Η Επανάσταση των Παραδόσεων
Εδώ και ένα χρόνο και σε τακτά χρονικά διαστήματα, ένα πλήθος ανθρώπων που αυξάνεται σοβαρά, διαδηλώνει στις Γαλλικές πόλεις, με τ’ όνομα «διαδήλωση για όλους». Πρόκειται για μια ετερόκλητη σύναξη, ιδιαίτερα δυναμική και μαχητική, παρά τις σκληρές κι αστυνομικές μεθόδους αντιμετώπισης της από την σοσιαλιστική κυβέρνηση. Κύριο αίτημα της η υπεράσπιση διαχρονικών πολιτισμικών αξιών, όπως μεταξύ άλλων η οικογένεια ή το έθνος. Αντίπαλοί τους, οι προοδευτικοί, οι οποίοι και τους αποκαλούν εχθρικά «ακροδεξιούς», «φανατισμένους θρησκευόμενους», «συντηρητικούς» και διάφορα τέτοια γνωστά. Η βασική όμως διεκδίκηση αυτού του συνειδητού πλήθους δεν είναι ούτε κομματική, ούτε πολιτικά ιδεολογική. Είναι πάνω από όλα η ανάγκη να μην διαλυθούν τα κύτταρα της κοινωνίας, όπως η οικογένεια. Γι’ αυτούς «πρόοδος» δεν σημαίνει διάλυση αξιών. Δεν σημαίνει ισοπεδωτικός μηδενισμός. Δεν σημαίνει αδιάφορη ουδετερότητα ως όρια της άλλοτε σιωπηλής ή άλλοτε κραυγαλέας περιφρόνησης ιστορικών, πολιτισμικών, θρησκευτικών ή εθνικών συμβολισμών. Είναι βάρβαρα άδικο, να βλέπεις νέους, ηλικιωμένους άνδρες, γυναίκες, διαφορετικών πολιτικών και πολιτισμικών προελεύσεων να διεκδικούν την διατήρηση διαχρονικών αξιών και να χαρακτηρίζονται «σκοταδιστές», «αντιδραστικοί», «συντηρητικοί». Ο αριστερός σκεπτικισμός, στα όρια της εμπορευματοποίησης των πάντων, οδηγεί την κοινωνία σε μία «προοδευτική» παρακμή, όπως αυτή που ζούμε σήμερα, με νέους στερημένους εκπαιδευτικής αγωγής και πολίτες στερημένους πολιτισμικά. Η «πρόοδος» της «σχετικοποίησης» οδηγεί σε αξιακό μηδενισμό. Η «διαδήλωση για όλους» είναι μία ήρεμη αντίσταση εναντίον αυτής της ισοπέδωσης. Θέλει να προφυλάξει τις βασικές ανθρώπινες αξίες. «Δεν εγκαταλείπουμε τίποτα» φωνάζει το πλήθος, και η αποφασιστικότητα τους είναι εμφανής. Πρόκειται για ένα μεταμοντέρνο κοινωνικό κίνημα όπου η εξέλιξη και παραδοσιακές αξίες πρέπει να συνεργούν κι όχι ν’ αντιμάχονται. Αυτό το κίνημα δεν θέλει να χάσει τις θεμελιώδεις βάσεις του πολιτισμού, δεν θέλει την διάλυση οικογένειας κι έθνους. Πιστεύει στις ρίζες κι όχι στο νομαδισμό ή στο γκρέμισμα των συνόρων. Αν και δεν στηρίζεται από τα επίσημα πολιτικά κόμματα, τα οποία και δεν εκφράζονται μήπως και η συμπεριφορά τους χαρακτηριστεί «πολιτικά ανορθόδοξη», εντούτοις, εκφράζουν την αγωνία της ταυτότητας των πολιτών. Το ταυτοτικό ζήτημα σαν υπαρξιακό ερώτημα μπαίνει έτσι σαν βασικό θέμα. Ποιοί είμαστε πολιτισμικά; Πού πηγαίνουμε; Πως επιβιώνουμε στην σαρωτική λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης; Τέτοια είναι μεταξύ άλλων τα βασικά ερωτήματα αυτής της επανάστασης των παραδόσεων, η οποία σιγά-σιγά χτίζει την πορεία της δίχως να καθοδηγείται από επίσημα γνωστά πολιτικά κόμματα. Δίχως την βοήθεια της πολιτικής ελίτ και των media, το πλήθος αυτό επιβάλλει την σιωπηλή του αντίσταση, απέναντι στον οδοστρωτήρα, μία κακώς εννοούμενης αριστερής προοδευτικότητας.
Δημοσθένης Δαββέτας