Μακρον -Πούτιν : Σκάκι εναντίον τζούντο .
Μετά από τοσες πολιτικες εξαγγελίες ως προς την ανάγκη φιλελεύθερων αποφάσεων στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης , ο Εμανουελ Μακρον, επιστρέφει στην λογική της realpolitik απέναντι στην στρατηγική του Πούτιν. Η τελευταία τους συνάντηση λιγο πριν την συνοδο των G7 στην Γαλλία , στο Μπιαριτς, έδωσε προτεραιότητα στα εξής σημεία . Ο διάλογος με την Ρωσσια πρέπει να συνεχιστεί γιατί μόνο μέσα από αυτόν τον τρόπο αποδυναμώνονται οι επικίνδυνες διαμάχες. Μέσα σε μια παγκόσμια πολιτική σκακιέρα ανήσυχη από την συμπεριφορά του Τραμπ και την επικίνδυνη αύξηση της Κινεζικης επιρροής , η προσέγγιση Ευρώπης – Μόσχας είναι περισσότερο από ποτε αναγκαία. Με την προϋπόθεση βέβαια να μην πέσουν οι Ευρωπαίοι σκακιστες με μπροστάρη τον Μακρον στην παγίδα του αθλητή του τζούντο Πούτιν. Υπολογιστής θρασύς καποιες φορες αυτος και κυνικός δεν αφήνει ποτε πολλά περιθώρια στον αντίπαλο του. Οι προηγούμενες προσπάθειες Ευρώπης Ρωσσιας για διάλογο διακόπηκαν σύντομα . Ειδικά με τον Μακρον η σχέση τους είναι αμφιταλαντευόμενη .
Το 2007 ο Γάλλος προεδρος υποδέχτηκε τον Ρωσσο ομόλογο του στις Βερσαλλίες όπως υποδέχονται έναν βασιλιά. Όμως η κριτική του Μακρον σε διαφορα ζητήματα απέναντι στον ” μεγάλο Πετρο ” , τον νέο τσάρου του Κρεμλινου, δεν άρεσε στον Πουτιν. Παρ’ολ’αυτα και παρά μια περίοδο αποστασιοποίησης της σχέσης τους ο Γάλλος προεδρος , κάλεσε τον ηγέτη του Κρεμλινου τις παραμονές της συνάντησης των G7 , σε μια μεταξύ τους προ συνάντηση. Μ’αυτην την κίνηση του ο Μακρον θέλησε να δείξει ότι μετά την κρίση με την Ρωσσια λόγω της προσάρτησης της Κριμαιας το 2014, το Κρεμλινο μπορεί να επανέλθει στην διεθνή οικογένεια.
Με την Γερμανίδα καγκελάριο σε φθίνουσα πορεία και μια Βρετανία ταραγμένη από το αδιέξοδο του Μπρεξιτ, ο Μακρον εμφανίζεται έτοιμος να παίξει τον ” αρχηγό” της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να φανεί ως ο αρχηγός κράτους με την μεγαλύτερη διεθνή επιρροή. Με βάση αυτήν την εικόνα ο Γαλλος προεδρος συνάντησε τον Πουτιν προσπαθώντας να τον πείσει να κάνει μια κίνηση ειρηνης έστω συμβολική ως προς την Ουκρανία , να βοηθήσει για άρση του αδιεξόδου με το Ιράν και ακόμη να χρησιμοποιήσει την επιρροή του στην Συρία , ώστε να συγκρατήσει την τζιχαντιστικη αιμορραγία που έχει προκαλέσει η επίθεση στο Ιντλιμπ. Το τι θα βγει απ’ολ’αυτα στο άμεσο μέλλον δεν το ξέρουμε ακόμη . Ξέρουμε όμως ότι η συνάντηση των G7 δεν έδωσε εντυπωσιακα αποτελέσματα στα ζητούμενα θέματα. Γιατι ένα είναι βέβαιο . Χωρίς τις οποιες υποχωρήσεις του Πουτιν στην Ουκρανία καμμία διαμεσολάβηση του Μακρον δεν θα λυγίσει το αντιρωσσικο πείσμα των Ευρωπαίων. Από την πλευρά του άλλωστε ο Ρωσσος προεδρος δεν έχει να χάσει πολλά πράγματα . Στοχος ήταν και παραμένει να κάνει την Ρωσσια όλο και πιο ισχυρη ,να της δώσει την παληα της υπερηφάνεια και να την κάνει σταθερή παγκόσμια οικονομική δύναμη. Τα Ρωσσικα μέσα ενημέρωσης χειροκροτούν τον μαιτρ του Κρεμλινου ως γνήσιο αρχιτέκτονα ” μιας Γκωλικης διπλωματιας”. Αυτό πρέπει να το λάβει υπ’οψη του ο Γαλλος προεδρος γιατί ο Πουτιν μπορεί να τον παρασύρει στα κόλπα του τζούντο που γνωρίζει πολύ καλά . Το Σκάκι του Μακρον εναντίον του τζούντο του Πούτιν. Να ποια είναι η ανάμεσα τους σημερινή πολιτική εικόνα. Και προσοχή: ο Ρωσσος προεδρος είναι Αριστος γνωστής της τέχνης της υπομονής ώσπου ο αντίπαλος του να τρεκλίσει κάπου κι ο Πουτιν να τον ρίξει κάτω . Είναι η υπομονή το μυστικό των πολεμικών τεχνών.
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης Φιλοσοφίας της Τέχνης , ποιητής, εικαστικός,