Η διαφωνία Γαλλιας-Γερμανιας κι η Βρετανία.
Τι κοινο μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στην τόσο σύντομη παραίτηση της Βρετανίδας πρωθυπουργού και της δυσφορίας μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας;
Η παραίτηση της κυρίας Λιζ Τρας , δεν είναι άσχετη με την διεθνή οικονομική κατάσταση. Η αιτία που υποχρεώθηκε( είτε με δική της πρωτοβουλία είτε όχι) να παραιτηθεί και να δώσει την εξουσία στον Ινδικής καταγωγής Ρισι Σουνακ, ήταν το οικονομικό της πρόγραμμα κι η σχέση της με τα κέντρα ελέγχου της χώρας της. Θέλησε να νοικοκυρεψει την οικονομία αλλά με γνώμονα μια πολιτική που δεν θα ήταν απόλυτα εξαρτώμενη από τις διεθνείς εστίες της παγκοσμιοποίησης. Θέλησε ν’αποκαταστήσει επίσης την μιντιακη “αληθεια” κατηγορώντας το πανίσχυρο BBC οτι παραχαράσσει τις πληροφορίες και δεν πληροφορεί σωστά τον κόσμο. Μια τέτοια στάση την έφερε εξ αρχης αντιμέτωπη με τα κέντρα της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και την εσωτερική βαθιά αθέατη εξουσία στην χώρα της. Μ’αποτέλεσμα να χάσει από τους πιο ισχυρούς από αυτήν, που και την παραιτησαν . Η Λιζ Τρας δεν αγαπήθηκε απο τους ισχυρούς της πολιτικής και της οικονομίας κάτι που δεν συμβαίνει με τον διάδοχο της. Ο Ρισι Σουνακ είναι το αγαπημένο παιδί της παγκοσμιοποίησης. Απο οικογένεια μεταναστών, ενσωματωμένος στην Αγγλία εκφράζει άριστα το μοντέλο της ενσωμάτωσης των “ξενων” ( που κρατούν όμως την κουλτούρα τους και την θρησκεία τους) ,ενώ όντας ο ίδιος πολύ πλούσιος έχει την υποστήριξη των πλουσίων του κόσμου και κυρίως της αγγλοσαξωνικης πλευράς. Έχει όλα τα στοιχεία να στηριχθεί και να επιτύχει.
Στην Γαλλία τώρα η πολιτική κρίση συνεχίζεται Το αγαπημένο παιδί της παγκοσμιοποίησης,ο πρόεδρος Μακρον κι η κυβέρνηση του,κυβέρνηση μειοψηφίας, βρίσκονται σε δύσκολη θέση στο γαλλικό κοινοβούλιο. Η αντιπολίτευση Λεπεν-Μελανσον, δείχνει διαθέσιμη για πρόταση μομφής ,λόγω της διαφωνίας της με την πολιτική Μακρον, ο οποίος ,κατά τα λεγόμενα τους ( κι η στατιστική τους δικαιώνει) ,ως κοινοβουλευτική μειοψηφία, δεν μπορεί να παίρνει αποφάσεις καθοριστικές για το μέλλον των Γάλλων πολιτών κι ειδικά για ο,τι αφορά την αγοραστική δύναμη των πολιτών. Κι η κατάσταση αυτη ολο και οξύνεται.
Κατά βάθος δύο πολιτικά οράματα συνεχίζουν να συγκρούονται. Αυτό της παγκοσμιοποίησης του Μακρον κι αυτό της γαλλικής ιδιαιτερότητας της γαλλικής αντιπολίτευσης. Ο πρώτος κατηγορείται ως προσδεδεμενος στο Γερμανικό αρμα. Οι δεύτεροι θέλουν πιο ανεξάρτητη αυτοκυριαρχικη γαλλική πολιτική.
Κι είναι σ’αυτα τα πλαίσια και κάτω από αυτήν την πίεση που υπήρξε πρόσφατα η ανοιχτή γκρίνια ,μια αξιοπρεπής διαφωνία ,μεταξύ Γάλλων και Γερμανών αξιωματούχων στην Ευρωπαϊκή συνεδρίαση. Ο Μακρον θέλει να δείξει οτι διαφοροποιείται κάπως της Γερμανικής Ευρωπαϊκής ηγεμονίας. Η γαλλική αντιπολίτευση τον κατηγορεί για υποκρισία.
Η κατάσταση παραμένει ακόμα τεταμένη. Μια ευθυγράμμιση πολιτικών Γαλλίας κι Αγγλίας σε διεθνή θέματα ,οικονομίας,διπλωματίας,πολέμου, όπλων κλπ, είναι το ζητούμενο των ισχυρών οικονομικών και πολιτικών κέντρων της παγκοσμιοποίησης. Προς το παρόν υπάρχουν κάποια προβλήματα ισορροπίας. Θα δούμε στην συνέχεια τι θα γίνει.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης ,ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικος αναλυτής.
