Η πολιτική του τετελεσμένου γεγονότος
Ένα από τα βασικά ερωτήματα Πολιτικής Ηθικής είναι το κατά πόσο ένα τετελεσμένο γεγονός μπορεί, αδιαφορώντας για το κοινό αίσθημα του καλού και της λαϊκής θέλησης, να προδιαγράψει έναν νόμο. Η δημοκρατία, η φιλοσοφία κι οι επιστήμες λένε όχι. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζει να λέει ναι. Το σύμφωνο περίπτωση αυτάρκειας ή αυτοδιαχείρισης πολιτών στα προϊόντα τους, προσφέρει όνειρα ευτυχίας στον κόσμο. Όμως, τα ως τώρα αποτελέσματα δεν το επιβεβαιώνουν. Το αντίθετο, καταστρέφουν την οικογενειακή μικροκαλλιέργεια, την αγροκαλλιέργεια των βουνών ή τις τοπικές δυνατότητες. Απέναντι στα πανίσχυρα καναδικά εργοστάσια, απειλούνται κι όσα ακόμη ως τώρα εθνικά αγροτικά προϊόντα είχαν αντέξει. Στο όνομα της αναζήτησης του όλο και φτηνότερου προϊόντος, επιχειρείται μια συστηματική εξόντωση των μικροκαλλιεργητών, ενώ ταυτόχρονα μεγαλώνουν οι οικολογικοί κίνδυνοι.
Κι είναι αυτό ακριβώς το κλίμα που εκμεταλλεύεται ο προστατευτισμός και κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος με τις ιδέες του. Οι αγρότες και οι πολίτες είναι σε διαρκή δυσπιστία απέναντι στους «θεολόγους» της Ανάπτυξης κι αντί να τα βλέπουν όλα ρόδινα όπως τους λένε, αυτοί τα βλέπουν μαύρα, μιας και τα επαγγέλματα τους καταστρέφονται οι αγροτικές εξαγωγές μηδενίζονται κι η ανεργία μεγαλώνει στέλνοντας τους νέους μόνιμα σ΄ άλλες χώρες. Αν δεν καταλαβαίνουν οι «Ευρωκράτες ότι πρέπει ν’ ακούν τα αιτήματα των πολιτών, τότε σίγουρα θα βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων στο (όχι και τόσο μακρινό) μέλλον.
Δημοσθένης Δαββέτας,
Καθηγητής φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός