Η Νέα Κίνα του Πολιτισμού
Τα τελευταία 20 χρόνια η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Σταθερή, έχει καταφέρει να έχει το μερίδιο του λέοντος στην παγκόσμια αγορά, ανταγωνιζόμενη όλες τις ισχυρές οικονομίες και ταυτόχρονα να δημιουργήσει μια πανίσχυρη κι ελκυστική εσωτερική αγορά. Οι κινέζοι αγοράζουν κινέζους. Βλέπετε για παράδειγμα την ΒΜWή τη WV ή άλλες ακόμα πασίγνωστες μάρκες αυτοκινήτων που πλέον είναι κινέζικης παραγωγής. Αυτήν την εβδομάδα που βρέθηκα καλεσμένος της Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών στο Hangzhou, συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν ανάμεσα σ’ ανθρώπους που αγαπούν την πατρίδα τους όντας ταυτόχρονα ανοιχτοί στους ξένους. Ειδικά σε μέρη όπως τη Σαγκάη, οι κινέζοι άνθρωποι των γραμμάτων έχουν στραφεί με μια συλλογική στάση προς την ενίσχυση της διανόησης. Ξέρω ότι πολλοί θα μιλήσουν γι’ ανθρώπινα δικαιώματα κι ίσως σε κάποιο σημείο να έχουν δίκιο. Όμως, στους κύκλους του πολιτισμού που βρέθηκα, (το διασταύρωσα και με άλλους συναδέλφους) η δίψα για πολιτισμική ευρυμάθεια είναι ασταμάτητη. Θέλουν να χρησιμοποιήσουν την οικονομική τους δύναμη ώστε να προσελκύσουν τους πιο ισχυρούς διανοούμενους να διδάξουν εκεί. Ότι έκαναν τόσα χρόνια στον τομέα της οικονομίας και της καινοτομίας, χρησιμοποιώντας την τακτική της «μίμησης» με στόχο να μάθουν τα μυστικά των άλλων, αυτό κάνουν και τώρα στον τομέα του πολιτισμού. Πληρώνουν καλά τα μεγάλα ονόματα και τα θέλουν κοντά τους. Όχι μόνο σαν εικόνα αλλά και σαν εργαλείο πνευματικής ανέγερσης της νεολαίας τους. Θέλουν να ανταγωνιστούν τη Δύση και τους άλλους ισχυρούς πολιτισμούς όχι μόνο με το αρχαίο τους παρελθόν αλλά συνδυάζοντας παραδόσεις και σύγχρονη κουλτούρα. Ειδικά σε θέματα τέχνης που είναι κι ο τομέας μου βρίσκονται πολύ πιο μπροστά, ακόμη κι από μεγάλες ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Υπάρχει μια σιωπηλή συμμαχία μεταξύ Πολιτικής, οικονομίας και κουλτούρας στην τεράστια αυτή ασιατική χώρα. Κι ο στόχος είναι η ενίσχυση κι η ενδυνάμωση της πατρίδας τους. Θέλουν να γίνουν πρωτοπόροι σε ζητήματα έρευνας και πολιτισμικής καινοτομίας. Θέλουν η νεολαία τους να μην είναι σκλάβος της Τεχνικής και του Τεχνικού Πολιτισμού. Θέλουν να βρουν μία ισορροπία μεταξύ Τεχνικής και Κουλτούρας. Κι έχουν ξεκινήσει αποφασιστικά αυτήν την πορεία. Δεν ξέρω πόσα θα επιτύχουν. Όμως το πείσμα για την πατρίδα τους είναι μια ουσιαστική εγγύηση για την ποιότητα της προσπάθειάς τους. Είναι αποφασιστικοί, μαχητές, πειθαρχημένοι και προσηλωμένοι στο στόχο τους. Μ’ εντυπωσίασαν με τη διάθεσή τους. Η δε αγάπη τους προς την Ελλάδα, τον κλασσικό Πολιτισμό και την Ιστορία της είναι εμφανής κι εκδηλωτικη στις ενθουσιώδεις συναντήσεις μας. Πολλά πρότζεκτς ξεκινώ μαζί τους, Και το κάνω, όπως μου ζήτησαν οι ίδιοι, όχι ως διεθνής άνθρωπος της τέχνης αλλά ως Έλληνας.
Δ.Δαββέτας, καθ. Φιλοσοφίας της τέχνης, ποιητής, εικαστικός