Η Ευρώπη του Μακρον σε δοκιμασία .
Με το Brexit όλοι πίστεψαν ότι η ΕΕ θα δυνάμωνε ακόμη περισσότερο μιας και θαχε εξέλθει απ’αυτην ένας εταίρος πουταν εξ’αρχης προβληματικός . Και όντως η Μ. Βρετανία εμπόδιζε ως τώρα κάθε προσπάθεια Ευρωπαϊκής ενοποίησης . Κι όμως παρά την έξοδο της τα πράγματα όχι μόνο δεν καλύτερε αν αλλά χειροτέρεψαν . Μεταξύ των 27 υπάρχουν όλο και περισσότεροι δισταγμοί περί την ευρωπαϊκής ενοποίησης όπως είχε σχεδιαστεί ως τώρα με πρωτεργάτες Γερμανούς και Γάλλους . Άλλωστε εν όψει των ευρωεκλογών του 2019 ο Μακρον θαθελε ναχει μια πλειοψηφία ευρωφιλων ευρωβουλευτών . Έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια Ευρώπη που να προστατεύει υους πολιτες της , να ελέγχει τα σύνορα της , ναχει ένα κοινό Μπατζετ υγειας , ένα κοινό υπουργείο οικονομιας κι αμυνας οπως ήδη τάχει αναγγείλει επίσημα ο Γαλλος προεδρος . Τα πράγματα όμως δεν είναι εύκολα για τα σχέδια του . Κι αυτό γιατί όταν το Παρισι επεμβαίνει για παράδειγμα στην περιοχή του Σαχελ ( Νιγηρία , Μάλι κλπ) για να χτυπήσει υους τρομοκράτες ισλαμιστες , η Αν. Ευρώπη ανησυχεί για τις αντιδράσεις του γείτονα της της Ρωσσιας . Αλλά και σε ζητήματα άμυνας δεν μπορεί να λειτουργήσει η Ευρώπη χωρις τον Βρετανικό στρατό πουναι ισχυρος συμμαχος και παραμένει συνεργός σε τέτοια πρότζεκτς. Κι όμως είναι εκτός ΕΕ. Η έλλειψη συνοχής χαρακτηρίζει την σημερινή Ευρώπη . Σε θέματα όπως το μεταναστευτικό δεν υπάρχει ομοφωνία. Στο πρώτο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα χρησιμοποιήθηκαν σαν προμετωπίδες η Ελλάδα κι η Ιταλία . Αυτές οι χώρες όμως δεν μπορούν πια ν’αντεξουν άλλο . Η έλλειψη μιας Ευρωπαϊκής αστυνομίας είναι φανερή. Όπως κι η έλλειψη μιας υπηρεσίας που θ’αποφασιζει ποιος έχει η όχι δικαίωμα ασύλου από τους μετανάστες . Δίπλα σ’ολες αυτές τις ελλείψεις τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σ’ευρωπαικες χώρες δεν είναι ενθαρρυντικά για Ευρωπαϊκά όνειρα εύκολης ένωσης.Στην Ουγγαρία , την Αυστρία , την Τσεχία και την Ιταλία δόθηκε μεγάλη δύναμη στα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα . Που σημαίνει ότι η ως τώρα εύκολη συμμαχία Ρωμης Βερολινου δοκιμάζεται . Επίσης στο μεταναστευτικό : μοιάζει αδύνατο να πειστούν η Ουγγαρία κι η Τσεχία ώστε να συμφωνήσουν στην υποδοχή των μεταναστών . Αλλά και στο οικονομικό θέμα : μοιάζει ν’απομακρυνεται προς το παρόν η επιθυμία ενός κοινού Ευρωπαϊκού υπουργείου οικονομικών . Δεν θέλουν οι Γερμανοί να πληρώσουν για τον Νότο . Όπως και στο κοινωνικό ζήτημα : η , φιλελεύθερη κυριαρχία σ’επιπεδο πολιτικής δεν φαίνεται να συμφωνεί με τις πολιτικοοικονομικές προτάσεις μιας ξεπεσμένη και μεταλλαγμένης άλλοτε κραταιάς σοσιαλδημοκρατίας . Η υπερβολική φορολόγηση των πολιτών δεν βοηθά την κοινή ιδέα . Ούτε η πρόταση για ένα κοινό ευρωπαϊκό μίνιμουμ μισθών μοιάζει να γίνεται δεκτό από την φιλελεύθερη πλειοψηφία του ευρωκοινοβουλίου . Ας μην ξεχνάμε δε ακόμα την εντυπωσιακή άνοδο του ευρωσκεπτικιστικου κόμματος AfD στο Γερμανικο κοινοβούλιο . Αν δε προσθέσουμε σ’ολ’αυτα τα προαναφερθέντα τηνέλλειψη εξέλιξης στα τεχνολογικά start-up , τότε βλέπουμε ότι ο Μακρον ο οποιος έχει τόσα πολλά προβλήματα με τις απεργίες στην χώρα του , θαχει να υπερπηδήσει εμπόδια βουνά για να καταφέρει να υλοποιήσει τα φιλόδοξα Ευρωπαϊκά του σχέδια . Περιτριγυρισμένος από ευρωδυσπιστους και ευρισκόμενος σ’ενα περιβάλλον μ’ισχυρο ευρωσκεπτικισμό , ο Γάλλος προεδρος και οι σύμμαχοι του Γερμανοι , δεν μπορούν προς το παρόν να κάνουν τίποτα περισσότερο παρά να δείξουν μεγάλη υπομονή. Και παράλληλα κυρίως να βρουν τρόπο να προτείνουν μια Ευρώπη ,λιγότερο αγκυλωμένη απο Ευρωκρατες και περισσότερο ανοιχτή στο πνεύμα της συνεθνικης συλλογικής συνύπαρξης . Πρέπει να οραματιστούν μια Ευρώπη που να εμπνέει εμπιστοσύνη και σταθερότητα κι όχι δυσπιστία κι αστάθεια .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφίας της τέχνης , ποιητής , εικαστικός .