ιστορια . Υπαρχει μια ηθική πολιτικής συμπεριφορας που απειλείται μ αυτήν την τεχνολογική μέθοδο . Πάμε τελευταία με το επιχείρημα της τρομοκρατίας να την ξεχάσουμε . Κι ακόμα χειρότερα : υπάρχουν τάσεις να την διαγράψουμε . Δεν θαπρεπε . Όχι . Η Δημοκρατια κι οι κανόνες της , τ’ατομικα δικαιώματα κι ο σεβασμός τους , οι αξίες του Διαφωτισμού πρέπει μα παραμείνουν το κέντρο της πολιτισμικής μας συνείδησης και ταυτοτητσς . Δώσαμε μαχες πολλές και σκληρές εμείς οι Ευρωπαίοι για να τα θεμελιώσουμε ολ’αυτα . Δεν θα τα ξεχάσουμε ολ’αυτα επειδή θελουμε το Κινεζικο χρήμα .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης Φιλοσοφιας της Τέχνης , ποιητής, εικαστικός.