Η εξεγερση των Γαλλων αγροτων.
Αυτές τις μέρες οι διαδηλώσεις των Γάλλων αγροτών έχουν μπει στην πρώτη γραμμή της Γαλλικής κι Ευρωπαϊκής επικαιροτητας.Σε συνδυασμό με τον ξεσηκωμό των Γερμανών,Ολλανδών,Βελγων ,Πολωνων και ενδεχομένως σύντομα Ιταλών αγροτών, νομίζει κάποιος ότι ζει μέσα στο μυθιστόρημα του διάσημου Γάλλου συγγραφέα Ουελμπεκ," Σεροτονινη" που δημοσιεύτηκε το 2019.
Όπως διαβάζουμε στις σελίδες του βιβλίου για τα προβλήματα και την δυσφορία των αγροτών, άλλο τόσο ανάλογο κλίμα βρίσκουμε σήμερα μεταξύ των Γάλλων κι Ευρωπαιων αγροτών σε σχέση με τις διαταγές και την αγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Που οφείλεται αυτή η κριση; Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της;
Αναμεσα στους αγρότες και την γη υπάρχει μια σχέση που έχει οργανικά στοιχεία. Πρόκειται για μια σχέση που μεταφορικά θα μπορούσε να παρομοιαστει με την σχέση μητερας- παιδιου. Ο αγρότης γονιμοποιεί την γη η οποία και παράγει τα προϊόντα της. Αυτά είναι "παιδια" του αγρότη. Τα θέλει κοντά του. Θέλει να τα φροντίσει και να παράγουν ο,τι καλύτερο για την καθημερινοτητα.
Υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση του αγρότη με τα προϊόντα που παράγει. Θέλει να τα γευτεί, τα γνωρίζει ξέρει τα μυστικά τους. Αυτή λοιπόν η ιδιαίτερη σχέση αγροτη-γης διαταρασσεται. Τα προϊόντα αρπασονται από μια κεντρική εξουσία,αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μεταφέρονται για κατανάλωση σε άλλες χώρες. Έτσι οι Γάλλοι αγρότες δεν γεύονται τα προϊόντα τους και καταναλώνουν για παράδειγμα αυτά που έρχονται από την Ν. Ζηλανδία.
Γιατί γίνεται αυτό; Για δύο λόγους. Για οικονομικούς, όπου πουλιούνται πιο ακριβά αλλού κι έτσι υπάρχει κέρδος των μεγάλων εταιριών. Η ρήξη της σχέσης του αγρότη με την γη του ωθεί στην μετακίνηση η και μετανάστευση αγροτών δημιουργώντας τις συνθήκες για άφιξη φτηνών εργατικών χεριών στην Ευρώπη.
Για να επιτευχθεί αυτό η γραφειοκρατία των Βρυξελλών διαδίδει ότι για την κλιματική αλλαγή φταίει η αγροτική κατάσταση στην Ευρώπη. Έτσι παίρνονται " οικολογικες" αποφάσεις που μειώνουν την παραγωγή συγκεκριμένων ειδών, αποφάσεις που στο όνομα της οικολογικής αποκατάστασης βάζουν σε περιορισμό τις δυνατότητες της Φύσης.
Κι ενώ γίνεται αυτό σε βάρος των Ευρωπαίων αγροτών, ταυτόχρονα οι αγρότες της Κίνας,των ΗΠΑ, η της Νότιου Αμερικής παράγουν ελεύθερα,δίχως "οικολογικους" περιορισμούς τα δικά τους προϊόντα,τα οποία και πωλούν στους Ευρωπαίους. Έτσι η Ευρώπη αγοράζει από αλλού προϊόντα που θα μπορούσε να παράγει η ίδια αλλά δεν το κάνει γιατί η αρχή των Βρυξελλών της το απαγορεύει δήθεν για κλιματικής λόγους. Ο δε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής για περβαντολογικα ζητήματα ετοιμάζει μια σειρά νόμων που θα περιορίζουν την παραγωγή πολλών προϊόντων. Ως και το ψάρεμα θέλει η Γαλλική κυβέρνηση ( μεσω της Ευρωπαικης ενωσης) να σταματησει. Αυτό έχει ξεσηκώσει τους Γάλλους αγρότες οι οποίοι θέλουν για παράδειγμα να καταναλώνουν οι πολίτες το γάλα που παράγεται στην Γαλλία κι οχι αυτό που έρχεται ως σκόνη από την Ν. Ζηλανδία. Ταυτόχρονα υπάρχει αύξηση 10% στο ρεύμα στην Γαλλία κάτι που μειώνει κι άλλο την αγοραστική δυναμη των Γάλλων πολιτών.
