“Το τέλος του παιχνιδιού;”
Είναι ίσως η πρώτη φορά από την μεταπολίτευση ως σήμερα που ως ενεργός πολίτης, νοιώθω τόσο πολύ το βασανιστικό ερώτημα των συμπολιτών μου: ΝΔ ἠ ΣΥΡΙΖΑ; Σ’ άλλους καιρούς το δίλλημα θα ήταν διασκεδαστικό όπως σ’ ένα παιχνίδι με δυο παίκτες. Αυτή την φορά όμως η απειλή μπορεί να φτάσει ως το τέλος του παιχνιδιού για να θυμηθώ το ομώνυμο θεατρικό έργο του Σάμουελ Μπέκετ. Απειλείται το τέλος της Ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Πάλι κινδυνολογείτε θα πει ο δικηγόρος του διαβόλου; Θέλετε να τρομοκρατήσετε και να φοβίσετε τον κόσμο; Τίποτα απ’ όλα αυτά αναγνώστη. Ας δούμε τα πράγματα με λογική, αυτήν που προσέφερε γενναιόδωρα ο δημιουργός της ο Αριστοτέλης. Τι λέει λοιπόν η λογική; Από την μια πλευρά υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τους κανόνες της. Αυτοί ισχύουν για όλες τις χώρες που συμμετέχουν σ’ αυτήν. Υπάρχει επίσης το ευρώ. Κι από την άλλη μεριά υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει ν’ αλλάξει τους κανόνες και να επιβάλλει την δικιά του μαγική λύση. Τι λέει αυτή; Δεν πληρώνω τα χρέη μου. Γιατί είναι αδικία. Γιατί ο κόσμος υποφέρει. Είναι σωστό ότι ο κόσμος έχει ζοριστεί δυσβάστακτα τα τελευταία χρόνια με την κρίση. Και πρέπει να βρεθεί λύση σ΄ αυτό το αδιέξοδο. Τι θα γίνει όμως αν αρνηθούμε το χρέος με δικιά μας, μονομερή απόφαση; Η λογική λέει ότι το άλλο μέρος της συνδιαλλαγής θ΄ αρνηθεί από την μεριά του ότι έκανε ως τώρα, δηλαδή να δίνει χρήματα. Μ’ αποτέλεσμα να βυθιστεί η χώρα σε χάος και δυστυχία. Είναι αυτό κινδυνολογία; Όχι. Είναι η σκληρή πραγματικότητα. Είναι η Αλήθεια. Είναι αστείο να πιστεύουν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ότι θα τους φοβηθούν οι Ευρωπαίοι. Είναι ανεύθυνο να παίζουν στα ζάρια την πατρίδα. Τότε ποια είναι αυτή η μεταφυσική πίστη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι όλοι μαζί θα πείσουμε τους Ευρωπαίους ν’ αλλάξουν; Είναι η πίστη του στην λατρεία της εξουσίας. Ας πάρουμε την εξουσία λένε και βλέπουμε. Αν χρειαστεί να κάνουμε κωλοτούμπα θα πούμε ότι υποχρεωθήκαμε γιατί τάχε ήδη φτιάξει ο Σαμαράς και δεν μπορούσαμε να τ’ αλλάξουμε. Αν πάλι χρεοκοπήσουμε, θα πούμε στον κόσμο ότι μας εκβίασαν οι κακοί Ευρωπαίοι και μας τιμώρησαν. Άρα και στις δυο περιπτώσεις είμαστε πατριώτες δικαιωμένοι. Μόνο που και στις δυο περιπτώσεις μας φταίνε οι Άλλοι κι όχι εμείς. Κι ακόμη: και στις δυο περιπτώσεις η χώρα είναι χαμένη. Η Ελλάδα απειλείται με καταστροφή. Να λοιπόν που οδηγεί η λογική του ΣΥΡΙΖΑ. Στο πλήρες αδιέξοδο. Σε χειροτέρευση της αρχικής κατάστασης που θέλει να διορθώσει. Αντίθετα η ΝΔ δεν στηρίζει την μαγεία και προτιμά την πραγματικότητα όπως αυτή είναι διαμορφωμένη στην Ευρώπη. Δεν προσφέρει όνειρα επαναστάσεων και χρεωκοπημένες ελπίδες. Επιμένει στον δρόμο της καλής πίστης και συνδιαλλαγής με τους εταίρους. Πρόκειται για στάση υπεύθυνη που δεν βάζει σε κίνδυνο την Ελλάδα και τους Έλληνες. Τα δυο πρώτα χρόνια ήταν χρόνια σταθεροποίησης. Τα δυο επόμενα θα ταν αυτά της ανάπτυξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την στάση στην εκλογή πρόεδρου σταμάτησε αυτό τον αναπτυξιακό δρόμο. Πρέπει να συνεχιστεί αυτός. Και για να γίνει αυτό πρέπει να επιτραπεί στην Ν.Δ. να ολοκληρώσει το έργο της. Κι ο Ελληνικός λαός μπορεί με την ψήφο του να της το επιτρέψει.
Δημοσθένης Δαββέτας
