Ώρα αποφάσεων για την Ουκρανία.
Μετά από πέντε μήνες άγριων μαχών, μετά από μια πύρινη λαίλαπα φωτιάς στα μέτωπα ,μετά από χιλιάδες νεκρούς, η εξέλιξη στον πόλεμο της Ουκρανίας είναι στον βαθμό μηδέν. Η περίφημη και πολυδιαφημισμενη Ουκρανική αντεπίθεση δεν απέδωσε ο,τι αναμενετο. Παρότι προετοιμαστηκε προσεκτικά με την βοήθεια όπλων ακριβείας και τελευταίας τεχνολογίας των Δυτικών, ο Ουκρανίας στρατός, ο οποίος σύμφωνα με τα σχέδια, έπρεπε να διασπάσει τις ρωσικές γραμμές έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ντόμινο αποσταθεροποιησης των Ρώσων που θα τους οδηγούσε στην ήττα, δεν κατάφερε ως τώρα τίποτα από όσα είχαν σχεδιαστεί. Μπορεί να μην έχει χαθεί πάντα θεωρητικά ο πόλεμος,όμως η πολυδιαφημησμενη αντεπίθεση απέτυχε παταγωδώς. Το παραδέχτηκε άλλωστε κι ο αρχηγός των Ουκρανικων στρατιωτικών δυνάμεων." Είμαστε ακινητοποιημενοι" δήλωσε ο στρατηγός Ζαλουνι δεχόμενος ταυτόχρονα την σκληρή κριτική του προέδρου Ζελενσκυ για την δήλωση του. Μόνο 17 χιλιόμετρα προωθηθηκαν οι Ουκρανοί προς την Αζοφικη θάλασσα. Κι αυτό στα μάτια του Ουκρανου προέδρου μοιάζει με ήττα.
Η διένεξη μεταξύ Ζελενσκυ και Ζαλουνι πέφτει σε άσχημη περίοδο. Γιατί πρέπει ν'αποφασισουν. Η επιχειρούν εκ νέου μια πιο σκληρή αντεπίθεση βασιζόμενοι στην στήριξη των πολεμικών αεροπλάνων F16 που τους υποσχέθηκαν οι Αμερικανοί η προετοιμαζονται για διαπραγματεύσεις με τον Πουτιν όπως εδώ και καιρό τους συμβουλεύουν πολλοί Δυτικοί διπλωμάτες. Αν αποκλειστεί η δεύτερη περίπτωση όπως φαίνεται από δηλώσεις της Ουκρανική ηγεσίας, τότε θα πρέπει να περιμένουν τουλάχιστον ένα ακόμα χειμώνα, ελπίζοντας πάντα να μην κάνει ο Ρώσος πρόεδρος την δική του αντεπίθεση για κατάληψη του Κιέβου. Επίσης οι Ουκρανοί θα πρέπει να ευχηθούν να μην αρχίζουν να κουράζονται οι Δυτικοί οι οποίοι αρχίζουν να βρίσκουν υπερβολικά τα πολεμικά έξοδα και οι οποίοι νοιώθουν την γκρίνια των πολιτών τους.
Ένα ακόμη σημείο είναι οι στρατιωτικές Ουκρανικες απώλειες. Έχουν χαθεί τουλάχιστον 100000 άντρες και η ηλικία των όσων έχουν απομείνει πλησιάζει τα 43 χρόνια.
Αν σε όλα αυτά προστεθεί και η αποσπασμένη προσοχή των Δυτικών στα γεγονότα της Γκαζας ,τότε μπορεί κάποιος εύκολα να φανταστεί τον Πουτιν να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση στο θέμα της Ουκρανίας.
Και κάτι ακόμα. Ο "μεγάλος Νοτος" δηλαδή όλες οι άλλες χώρες ( Αφρική,Κίνα,Λατινική Αμερική,Ινδία κλπ) έχουν ταχθεί εναντίον του Ισραήλ και κατ'επεκταση εναντίον της Δύσης η οποία και το στηρίζει αδιαπραγματευτα.
Όλα αυτά τα στοιχεία ωθούν σε δεύτερη μοίρα το Ουκρανικό. Αν δε ηττηθουν ολοτικα οι Ουκρανοί ποιες θαναι οι συνέπειες γι'αυτους και την Δυση; Μήπως είναι καιρός για λογική διπλωματία αντί πάση θυσία πολεμο;