Ψάχνω το μυστικό να νικήσω
Την φθορά όταν Θα ρθει
Ψάχνω να βάλω ένα ομοίωμα μου
Στην θέση μου ώστε να ξεγελασω
Το πεπρωμενο.
Αχ ναμουνα
Νότες μουσικής,
ήχος φωνής
Να ταξιδεύω στον χώρο
Σκαρφαλωνοντας στα σύννεφα
Στην πλάτη του ανέμου
Να μην μουσκευω από την βροχή
Να’μαι Ελεύθερος
από την γήινη βαρύτητα ,
να γίνω πνεύμα
Που ξέρει να κρύβεται
Σ’ατελειωτες μεταναστεύσεις
Πνεύμα που αρνείται να εγκλωβιστεί
Ως γλώσσα, ως σύλληψη, ως σώμα,
Ως χώρος, ως χρόνος.