Μεταναστευτικές Μπίζνες και Πολιτική.
Πριν λιγες μερες στην Γαλλία, το πλοίο που χρησιμοποιεί η διεθνής οργάνωση ΜΚΟ, προστασίας των μεταναστών, το Ocean Viking, έσωσε απο το ναυάγιο ενός πλοίου, προερχόμενου απο την Λιβύη και την Βόρεια Αφρική, πολλούς μετανάστες, από αυτούς που δεν πνίγηκαν, όταν το υπέρβαρο πλοιάριο τους βυθίστηκε κοντά στα Γαλλικά αιγιαλίτικα σύνορα.
Απο πρώτη άποψη, αυτήν την ανθρωπιστικής ενέργειας, η πράξη αυτή την ΜΚΟ χρήζει χειροκρότημα και αποδοχή. Το να σώζεις ανθρώπινες ζωές απο ενα πολύνεκρο ναυάγιο, είναι κάτι καλό και παραδειγματικο. Να όμως που ξαφνικά τα πράγματα αυτεςτις μέρες στην Γαλλία άρχισαν να παίρνουν μια δυσάρεστη τροπή.
Πρώτον ως προς τους σωθεντες “προσφυγες”.
Σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς, οι σωθεντες πρόσφυγες, στην πλειοψηφία τους, οπως δήλωσαν, μετά τις δηλώσεις τους στις αρχές, κι αφού δέχτηκαν τις νόμιμες φροντίδες των γαλλικών αρχών, έπρεπε να μείνουν σε μια ευρωπαϊκή δομή, περιμένοντας την εξέλιξη της υπόθεσης τους. Τα 2/3 απο αυτούς μετά τις υπογραφές, σαν κύριοι, εξαφανίστηκαν και ακομη τους ψάχνουν. Έμειναν μόνο λίγα κορίτσια που ακολούθησαν τους κανονισμούς. Κι επίσης: πολλοί απο αυτούς που το έσκασαν, αποκαλύφθηκε οτι δεν ήταν ανήλικοι αλλα πολύ μεγαλύτεροι, αρα δεν είχαν το στάτους του ασυνόδευτου παιδιού η έφηβου.
Το γεγονός αυτο προκάλεσε σκάνδαλο την “νομοταγη” Γαλλια κι ο τύπος αλλα κι οι αρχές έθεσαν μια σειρά απο ερωτήματα. Μπορεί πλέον η Ευρώπη, είναι ικανή, θέλει να κρατήσει τα σύνορα της η οχι; Τη μεταναστευτική πολιτική την χαράζουν οι Ευρωπαϊκές αρχές η οι ΜΚΟ;
Κι εδώ ερχόμαστε στο δεύτερο σημείο αυτού του άρθρου. Μετα
Απο έρευνες βρέθηκε οτι στον λογαριασμό αυτης της ΜΚΟ υπάρχουν 10 εκατομμύρια ευρώ. Καθόλου ευκαταφρόνητο ποσόν. Ακόμη κι αν κάποιοι πουν οτι γίνονται ανθρωπιστικοι ερανοι για τους μετανάστες, και πάλι μπορούν να υπάρξουν υποψίες. Κι αυτό γιατί μετά απο έρευνες των αρχών έρχεται στο φώς, η συμφωνία ΜΚΟ και πολλών ενδιάμεσων φορέων η προσώπων μεταφοράς μεταναστών, να φέρνουν οργανωμένα και σε ασταμάτητες επαναλήψεις μετανάστες από Βόρεια Αφρική κι Αφρική γενικώς στην Ευρώπη. Υπάρχει όπως έγραψαν οι Γαλλικές εφημερίδες μια συμφωνία, ενα σχέδιο μεταξύ τους. Κατι που μας προβληματίζει κατά πόσον υπάρχει η οχι πολιτική βούληση αποσταθεροποίησης της Ευρώπης με αυτόν τον τρόπο. Είναι τέτοια η ανοχή ( η η σιωπηλή συνενοχή ) απέναντι στην δράση των ΜΚΟ ώστε εύλογα κάποιος μπορεί αναρωτηθεί για το αν τελικά τα κράτη, αλλά και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορούν πλέον να χαράξουν η να προστατεύσουν τα σύνορα τους. Αποδεικνύεται στην πράξη de facto ,οτι όποιος παραβιάσει τα ευρωπαϊκά σύνορα έχει περισσότερες πιθανότητες να μείνει παρα να επιστρέψει απ’οπου ήρθε. Η πρακτική των αρχών και των ΜΚΟ άμεσα η έμμεσα συμβαδίζουν. Και την κατάσταση αυτή την αντιλαμβάνονται πλέον οι Ευρωπαίοι πολίτες. Γι’αυτο κι αναπτύσσεται σε μεγάλο βαθμό αυτη η ολο κι αυξανόμενη δυσπιστία των πολιτών προς τις πολιτικές αρχές, μ’αποτέλεσμα να υπάρχει έντονη ξενοφοβία και σε πολλές περιπτώσεις ανάληψη δράσης εκ μέρους ακραίων πολιτών. Τα γεγονότα αυτά δείχνουν υποχώρηση της πολιτικής ως απειλή εξαφάνισης της. Κι όμως λύσεις υπάρχουν που ούτε θα εμποδίσουν τους νόμιμους μετανάστες να έρθουν ούτε οι νόμοι θα μένουν ανεφάρμοστοι. Εκτός κι δεχτούμε οτι οι νέες πολιτικές αρχές είναι εν δυνάμει οι ΜΚΟ.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης ,ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικος αναλυτής.
