”Προς τους αναποφάσιστους”
Το ερώτημα του αναποφάσιστου ψηφοφόρου είναι συγκεκριμένο: Τι να κάνω; Ποιον να ψηφίσω; Αν ήταν ιδεολογικά με τον ΣΥΡΙΖΑ θα’ ταν κοντά του εξαρχής. Το ότι όμως ως τώρα δεν είναι σημαίνει ότι η ιδεολογία του σε γενικές γραμμές προσεγγίζει την κεντρώα πορεία. Τι τον βασανίζει; Από τη μία έχει απέναντί του μία Νέα Δημοκρατία που τον έχει πονέσει στην τσέπη, που τον έχει πονέσει μ’ αποφάσεις και πολιτικές επιλογές. Είναι πολλοί από τους αναποφάσιστους απογοητευμένοι, όπως (μου) λένε καθημερινά. Ποιες επιλογές, λοιπόν έχουν; Ή από αντίδραση να πάνε σ’ άλλο κόμμα, ή να ψηφίσουν κάποιο ιδεολογικά συγγενές με την κεντροδεξιά ή να μείνουν στο ίδιο. Στην πρώτη περίπτωση, θ’ αποδυναμώσουν τον δικό τους παραδοσιακό χώρο και θα δώσουν στον ιδεολογικό αντίπαλο την ευκαιρία να επωφεληθεί της αγανάκτησής τους και να νικήσει. Οι συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης μπορεί να είναι οδυνηρές και για τους ίδιους και για τη χώρα. Γιατί μια άλλη πολιτική κουλτούρα θα πάρει την εξουσία. Μια άλλη αντίληψη, όπως ήδη έχει ανακοινωθεί, θα γυρίσει σε λογικές δημοσίου και κρατισμού. Θα γυρίσει δηλαδή προς τις εστίες της ως τώρα καταστροφής μας. Δεν το θέλουν όμως αυτό οι ψηφοφόροι αυτοί. Θέλουν αλλαγή. Θέλουν ελευθερία δράσης της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων. Και μια νοοτροπία δημοσίου δεν το επιτρέπει. Συνεπώς, δεν είναι ορθολογικό ούτε ωφέλιμο για τη χώρα μια μεταπήδηση ψηφοφόρων προς τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο και μόνο για λόγους αγανάκτησης. Οι παλιοί Νεοδημοκράτες δεν είναι σαν πολλούς από τους παλιούς Πασοκτζήδες που κρύβονται στον ΣΥΡΙΖΑ μήπως και με τη νίκη του ξανακερδίσουν κάτι από τις παλιές «παρανομίες» τους.
Στη δεύτερη περίπτωση οι αναποφάσιστοι μπορεί να ψηφίσουν κάποιο συγγενές κόμμα κεντροδεξιάς αντίληψης. Όμως, αποδυναμώνουν και πάλι την παράταξή τους. Και σ’ αυτή την περίπτωση, άθελά τους, παίζουν το Συριζαίικο παιχνίδι. Θα συμβάλλουν δηλαδή έμμεσα στο ξήλωμα πολιτισμικών και ανθρωπιστικών αξιών που χρόνια η Νέα Δημοκρατία πρεσβεύει. Θα συνεργήσουν στην σχετικοποίηση, αποδυνάμωση, εννοιών όπως πατρίδα, θρησκεία, καινοτομία, ανταγωνιστικότητα, που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ξέρω ότι αυτό δεν το θέλουν.
Μένει η τρίτη περίπτωση: να μείνουν στην παράταξη. Κι ο θυμός; Η αγανάκτησή τους; Η πρότασή μου είναι να τη στρέψουν ψηφίζοντας νέους και παλιούς, αλλά ικανούς από την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Να ψηφίσουν όσα πρόσωπα μπορούν να φέρουν ένα νέο στυλ, μια νέα αισθητική, ένα νέο πολιτικό λόγο στη Νέα Δημοκρατία.
Είμαστε σε ώρα αλλαγών. Το ζούμε καθημερινά. Η κοινωνία το ζητά επιτακτικά. Ζητά νέες προτάσεις, νέους υπεύθυνους ανθρώπους για να’ μπουν μπροστά στις ανάγκες μιας νέας Ελλάδας, μιας νέας Ευρώπης. Και σ’ αυτό θα συνεισφέρουν πολύ οι προβληματισμένοι, (απογοητευμένοι, θυμωμένοι) οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν με την ψήφο τους, ώστε η χώρα να οδηγηθεί προς τη νοικοκυροσύνη και την πολιτική φερεγγυότητα. Με την ψήφο τους οι αναποφάσιστοι μπορούν να αλλάξουν πολλά στην ταραγμένη χώρα μας. Ας το κάνουν. Ας ακούσουν τη λογική και τη χρησιμότητα της οργής.
Δημοσθένης Δαββέτας
