Εκει που χαίρομαι να σε δω
κάνω τα πάντα να χαθείς
Απο μπροστά μου .
Εκει που σ’επιθυμω παράφορα
Σου φεύγω βίαια .
Αυτό το πάθος είναι γεμάτο
Κόκκινη και μαύρη βροχή
Είναι το φως του δράκου
Η φωτιά του ποιητή
Όταν ενώ εχει καταφέρει
Να σκαρφαλώσει στο φεγγάρι
Δεν καταφέρνει να κρατηθεί
Και ξανά πέφτει όπως
Το βάσανο μιας
Σισυφιας βλαστήμιας.