Βαγδατη-Κιεβο: Η Αμερικανική στρατηγική.
Είναι πριν είκοσι περίπου χρόνια που οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ. Πριν εισβάλλει αρνηθηκε ζητήσει το ελεύθερο του συμβουλίου Ασφάλειας όπως έπρεπε σύμφωνα με τους κανόνες ίδρυσης του το 1945. Επίσης είπε ψέμματα διεθνώς ότι ο Σανταμ Χουσειν διέθετε χημικά όπλα κι ότι υποστήριζε τους τρομοκρατικους πυρήνες του Μπιν Λαντεν. Στην απόφαση τους αυτή οι Αμερικανοί βρήκαν αντιμετωπους Γάλλους και Γερμανούς δύο πυλώνες της γηραιάς Ηπείρου, κάτι που είχε δυσαρεστήσει την τότε υπουργό Άμυνας της Αμερικής. Στην τότε προσπάθεια της είχε σύμμαχο την Πολωνία που ακολούθησε την Ουάσιγκτον. Από τότε οι Αμερικανοί δια μέσου της σύμπραξης των Πολωνία μιλούσαν για μια ” νέα Ευρωπη” που θα στεκόταν δίπλα στην νέα πολιτική της Αμερικής.
Στο Ιράκ οι Αμερικανοί λήστεψαν τα ιστορικά μουσεία, και διέλυσαν τις δύο σταθερές δομές της χώρας τον στρατό και το κομμα Μπααθ. Όλοι οι παλιοί ηγέτες και στελέχη βρέθηκαν στον δρόμο. Και βέβαια αρκετοί από αυτούς πέρασαν στην αντίσταση. Αποτελεσμα: από το 2004 πραγματοποιήθηκαν πάνω από 500 επιθέσεις εναντίον των Αμερικανών.
Παρόλα αυτά το 2005 έγιναν οι πρώτες εκλογές στο ιρακ όπου ο κόσμος αντί να ψηφίσει για την χώρα του δημοκρατικά ψήφισε για τις εθνότητες του. Έτσι γεννήθηκαν εκ νέου στον πολιτικό ορίζοντα οι σίτες,οι σουνιτες, οι κουρδοι, οι Τουρκμενοι. Οι ΗΠΑ δηλαδή πέτυχαν όχι την ενότητα της χώρας αλλά την σεκταριστικη της διάλυση. Κι αυτό βέβαια οξύνει της εθνικές αντιθεσεις με συνέπεια εμφύλιος διαμάχες και τρομοκρατικες πράξεις. Για τρία χρόνια συνεχώς υπήρξαν πολλοί νεκροί,δολοφονίες,βομβιστικές ενέργειες. Με λίγα λογια: οι Αμερικανοί φοβούμενοι το ποιος θα έρθει στην εξουσία μετά τον Σανταμ προτίμησαν το χάος. Όμως με τον χρόνο κατάλαβαν το λάθος τους για δυσκολεύτηκα να διαχειριστών την αναρχία που προκλήθηκε. Ο πόλεμος του Ιράκ κατά τους σημερινούς κι εγκυρους σχολιαστές ήταν στρατηγικό λάθος.
Με τον Ομπαμα αυτή η μετωπιαια επιθετική στρατηγική μετατράπηκε σε ” καθοδήγηση από πισω”. Δηλαδή ναι να κάνουμε πόλεμο αλλά όχι πλέον μετωπικα έχοντας απώλειες στρατιωτών μας που θα ξεσήκωνε τους Αμερικανούς όπως στο Βιετνάμ, αλλά κάνουμε πόλεμο στέλνοντας στο μέτωπο άλλους στρατιώτες κι όχι τους δικούς μας. Είναι αυτήν την πολιτική που εφαρμόζουν στην Ουκρανία.
Πρόκειται για μια χώρα όπου ο Μπαιντεν ως αντιπρόεδρος των ΗΠΑ είχε πραγματοποιήσει 6 επισκέψεις. Είχε προετοιμάσει το έδαφος έτσι για τον πόλεμο που ακολούθησε.
Σ’αυτην την παγίδα έπεσε ο Πουτιν με αποτέλεσμα και ναχει απώλειες στρατιωτών ( ενώ οι Αμερικανοί οχι) και λόγω του κλίματος του “ψυχρού πολεμου” που επανέφεραν οι Αμερικανοί να απομακρυνθεί από την Ευρώπη. Κάτι που φαίνεται ότι θα βαστηξει καιρό. Παράλληλα το ΝΑΤΟ ισχυροποιηθηκε κι άρχισε να μεγαλώνει όλο και περισσότερο την επίδραση του στην Ευρώπη. Ενώ το γκάζι της Αμερικής από σχιστολιθο αλλά και τα οπλικά της συστήματα κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή αγορά.
Κοντολογίς μεταξύ Βαγδάτης και Κιέβου οι Αμερικανοί κατάφεραν μια στρατηγική νίκη.
Δημοσθένης Δαββετας καθηγητής φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.