Ανοίγει το μεταναστευτικο στην Γαλλία.
Τα τελευταία 10 περίπου χρόνια το μεταναστευτικο θέμα παραμένει ως ένα από τα κορυφαία της Ευρωπαϊκής επικαιρότητας. Από την μια πλευρά έχουμε την μεγάλη πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών που θέλουν ελεγχόμενη μετανάστευση χωρίς ναναι ξενοφοβικοι κι από την αλλη το μικρό μιντιο-πολιτικο “πριγκηπατο” που θέλει να επιβάλλει μια ηθικολογικη ιδεολογική γραμμή ανάμεσα στο καλό( ανεξελεγκτη μεταναστευση ,μ’οτι αυτό μπορεί να επιφέρει ) και το κακό( ελεγχόμενη μεταναστευση).
Ειδικά στην Γαλλία η πρόσφατη επίσημη δημοσκόπηση της Φιγκαρο έδειξε ότι 2,50 στους τρεις Γάλλους, θέλουν καλυτερο έλεγχο των συνόρων της χώρας τους. Και βέβαια με το που ανακοινώθηκε η δημοσκόπηση και μάλιστα η ηγεσία του κόμματος LR( οι ρεπουμπλικανοι, το Γκωλικο κομμα) υιοθέτησε (με βάση την δημοσκόπηση )μια σειρά προτάσεων προς τον Μακρόν,( ενόψει προετοιμασίας του νέου νομοσχεδίου για την μετανάστευση που προετοιμάζει η γαλλικη κυβερνηση) ,όλα τα παλιά δαιμονια με Παβλοφια αντανάκλαση ξύπνησαν. Έτσι αρχίζουν αμέσως οι προς χρήση ενοχικης καταστολής δηλώσεις τύπου “να η αρχή του Φρεξιτ”(απειλή εξόδου από την Ευρωπαϊκή ενωση),” ένωση της δεξιας με την ακροδεξια”,”δεξιός λαικισμος”,”οι παλιοί δαιμονες”κλπ . Πολλοί κατηγορούν την Γαλλική δεξιά για “προστατευτισμο” και για”αντιφιλελευθερη” στροφή κάτι που είναι αντίθετο με την φιλοσοφία της. Όμως ξεχνούν ότι μια Δημοκρατία με ανεξέλεγκτα σύνορα μοιάζει με δέντρο δίχως ρίζες που ανά πάσα στιγμή μπορεί να παρασύρει ο άνεμος. Έχουμε φτάσει στο σημείο οποιος υπενθυμίζει το ανωτέρω θεμελιακο δημοκρατικό δικαίωμα να χάνει την δημόσια νομιμότητα του την δημοκρατική του ταυτότητα. Όπως γράφει ως παραδειγμα αρνητικο κι η γαλλικη εφημερίδα Φιγκαρο αν οι Δανοί ζούσαν στην σημερινή Γαλλία θαχαν αποκλειστεί από κάθε νόμιμη άσκηση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων. Ο Μακρόν πιέζεται από την Γαλλική δημοσκόπηση κι από ένα μέρος του μιντιοπολιτικου ” Πριγκιπατου” που έχει σχέση με το κομμα του κι ως τώρα τον στηρίζει. Δηλαδή βρίσκεται παγιδευμενος ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ιδεολογική επιβολή του πολιτικά ορθόν. Και ίσως για πρώτη φορά λαμβάνει από καποιες ως τώρα δηλώσεις του σοβαρά το μήνυμα των δημοσκοπησεων. Ομως η αντίδρασή του είναι επιδερμική. Δεν κοιτάζει σε βάθος το πρόβλημα. Η πιο σωστά θέλει να το αποφύγει. Και τι κανει; Λέει στους δήμους, τις κοινότητες και τις περιφέρειες να μοιράσουν σ’ολη την Γαλλία τους άστεγους μετανάστες του Παρισιού. Αυτό το κάνει γιατί πλησιάζουν οι Ολυμπιακοί αγώνες και θέλει να μην είναι προβληματική η εικόνα της Γαλλικής πρωτεύουσας στους διεθνείς επισκέπτες. Όμως οι ντόπιοι αντιδρούν γιατί όπως λένε απειλείται η ταυτότητα τους. Έτσι ήδη σε δύο κοινότητες αναβλήθηκε λόγω επεισοδιακων αντιδρασεων η μεταφορα αστεγων μεταναστων απο το Παρίσι στην περιφερεια. Μακάρι να καταλάβει ότι τετοια γεγονοτα και τετοιες αποφασεις ενδυναμώνουν εκλογικά την Λεπεν και την ωθούν ενδεχομένως στην επόμενη γαλλικη προεδρία. . Ας θυμηθούμε την φράση του Ντεγκωλ που έλεγε ότι ” στην Γαλλία το ανώτατο δικαστήριο είναι οι πολίτες,” ο λαος.
Δημοσθένης Δαββετας καθηγητής φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.