Ο Μάης του ‘68 ανάποδα
Κανείς, ακόμα κι από τους πιο αισιόδοξους υπερασπιστές των παραδοσιακών αξιών, δε θα μπορούσε ποτέ να προβλέψει ότι στη Γαλλία, την μητέρα της νεωτερικότητας και της καινοτομίας ηθών, δικαιωμάτων του ανθρώπου, ατομικής ελευθερίας, θα συνέβαινε ότι συμβαίνει :από τον Ιανουάριο ως σήμερα(μ’ αποκορύφωμα την αναμενόμενη διαδήλωση του Μαΐου) ένα συνεχώς αυξανόμενο ετερόκλητο (κυρίως νέων) πλήθος, θα βρισκόταν στους δρόμους, διαδηλώνοντας με το γενικό σύνθημα «διαδήλωση για όλους» σαν αντίθεση στον κυβερνητικό νόμο «γάμος για όλους». Την ίδια στιγμή που ο καθοδηγητής του Μάη του ’68 Dany Colin- Bandit, ανακοινώνει την απόσυρσή του από την πολιτική, την ίδια στιγμή, η πλειοψηφία της Γαλλικής νεολαίας, απαντά στην οικονομική κρίση και την κρίση αξιών σήμερα, με την ανάγκη ισχυρής οικογένειας και κοινωνικής αλληλεγγύης. Τι παράξενο! Όσο σίγουρο είναι ότι η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, άλλο τόσο είναι σίγουρο, ότι στην περίπτωσή μας επαναλαμβάνεται ανάστροφα. Κι αυτό γιατί όπως το Μάη του’68 οι πρωτοπόροι νέοι, φοιτητές, εργαζόμενοι πρωτοστατούν σε γενικές απεργίες που παραλύουν την κοινωνία με το σύνθημα «ευχαρίστηση δίχως τέλος», έτσι και σήμερα αντίστοιχα, νέοι, φοιτητές και εργαζόμενοι, ανεξάρτητα κομματικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων, πρωτοπορούν με μαχητικές και συχνά βίαιες διαδηλώσεις, ενάντια στον ιδεολογικό νόμο του Ολάντ και των σοσιαλιστών για «γάμος για όλους». Η δυναμική του ’68 έριξε την γαλλική κυβέρνηση τότε. Ανάλογη απειλή υφίσταται σήμερα.
Γέννημα της καταναλωτικής κοινωνίας των χρόνων του ’60, οι τότε νέοι του ’68, έδωσαν βαρύτητα στην ηδονιστική κατανάλωση, τον ατομισμό, την αμφισβήτηση της παράδοσης και την εμμονή της προόδου. Οι σημερινοί νέοι, γέννημα της παγκόσμιας οικονομικής και ηθικής κρίσης, δίνουν βαρύτητα στην ανάγκη για οικογένεια, για κοινωνική ενσωμάτωση κι εύρεση εργασίας. Η συμμετοχή σε κοινές ηθικές αξίες, σε συλλογικές ρίζες, η επιδίωξη επιχειρηματικότητας, οικογένειας κι ενίσχυση του έθνους, έρχονται σε αντίθεση με το ηθικό ξερίζωμα του απάτριδος πνεύματος του Μάη του ’68. Το αίσθημα ότι αυτά τα αιτήματα δεν γίνονται κατανοητά από την σοσιαλιστική κυβέρνηση του Ολάντ, ενδυναμώνει ακόμη περισσότερο την αντίσταση των νέων και μεγαλώνει το χάσμα με την Πολιτική εξουσία. Η σημερινή όλο και πιο πλατιά αμφισβήτηση, που απλώνεται σε όλες τις γαλλικές πόλεις, και που βρίσκουμε στοιχεία πως πια σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι μια αμφισβήτηση της έννοιας της αριστερής προοδευτικότητας, που σχετικοποιεί τις αξίες. Είναι η άρνηση του Μάη του ’68, η αναστροφή του.
Δημοσθένης Δαββέτας