Επικίνδυνο ρηγμα αστών -λαού στην Γαλλια. 
Ο Γάλλος υπουργός Gerald Darmanin σε μια πρόσφατη δήλωση του στον τύπο , υπογράμμισε την” ανάγκη να μην ταυτιστούν οι ελίτ κι οι αστοί με τον Μακρον ” κι αντιθετως ” να ταυτιστεί ο λαος με το κόμμα της Λεπέν “. Θαταν μεγάλο Πολιτικό και στρατηγικό λαθος τόνισε με χαρακτηριστικό τρόπο στην συνετευξη του στην στο περιοδικό Point.
Κι όμως όλες οι ως τώρα αναλυσεις των ευρωαποτελεσματων έδειξαν την μαζική στήριξη αλλά και την θεμελίωση του Μακρονισμου από και σε , πληθυσμούς πόλεων και σε μέρη όπου ιστορικά είχε ριζες η δεξιά . Απέναντι στον Μακρονισμο βρίσκεται το κόμμα της Λεπεν που υποστηρίζεται κατ’εξοχην από τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα σχεδόν όλων των κατηγοριών .
Έτσι βρισκόμαστε κοινωνιολογικά απέναντι σε δυο εκ διαμέτρου αντίθετες Γαλλιες . Η μια ,αυτή του Μακρον , είναι η Γαλλία που γεύεται τα πλεονεκτήματα της παγκοσμιοποίησης , η Γαλλία των “insiders” δηλαδή αυτών που είναι μέσα στο παγκοσμιοποιημένο παιχνίδι και είναι κερδισμένη , η Γαλλία της καρδιάς των Μητροπόλεων , του “ναι” στο ευρωπαϊκό δημοψήφισμα του 2005 , η Γαλλία που πήρε θέση υπέρ του Γάλλου προέδρου στην μονομαχία μεταξύ Μακρον- Λεπέν στις προεδρικές του 2017.
Η άλλη Γαλλία είναι αντίστοιχα η Γαλλία “θύμα ” της παγκοσμιοποίησης , η Γαλλία των ” exclus” δηλαδή των αποκλεισμένων , αυτή της περιφέρειας , και της αγροτικής παρουσιας , η Γαλλία του “όχι ” στο δημοψήφισμα του 2005 κι αυτή που αρνήθηκε ως το τέλος την υποψηφιότητα Μσκρον ώσπου να γίνει προεδρος .
Αυτές οι δυο Γαλλιες έπρεπε να ενωθούν κατά τα προεκλογικά λεγόμενα του Γάλλου προέδρου.
Τα πρόσφατα ευρωαποτελεσματα αλλά κι οι για δηλώσεις σ’ολη την χώρα επιβεβαιώνουν ότι το ρήγμα όχι μόνο δεν μίκρυνε αλλά μεγάλωσε πολύ. Η πολύ ” προχωρημένη ” ιδέα του Μακρονισμου για ” start-up ” Εθνος δεν δείχνει να κερδίζει τα πλατιά λαϊκά στρώματα . Η διάθεση καρικατουρας που δινει συχνά στην έννοια του Έθνους ο Γάλλος προεδρος κι οι συνεργάτες του έχουν αγριέψει τον περισσότερο λαό . Η πλειοδοσία στον ηγεμονικό ρόλο επιχειρηματικών κάδρων και των διευθυντών επιχειρήσεων μεγαλώνει όλο και περισσότερο την διάσταση με τους εργαζόμενους . Σε σημείο να γίνεται πια λόγος για μετατροπή του αρχικού δίπολου ” συντηρητικοί-προοδευτικοί” σε ” πατρικίους -πληβείους” σύμφωνα πάντα με τα λόγια του υπουργού που θέλει να επισημάνει στον πρόεδρο του τον κίνδυνο. Όσο εύκολα ο Μακρονισμος κυριαρχει στο Παρισι άλλο τόσο δεν γοητεύει καθόλου τις λαϊκές τάξεις . Και ο Γάλλος προεδρος κι ο πρωθυπουργός Τοχουν κατά τις διαπιστώσεις τους αντιληφθεί. Τι μπορούν όμως να κάνουν ώστε να καλυφθεί το κενό με όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή του λαού στο μερίδιο κερδών κι αποφάσεων; Γιατί αν δεν γίνει αυτό δεν υπάρχει καμμία ελπίδα για συνέχιση του Μακρονισμου . Μ’αυτη την πολιτική όλα δείχνουν αρνητικά . Δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον σε μια χώρα δίχως συμμετοχή του λαού στις αποφάσεις . Η ίδια η Γαλλική επανάσταση το έδειξε κι ο φιλόσοφος Ρουσσω το έγραψε ξεκαθαρα στο αριστούργημα του ” κοινωνικό συμβόλαιο”.
Και κάτι ακόμα που πρέπει να ληφθεί υπόψη . Ο Κοινωνικός προοδευτισμός που απαιτείται πρέπει να συμβαδίζει με τις περιβαντολογικες ανάγκες . Αυτοί οο δυο άξονες , μαζί με την παιδεία και τις δια-πολιτισμικές δράσεις πρέπει να συνεργαστούν με την οικονομία της συμμετοχής του λαού σε περισσότερα κέρδη. Μόνο έτσι θα πάψει η Γαλλία και κατ’επεκταση η Ευρώπη να μικρύνει το ρήγμα μεταξύ των δυο αντιλήψεων και να βάλει τις σωστές βάσεις αντιμετώπισης του κινδύνου του Ισλαμισμού.
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης Φιλοσοφίας της τέχνης , ποιητής, εικαστικός.