Η πρώτη εικόνα
Τα αποτελέσματα των Γαλλικών εκλογών δεν ήταν έκπληξη για όσους παρακολουθούσαν εδώ και καιρό από κοντά τις εξελίξεις στην Γαλλική πολιτική σκηνή. Ο Μακρον ανεβασμένος στον “θρονο” του Δια ,ενδιαφερόταν περισσότερο για την διεθνή του εικόνα και για τα “μεγαλα” πρότζεκτς. Έδειχνε πολύ λιγότερο ενδιαφέρον για τα καθημερινά ζητήματα και προβλήματα των πολιτών. Κρυμμένος πίσω από τις μεγάλες φράσεις περι “προοδευτισμου” ,”Ευρωπαικης ολοκληρωσης” και μάχης εναντίον του” κακου ” Πούτιν και της εισβολής του στην Ουκρανία, αψηφησε τις φωνές και τις διαμαρτυρίες των Γάλλων πολιτών της μεσαίας κι εργατικής τάξης. Από τα κίτρινα γιλέκα που αντιμετώπισε με ασυνήθιστη αγριότητα, ως τις μειώσεις επιδομάτων,το συνταξιοδοτικό, και την κοπή των μπάτζετ για την νεολαία, πορεύτηκε κλείνοντας τ’αυτια του στα πραγματικά ζητήματα που απασχολούσαν τους Γάλλους πολίτες στην πλειοψηφία τους . Ποια ήταν αυτά;
1.Η αγοραστική δύναμη των πολιτών . Οι Γάλλοι πέρα από ιδεολογίες θέλουν ναχουν λεφτά στην τσέπη τους να ζουν καλά. Και αντί ν’αυξησει την αγοραστική δύναμη ο Μακρον την μείωσε. Κι αυτό τους εξόργισε.
2. Το θέμα της ασφάλειας. Σ’ολη την θητεία του υπήρξαν πολλές τρομοκρατικές πράξεις. Κανένα αίσθημα ασφάλειας. Λεωφορείο που έπεφτε σε πολίτες, καθηγητές η ιερείς που σφαγιάστηκαν κι άλλα πολλά που έδωσαν ένα αίσθημα ανασφάλειας στους Γάλλους.
3. Το μεταναστευτικό κι η ταυτότητα. Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση ενοχλεί και κυρίως συνδέεται με αλλοίωση της Γαλλικής ταυτότητας από πολλούς.
Απέναντι σε αυτά τα 3 θεμελιώδη ζητήματα ο Γάλλος πρόεδρος ελέγχεται σοβαρά. Αντιθέτως η Λεπεν σε ολη την προεκλογική της εκστρατεία επικεντρώθηκε στο να προτείνει μέτρα που θ’αυξησουν την αγοραστική δύναμη των Γάλλων και την οικονομική κατάσταση των νέων. Επίσης προτεινε μέτρα συγκεκριμένα για ασφάλεια και μετανάστευση. Κι όλα τα έκανε μεθοδικά και κοστολογημενα με το επιστημονικό επιτελείο της.
Παράλληλα έδιωξε τ’ακροδεξια ” βαριδια” ( ως κι η ανιψιά της έφυγε) και τ’αφησε να πάνε στον Ερικ Ζεμουρ. Άλλαξε τον πολιτικό της λόγο για Ευρώπη κι Ευρώ κι έφτασε ναναι κοντά σε γνωστές συστηματικές θέσεις. Έδωσε βάρος στην εικόνα της σαν καθημερινή πολίτης ,μιλώντας μέχρι και για τις γάτες της. Ενώ στις εκπομπές υπήρξε ήρεμη και μετριοπαθής αποφεύγοντας ως τώρα τις παγίδες. Πέτυχε την αποδαιμονοποιηση της .Αποτέλεσμα ήταν ν’αντεξει και να βγει στον δεύτερο γύρο δυναμωμενη κι απειλητική. Σημερα οι δημοσκοπήσεις δίνουν 51%Μακρον και 49%Λεπεν. Τι θα γίνει τώρα;
Ο Μακρον που δεν έκανε καθόλου προεκλογικά αγώνα καλείται να τον κάνει τώρα. Και τοχει καταλάβει. Το ομολόγησε κιόλας. Αν μείνει στο “ολοι οι Δημοκρατικοι” εναντίον της ακροδεξιάς δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται να μιλήσει για το τι δεν έκανε και το τι θα κάνει. Χρειάζεται συμμαχίες με αντιπάλους του. Το επιχείρησε άλλωστε κάνοντας άνοιγμα για συμμαχίες με στελέχη όλων των σντιπολιτευτικων κομμάτων πλην Λεπεν. Που σημαίνει οτι ,αν γίνει αυτο ,θα βγει ενα νέο κοινό πρόγραμμα. Επίσης πρέπει να μιλήσει για τον κίνδυνο που έχει η οικονομικη πολιτικη της Λεπεν, να δημιουργήσει προβλήματα στις σχέσεις με Ευρώπη κι Αμερική.
Απο την μεριά της η Λεπέν θα μείνει σε δύο επίπεδα. Πρώτον θα καταγγείλει με στοιχεία την απραξία Μακρον στα βασικά αιτήματα των Γάλλων κι από την άλλη θα προτείνει το πρόγραμμα της που βασίζεται στην καθημερινότητα του Πολίτη και στην ανα-κτηση της Γαλλίας ,δηλαδή της χαμένης κυριαρχίας και ταυτότητας της. Θα κατηγορήσει τον Μακρον ως πρόεδρο των πλουσίων. Άλλωστε μια χθεσινή κοινωνιολογική έρευνα λέει οτι οι πιο σταθεροί οικονομικά ψηφίζουν Μακρον ενω οι πιο ευάλωτοι ψηφίζουν Μαρι Λεπεν. Η ιδια πάντως δηλώνει περίτρανα οτι είναι η εκπρόσωπος ,η εκφραστής των λαϊκών στρωμάτων .
Η μάχη θαναι σκληρή,σώμα με σώμα, αποφεύγοντας καθένας οσο γίνεται το λάθος. Οι συμμαχίες θα παίξουν ρόλο. Καθένας από τους δύο αντιπάλους θα ψαρέψει ψήφους από τους αποκλεισμένους υποψηφίους. Και βέβαια έχουμε κάποιες περίεργες ενδείξεις. Το βαρόμετρο θα γείρει υπό την επίδραση των ψηφοφόρων του Μελανσον. Ναι μεν αυτος είπε “ουτε μια ψηφο στην Λεπεν” αλλα δεν είπε ψηφίστε Μακρον. Κι οι νέοι είναι σε γενικές γραμμές αντι-Μακρον. Αρα θα ψηφίσει ενα ποσοστό 20% του Μελανσον Λεπεν επειδή είναι αντι-Μακρον όπως δείχνει μια δημοσκόπηση; Κι ακόμη : Τι θα κάνει το 27% των απεχοντων της ψηφοφορίας του πρώτου γύρου; Θανει ο Μελανσον ο κύριος ρυθμιστής;
Τόσα ερωτήματα που ενοχλούν τους Γάλλους γιατί δεν ήθελαν καθόλου να παγιδεύουν στην μονομαχία “καλου-κακου”, δηλαδή Μακρον-Λεπεν. Όμως έχουμε την ρεβάνς της μάχης του 2017. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Και θαναι μια σίγουρα διαφορετική ρεβάνς.
Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης ,ποιητης,εικαστικος,γεωπολιτιστικος αναλυτής.
