Το παληο είναι αλλοιώς
Ακούγοντας τον Συριζα να διεκδικεί για τον εαυτό του το “νέο” αφήνοντας το “παληο” στην ΝΔ, αναρωτήθηκα: που στηρίζεται και το λέει τόσο μεγαλόφωνα που μοιάζει αλαζονικό;
Ο Συριζα διεκδικεί τις ρίζες του στην ιδεολογική ταυτότητα της αριστεράς όπως αυτή γεννήθηκε ως παιδί της βιομηχανικής επανάστασης και της Νεωτερικοτητας . Ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα όταν το “νέο” ως μοντέρνο (νεωτερικό) εμφανιςτηκε στους αισθητικούς, ιδεολογικούς,πολιτικούς και κοινωνικοοικονομικους αγώνες στην Ευρώπη. Έχοντας ως βασικό εργαλείο μάχης την avant -garde (πρωτοπορεία) , το Νέο στήριξε την πορεία της ύπαρξης του στην ρήξη του με το Παληο, δηλαδή , το κλασικό ,το παραδοσιακο. Ονομάζοντας τα συντηρητικά , κράτησε για τον εαυτό του τον όρο προοδευτικό. Ταυτίζοντας την πρόοδο με την μάχη εναντίον του παρελθόντος , οι προοδευτικοί βάλθηκαν στο εξής ν’άποδομησουν διαχρονικά κλασικές έννοιες όπως έθνος , θρησκεία, οικογένεια, ανθρωπιστικές αξίες και παραδόσεις. Αυτές οι αξίες με τον καιρό σχετικοποιηθηκαν τόσο πολύ ώστε μοιραία απαξιώθηκαν. Ο μηδενισμός , ο κυνισμός κι ο άκρατος υλισμός πήραν την θεςη των παραδοσιακών αξιών . Δίχως οδηγό τις κλασικές πνευματικές αξίες , δίχως πρότυπα , δίχως την αίσθηση του Άριστου προς μίμηση , οι νέοι βασίστηκαν στην ατομική τους πορεία κι ανάγκη . Έτσι φτάσαμε Στόν δυσβάστακτο ατομικισμό που όλοι στηλιτεύουν. Αυτή σε γενικές γραμμές είναι η ευρωπαϊκή ιστορία της ψυχολογίας του “Νέου” που ο Συριζα επικαλείται με μια δόση αλαζονικής “αλήθειας”. Απέναντι η ΝΔ ως παιδί της παραδοσιακής και κλαςςικης πολιτικοκοινωνικής αντίληψης , δίχως το σύνδρομο του σωτήρα Νεωτεριστή , αγκαλιάζει την καθημερινή πραγματικότητα και προχωρά με τον ρεαλισμό του λογικού . Δεν επικροτεί ανατρεπτικές θορυβώδεις επαναστάσεις και βασίζεται στις διαχρονικές αξίες του ανθρωπισμού και της κλασικής αισθητικής. Κανονικά αυτοί οι δυο κόσμοι θαπρεπε να συνυπάρξουν δημιουργικά για την διαλεκτική εξέλιξη. Δεν γινεται ομως με πολιτική επιλογή του Συριζα. Συνεπώς ο πολίτης εχει να επιλέξει ανάμεσα στον ρεαλισμό κι ορθολογιςμο του “Παληου “και στην ανορθολογικη ιδεοληψία του “νέου”. Στην σημερινή δύσκολη κατάσταση που βριςκεται η χώρα , πουχει ανάγκη στήριξης της Ευρωπαϊκής της πορείας , είναι φανερό ότι οι πολίτες χρειάζονται το “παληο’ για να τους δώσει σταθερότητα για το μέλλον και βέβαια σιγουριά. Μην ξεχνάμε άλλωστε. Το “παληο” είναι δοκιμασμένο , είναι αλλοιώς.
Δημοσθένης Δαββετας