Η σοβαρότητα του σκανδάλου πέρα από το ζήτημα της οικονομικής διαφθοράς μας φέρνει αντιμέτωπους με τα εξής ουσιαστικά ζητήματα, όπως σημειώνει ο καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής
O Δημοσθένης Δαββέτας, καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής, για χρόνια συντάκτης στη Liberation , μιλώντας στον 98.4 υποστήριξε πως το Qatargate, που τις μέρες αυτές έχει γίνει πρώτο θέμα στον ευρωπαϊκό τύπο δεν είναι ένα συνηθισμένο σκάνδαλο διαφθοράς μόνο, ούτε εξαντλείται στις πλάκες ή τις χαβαλετζιδικες ειρωνείες και τα γέλια που προκαλεί κυρίως στο Ελληνικό κοινό, λόγω συμμετοχής του σ’ αυτό και σύλληψης της Ελληνίδας αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου, Εύας Καϊλή γνωστής για τις θεωρίες της περί “ανάγκης μιας νέας πολιτικής ηθικής” όπως έχει συχνά υποστηρίξει σε τηλεοπτικές εκπομπές που ήταν καλεσμένη.
Το σκάνδαλο αυτό, κατεξοχήν σκάνδαλο πολιτικής διαφθοράς, είναι σοβαρό γιατί αγγίζει, μεταξύ άλλων, τρείς κυρίως τομείς που δημιουργούν πρόβλημα στο θέμα της εμπιστοσύνης τόσο αναγκαίας για την επανίδρυση ενός νέου ισχυρού ευρωπαϊκού οικοδομήματος, όπως θα το ήθελε τουλάχιστον ο Μακρόν. Η σοβαρότητα του σκανδάλου πέρα από το ζήτημα της οικονομικής διαφθοράς μας φέρνει αντιμέτωπους με τα εξής ουσιαστικά ζητήματα.
Πρώτον. Η εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ( κι όχι μόνον της Ελλάδας, όπως ίσως κάποιοι θέλουν να επιμένουν) υπέστη σοβαρή ρωγμή. Είναι η πρώτη φορά που ο θεσμός του Ευρωκοινοβουλίου, επισήμως τουλάχιστον ( μιας και τώρα οι λογικές υποψίες για περιπτώσεις άλλες που δεν ήρθαν στο φως δυναμώνουν) υφίσταται τέτοια ζημιά κι αμφισβητείται πλέον η ορθή λειτουργία των μηχανισμών διαφάνειας του. Βλέπουμε μια Ευρώπη ευάλωτη στο χρήμα το οποίο και μπορεί να επηρεάσει πολιτικές αποφάσεις. Η Ευρώπη σήμερα ευάλωτη στον χρηματισμό ( έστω κι αν δεν μπορώ να γενικεύσω) και ταυτόχρονα υπό την αγγλοσαξονική εξουσία σε ζητήματα πολιτικής και γεωπολιτικής κατεύθυνσης, δείχνει να χάνει την ταυτότητα της και τον αρχικό της δρόμο. Μετατρέπεται σε μηχανισμό “κομψής ” διαφθοράς, σοφιστικέ διαφθοράς και βέβαια μειωμένης πολιτικής ηθικής. Το να λέμε εμείς οι Έλληνες ότι ” άλλος ένας Έλληνας μας ρεζίλεψε ( κι είναι σωστό) δεν φτάνει. Διαπιστώνουμε ότι η διαφθορά έχει πολύ βαθιά εισχωρήσει στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς κι αρχίζουμε πλέον ( και δικαίως) ν ‘αμφισβητούμε την ανάγκη λειτουργίας της. Αν δεν γίνει πραγματική κάθαρση και θεσμική διαφάνεια η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει μέλλον, αν και βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο πολιτικής ασθένειας.
Δεύτερον. Τι πρωτότυπο αλήθεια!!!!!. Οι συλληφθέντες ανήκουν στην σοσιαλδημοκρατία. (sic!!!!).Και η κ. Καϊλη και ο σύντροφος της κι ο άλλος Ιταλός ευρωβουλευτής κι ο Βέλγος που συνελήφθησαν ανήκουν στους ” σοσιαλιστές”. Στα ευρωσοσιαλδημοκρατικα κόμματα. Η συχνότητα των σκανδάλων των σοσιαλδημοκρατών ( όχι ότι οι άλλοι χώροι είναι καθαροί) τους αφαιρεί κάθε “ηθικό” πλεονέκτημα ( τρομάρα μας) για το οποίο τόσο πολύ κόπτονται ιδεολογικά, αλλά και ταυτόχρονα τους αποκαθηλώνει στα μάτια των ψηφοφόρων τους. Η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον χώρο τους μεγαλώνει . Οι συνέπειες θα πέσουν και στο ΠΑΣΟΚ στο οποίο, μετά από τα πολυετή του σκάνδαλα διαφθοράς και την τελευταία προσπάθεια του να επανέλθει στην πρώτη γραμμή της Ελληνικής πολιτικής σκηνής, η κ. Καϊλη δίνει μια βαθιά πολύ επικίνδυνη βαθιά μαχαιριά.
Τρίτον. Μετά τα προαναφερθέντα γεγονότα δυο πράγματα επείγουν. Επανίδρυση σ ‘όλα τα επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με όρους διαφάνειας που θα διασφαλίζονται. Αλλιώς, δεν είναι το ΝΑΤΟ κ. Μακρόν που είναι “κλινικά νεκρό ” αλλά η Ευρώπη. Κι ακόμη: επείγει η καλύτερη επιλογή ευρωβουλευτών. Πήξαμε από ποδοσφαιρικούς σταρ, από προβεβλημένους ηθοποιούς και δημοσιογράφους και από ” σέξι πρόσωπα, άντρες η γυναίκες. Μας έφαγε η εικόνα η οποία όταν την ξύσεις δεν έχει τίποτα από πίσω. Είναι άδειοι τενεκέδες.