Αν θέλει ο Μακρόν κι ειδικά ο νέος Γάλλος πρωθυπουργός Γκάμπριελ Αταλ να πάρει το μήνυμα των αγροτών, το μήνυμα των σημερινών κοινωνικών προβλημάτων και να μην κάνει πως δεν καταλαβαίνει, τότε θα ηρεμήσει κάπως η κατάσταση. Αλλοιως θα υπάρχει κρίση μεγάλη. Κι οι Ευρωεκλογές πλησιάζουν.
Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός ,γεωπολιτιστικός αναλυτής.
Όπως διαβάζουμε στις σελίδες του βιβλίου για τα προβλήματα και την δυσφορία των αγροτών, άλλο τόσο ανάλογο κλίμα βρίσκουμε σήμερα μεταξύ των Γάλλων κι Ευρωπαιων αγροτών σε σχέση με τις διαταγές και την αγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Που οφείλεται αυτή η κριση; Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της;
Αναμεσα στους αγρότες και την γη υπάρχει μια σχέση που έχει οργανικά στοιχεία. Πρόκειται για μια σχέση που μεταφορικά θα μπορούσε να παρομοιαστει με την σχέση μητερας- παιδιου. Ο αγρότης γονιμοποιεί την γη η οποία και παράγει τα προϊόντα της. Αυτά είναι "παιδια" του αγρότη. Τα θέλει κοντά του. Θέλει να τα φροντίσει και να παράγουν ο,τι καλύτερο για την καθημερινοτητα.
Υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση του αγρότη με τα προϊόντα που παράγει. Θέλει να τα γευτεί, τα γνωρίζει ξέρει τα μυστικά τους. Αυτή λοιπόν η ιδιαίτερη σχέση αγροτη-γης διαταρασσεται. Τα προϊόντα αρπασονται από μια κεντρική εξουσία,αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μεταφέρονται για κατανάλωση σε άλλες χώρες. Έτσι οι Γάλλοι αγρότες δεν γεύονται τα προϊόντα τους και καταναλώνουν για παράδειγμα αυτά που έρχονται από την Ν. Ζηλανδία.
Γιατί γίνεται αυτό; Για δύο λόγους. Για οικονομικούς, όπου πουλιούνται πιο ακριβά αλλού κι έτσι υπάρχει κέρδος των μεγάλων εταιριών. Η ρήξη της σχέσης του αγρότη με την γη του ωθεί στην μετακίνηση η και μετανάστευση αγροτών δημιουργώντας τις συνθήκες για άφιξη φτηνών εργατικών χεριών στην Ευρώπη.
Για να επιτευχθεί αυτό η γραφειοκρατία των Βρυξελλών διαδίδει ότι για την κλιματική αλλαγή φταίει η αγροτική κατάσταση στην Ευρώπη. Έτσι παίρνονται " οικολογικες" αποφάσεις που μειώνουν την παραγωγή συγκεκριμένων ειδών, αποφάσεις που στο όνομα της οικολογικής αποκατάστασης βάζουν σε περιορισμό τις δυνατότητες της Φύσης.
Κι ενώ γίνεται αυτό σε βάρος των Ευρωπαίων αγροτών, ταυτόχρονα οι αγρότες της Κίνας,των ΗΠΑ, η της Νότιου Αμερικής παράγουν ελεύθερα,δίχως "οικολογικους" περιορισμούς τα δικά τους προϊόντα,τα οποία και πωλούν στους Ευρωπαίους. Έτσι η Ευρώπη αγοράζει από αλλού προϊόντα που θα μπορούσε να παράγει η ίδια αλλά δεν το κάνει γιατί η αρχή των Βρυξελλών της το απαγορεύει δήθεν για κλιματικής λόγους. Ο δε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής για περβαντολογικα ζητήματα ετοιμάζει μια σειρά νόμων που θα περιορίζουν την παραγωγή πολλών προϊόντων. Ως και το ψάρεμα θέλει η Γαλλική κυβέρνηση ( μεσω της Ευρωπαικης ενωσης) να σταματησει. Αυτό έχει ξεσηκώσει τους Γάλλους αγρότες οι οποίοι θέλουν για παράδειγμα να καταναλώνουν οι πολίτες το γάλα που παράγεται στην Γαλλία κι οχι αυτό που έρχεται ως σκόνη από την Ν. Ζηλανδία. Ταυτόχρονα υπάρχει αύξηση 10% στο ρεύμα στην Γαλλία κάτι που μειώνει κι άλλο την αγοραστική δυναμη των Γάλλων πολιτών.
Αν θέλει ο Μακρόν κι ειδικά ο νέος Γάλλος πρωθυπουργός Γκάμπριελ Αταλ να πάρει το μήνυμα των αγροτών, το μήνυμα των σημερινών κοινωνικών προβλημάτων και να μην κάνει πως δεν καταλαβαίνει, τότε θα ηρεμήσει κάπως η κατάσταση. Αλλοιως θα υπάρχει κρίση μεγάλη. Κι οι Ευρωεκλογές πλησιάζουν.
Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός ,γεωπολιτιστικός αναλυτής.