” Ο εσωτερικός εχθρός”
Οι πραγματικοί εχθροί είναι μέσα μας λένε οι σοφοί, από την Ελληνική αρχαιότητα, ως σήμερα. Η αλήθεια αυτή μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί στην σημερινή πολιτική πραγματικότητα της Γαλλίας. Έκπληκτοι οι Γάλλοι ανακαλύπτουν, μετά τις πρόσφατες σφαγές στην χώρα τους, ότι οι «τρελοί του Αλλάχ», όπως ονομάζουν οι ίδιοι τους φανατικούς Ισλαμιστές, δεν είναι σ άλλες χώρες, αλλά στο εσωτερικό της δικιάς τους. Και μάλιστα Γαλλικής υπηκοότητας. Αυτοί οι τρελοί μπορούν ανά πάσα στιγμή να χτυπήσουν καθοδηγούμενοι από ένα ασυγκράτητο μίσος για τη χώρα που γεννήθηκαν. Ο Γάλλος πρωθυπουργός τους ονόμασε εσωτερικούς εχθρούς, κι είναι τέτοιοι. Από το Παρίσι, την Λυών, την Ντιζόν κι άλλες πόλεις, οι εχθροί αυτοί που όλο και αυξάνονται ανεξέλεγκτα, απειλούν την Δημοκρατία, την ασφάλεια και την Ειρηνική ζωή της Γαλλίας. Λες και δεν χρειάζεται πια να σταλούν Γάλλοι, στρατιώτες στα εξωτερικά πολεμικά μέτωπα, μιας κι ο εχθρός εμφανίστηκε πια στο εσωτερικό. Κι εδώ είναι που πρέπει να’ναι προσεκτικοί οι πολιτικοί αρχηγοί. Θα πρέπει να ναι άκαμπτοι και σκληροί με τέτοιου είδους απειλές. Δεν είναι δυνατόν οι σφαγείς του Παρισιού να χουν είδη τρομοκρατικό παρελθόν και να μην παρακολουθούνται απ την αστυνομία. Δεν είναι δυνατόν να ακούγονται κηρύγματα μίσους από Ισλαμιστές ιερείς και να μην επεμβαίνει η Γαλλική δικαιοσύνη. έλεγαν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι. Κι αυτό πρέπει να εφαρμοστεί. Η προληπτική ασφάλεια είναι αναγκαία. Η μετάνοια δεν φτάνει. Υπάρχουν τόσοι και τόσοι νέοι Γάλλοι από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που φεύγουν για να ενταχθούν στις τάξεις του Τζιχάντ, στο Ιράκ και στη Συρία. Είναι πολλοί απ αυτούς που αποκεφαλίζουν τους ομήρους. Όταν επιστρέψουν στις χώρες τους είναι εν δυνάμει τρομοκράτες. Δεν μπορεί λοιπόν να μην λειτουργήσει η προληπτική ασφάλεια του κράτους. Ο ρόλος της Αριστεράς είναι εμπόδιο σ αυτή την πολιτική. Γιατί με την λογική της ανοχής της βάζει σε κίνδυνο την χώρα και τους πολίτες. Με την αιτιολογία ότι δεν μπορούμε όλα να τα ανακατεύουμε, δείχνει μια αδράνεια στην πρόληψη. Κι αυτή η στάση τροφοδοτεί την ακρότητα των εσωτερικών εχθρών, οι οποίοι, κρυμμένοι στις κοινότητες τους, ερμηνεύουν την Δημοκρατία ως αδυναμία. Είναι καιρός να προστατευτεί η Ευρώπη από τον εσωτερικό της εχθρό. Κι αυτό μπορεί να γίνει με την Παιδεία, τον πολιτισμό αλλά και με την κρατική πρόληψη.
Δημοσθένης Δαββέτας
Καθηγητής Πανεπιστημίου, εικαστικός, ποιητής
Σύμβουλος του Κύριου Αντώνη Σαμαρά σε θέματα πολιτισμού
