Η Αμερικανική πολιτική σήμερα.
Το φθινόπωρο του 2021 ο Εμανουέλ Μακρον δήλωνε με στομφωδη τροπο οτι, επιτέλους ήρθε η ώρα, με αφορμή την αποχώρηση των Αμερικανών από το Αφγανισταν, να γίνει πράξη ” η στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης “. Επίσης τον Δεκέμβριο του 2019 παλι ο Εμανουέλ Μακρον ,είχε δηλώσει οτι το ΝΑΤΟ είναι “εγκεφαλικά νεκρο “.
Δύο δηλώσεις που έδειχναν οτι με την αποχώρηση της Μέρκελ απο την πολιτική και την ισχυροποίηση του Γάλλου προέδρου μέσω της Γαλλικής προεδρίας, η Γαλλία κι ο Μακρον επιτέλους θα επιδρουσαν ώστε η Ευρώπη να προχωρήσει στην δική της πολιτική ταυτότητα.
Να όμως που τα πράγματα εξελίχθηκαν αλλιώς κι όχι όπως ονειρεύονταν οι καλύτεροι των Ευρωπαίων. Ο Πούτιν με την λανθασμένη κίνηση του να εισβάλλει στην Ουκρανία πέτυχε δύο κυρίως πράγματα. 1. Να βγάλει από το κώμα του το ΝΑΤΟ. Ξαφνικά οχι μόνο η Ατλαντικη συμμαχία ενεργοποιήθηκε με επαναλειτουργία των αντανακλαστικών της, αλλά επίσης άρχισε να βάζει επι τάπητος και το ζήτημα της διεύρυνσης της. Εκτός της Ουκρανίας που το ζήτησε κι άλλα γειτονικά κράτη, όπως η Σουηδία κι η Φινλανδία, αιτούνται την είσοδο τους στο ΝΑΤΟ.
Κάτι που σηματοδοτεί την αργοπορία ως προς την στρατιωτική ενοποίηση και παρουσία της Ευρώπης.
Το αντίθετο με την κρίση του αερίου και την τρελλή αύξηση των τιμών, η Ευρώπη αρχίζει να εξαρτάται ολο κσι περισσότερο οικονομικά απο την Αμερική και το δικό της σε υγρή μορφή αέριο.
Ταυτόχρονα ομως αυτος ο Ρωσοουκρανικος πόλεμος επιτρέπει να επανέλθουν οι ΗΠΑ στην θέση του πολύ ισχυρού παγκόσμιου παίκτη αμφισβητώντας κι απειλώντας την Κίνα.
Στις 23 Μαΐου στο Τόκυο με αφορμή την κοινή συνέντευξη τύπου με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπαιντεν, ερωτηθείς από έναν δημοσιογράφο, για το αν ,σε περίπτωση επέμβασης της Κίνας στην Ταιβαν, οι ΗΠΑ θα παρέμβαιναν απάντησε ξερα και καταφατικά ” ναι”.
Η γνωστή Αμερικανική πολιτική του παγκόσμιου χωροφύλακα επέστρεψε πλέον. Ο Τραμπ έβαλε το ζήτημα του περιορισμού της Δύναμης της Κίνας στο διεθνές πολιτικό τραπέζι με ευθύ τρόπο. Ο Μπαιντεν ομως το ξεκαθάρισε. Ναι θα χτυπήσουμε την Κίνα αν επιτεθεί στην Ταιβαν. Δεν επιτέθηκαν μεν στην Ρωσία αλλά τα πανίσχυρα όπλα που έδωσαν και δίνουν στην Ουκρανία, όπως και το ασύλληπτο μπάτζετ ενίσχυσης της ( τετοιο ποσον εδωσαν μονο στο Ισραηλ), φανερώνουν την στρατηγική της. Απεναντι στην ημι-συμμαχια προς το παρον Ρωσίας – Κίνας, η Αμερικη καταφερε να φερει με τα νερα της ολες τις μεγαλες δημοκρατικες δυναμεις της Ασιας και του Ειρηνικού, οπως η Ιαπωνια, η Αυστραλια, η Ινδια κι η Νοτια Κορεα.
Τα δύο μεγάλα πλέον γεωστρατηγικα Μπλοκ έχουν σχηματιστεί και βρίσκονται αντιμέτωπα το ένα με το άλλο. Ενώ ταυτόχρονα η Ευρώπη μοιάζει ν’αναβαλλει για μια ακόμη φορά τα δικά της φιλόδοξα γεωστρατηγικα όνειρα ακολουθώντας τις ΗΠΑ.
Ο μεγάλος ανταγωνισμός και το γεωπολιτικό μπρα ντε φερ του 21ου αιώνα ξεκίνησε για τα καλά με δύναμη κι ένταση.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης,ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικος αναλυτής.
