Ενα γενικό πλαίσιο ειρήνης για την Ουκρανία.
Στις 3 Ιούνιο η Ινδονησία με αφορμή το Φόρουμ για την διεθνή ασφάλεια στην Σιγκαπούρη, πρότεινε ένα νέο σχέδιο λύσης του Ρωσοουκρανικου πολέμου. Ποιο είναι αυτο;
Άμεση κατάπαυση του πυρός, δημιουργία μιας μεγάλης αποστρατιωτικοποιημενης ζώνης στην πολεμική γραμμή υπό την προστασία των κυανοκρανων και στην συνέχεια διενέργεια δημοψήφισματος στην υπό την ολική η μερική κατοχή από τους Ρώσους περιοχή με την οργανωτική προστασία του ΟΗΕ.
Πολλοί υποψιάζονται πίσω από αυτήν την πρόταση ότι κρύβονται όλες οι ενδιαφερομενες δυνάμεις, οι οποίες όμως, για να μην εκτεθούν μιας και έχουν βαθιά εμπλακεί στις εχθροπραξιες, βάζουν την Ινδονησία μπροστά ανιχνεύονται αντιδράσεις από το διεθνές κοινό.
Μια τέτοια πρόταση έχει στοιχεία ρεαλισμού. Από την μια τελειώνει το όνειρο της Μεγάλης Ρωσίας που οι ιδεολογοι του Κρεμλίνου και της “novorossia” ,νοσταλγοί της Μ. Αικατερίνης θέλουν να επιβάλλουν κατακτώντας κι άλλα εδάφη κι ειδικά την Οδησσό. Δεν μπορούν να κάνουν πράξη το σχέδιο τους γιατί στο μεταξύ η Ουκρανία υπό την ενίσχυση των ΗΠΑ έχουν θωρακίζει.
Κι από την άλλη, η πρόταση αυτή της Ινδονησίας, θα δώσει λύση στην φανερή πλέον αδυναμία των Ουκρανών να αλλάξουν τα γεγονότα με την τόσο εντυπωσιακη αλλά δίχως ως τώρα αποτέλεσμα πολυαναμενομενη αντεπίθεση με Δυτικά όπλα. Η στρατηγική Ζελενσκυ όπως αυτή ξεδιπλωθηκε κι ανακοινώθηκε στο συνέδριο των G20 στο Μπαλί το 2022, ήταν ν’αναγνωρισει η Ρωσία το παράνομο της επίθεσης της ,να ανακαταληφθει η Κριμαία από τους Ουκρανους, η τιμωρία των εγκληματιών πολέμου, κι η πληρωμή των καταστροφών από τους Ρώσους .
Μια τέτοια συνθήκη θα μπορούσε να γίνει πράξη μόνο αν ο Πουτιν ήταν σε άθλια κατάσταση.
Όμως τα γεγονότα ως σήμερα δείχνουν το αντίθετο.
Ο στρατός του μετά την υποχωρηση (η τακτικη κινηση ) από το Κερσον δεν έχει ξανά υποχωρήσεις. Οι εσωτερικοί πολιτικοί αντίπαλοι του έχουν σχεδόν εξαφανιστεί ( συχνά με αντιδημοκρατικες κινησεις). Οι χώρες διεθνώς που τον στηρίζουν είναι πολλές κι ισχυρές. Βραζιλία,Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική είναι μερικές από αυτές. Σε οποιαδήποτε διεθνή συνάντηση που οργανώνουν αυτές οι χώρες ο Λαβροφ είναι παρών κι όχι απών. Επίσης πολλοί μιλούν για την άσχημη υγεία του Ρώσου προεδρου. Ούτε κι αυτή η ανάλυση ως τώρα βγαίνει. Επίσης χρησιμοποιεί έξυπνα μισθοφόρους Τσετσενους και αυτούς της ομάδας Βαγκνερ ώστε να μην έχει τεράστιες απώλειες από Ρώσους πολίτες.
Δίπλα στις ανωτέρω σημειώσεις αυξάνονται όλο και περισσότερο οι φωνές ( επίσημα η ανεπισημα) στην Ουκρανία που αναρωτιωνται αν αξίζει να συνεχιστεί αυτό το Μακελειό για το Ντονμπας και την Κριμαία, μέρη Ρωσοφωνα που συνεχίζουν να δηλώνουν Ρώσοι.
Σ’επιπεδο Δύσης η Ρωσία είναι χαμένη στρατηγικά ( τα γύρω της μέρη πχ Σουηδία, Φινλανδία,Βαλτινός χώρες ενυπάρχουν νομικά κι ιδεολογικά στο εκ νέου ισχυρό ΝΑΤΟ).
Το δε περίφημο διεθνές πολυδιαφημισμενο ποινικό δικαστηριο δεν μοιάζει ισχυρό στην πράξη να σταματήσει τον πάντα με ισχυρές δυνάμεις Πουτιν.
Τι μας λέει λοιπόν η λογικη; Ότι η πρόταση της Ινδονησίας που τόσο συζητιέται στον διεθνή τύπο είναι η εισαγωγή προετοιμασίας ενός σχεδίου ” λυσης”(sic) του ρωσοουκρανικου προβλήματος. Θα δούμε στην συνέχεια
Δημοσθένης Δαββετας καθηγητής φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.