Η Ελβετία φοβάται την Ευρώπη 
Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης της Ευρωπαϊκής ένωσης . Άλλοι θέλουν να γίνουν μέλη της κι άλλοι επιχειρούν μια ιδιαίτερη εμπορική η θεσμική σχέση μαζί της δίχως να επιδιώκουν να γίνουν μέλη της . Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι όπως οι Βρετανοί που αποφάσισαν το Brexit. Στην δεύτερη περίπτωση , αυτήν της ιδιαίτερης θεσμικής κι εμπορικής σχέσης βρίσκεται η Ελβετία . Διαπραγματευόμενο ήδη από το 2014 , μεταξύ του ομοσπονδιακού συμβουλίου ( Ελβετικής κυβέρνησης ) και ΕΕ , το κείμενο αυτό της θεσμικής διαπραγματευτικής σχέσης έχει δημιουργήσει μεγάλη ένταση στους Ελβετούς πολιτες κι έχει εισάγει στην χώρα μεγάλη πολιτική αβεβαιότητα. Το καιριο ερώτημα των Ελβετών είναι : πρέπει να εγκαταλείψουν την εθνική τους κυριαρχία για ναχουν καλές σχέσεις με την ΕΕ η αντιθετως πρέπει να μείνουν σ’αποσταση από αυτήν;
Πολιτιστικά οι οκτώ εκατομμύρια Ελβετοί είναι Ευρωπαίοι όπως κι οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Σ’επιπεδο τώρα οικονομίας οι οπαδοί της ένταξης με την ΕΕ , μετά την μικρή ήττα που υπέστησαν από το δημοψήφισμα του 1992 ( ψήφισαν με 50,3% όχι στην ένταξη) τώρα δείχνουν αποδυναμωμένοι και λιγοστεύουν . Άλλωστε το χαμηλό ποσοστό ανεργίας (2,7%) , ο επίσης χαμηλότατου δανεισμός της χώρας και οι καλές ασφαλίσεις πείθουν όλο και περισσότερο τους Ελβετούς ότι δεν θαπρεπε να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ελβετικό εμπόριο στηρίζεται κυρίως στην σχέση του με Γερμανία και πολύ λιγότερο ως ελάχιστα με την Κίνα. Στηρίζεται περισσότερο στις ανταλλαγές του με Αλσατία και Λομβαρδια παρά με Βραζιλία. Επίσης συμμετέχει στον ευρωπαϊκό φόρο αλληλεγγύης , σέβεται τις υποχρεώσεις της για το μεταναστευτικό και γενικά συμπεριφέρεται πολύ καλύτερα από αλλες χώρες όπως πχ οι ΗΠΑ που υπαναχωρούν συνέχεια από τις δεσμεύσεις τους . Κάθε μέρα γύρω στις 313787 Γάλλοι , Γερμανοί, Ιταλοί κλπ περνούν τα σύνορα της για ναρθουν να εργαστούν σ’αυτην.Και βέβαια αμείβονται πλουσιοπάροχα: 5011 ευρώ τον μήνα. Ως σήμερα πάνω από 727000 χιλιάδες Ευρωπαίοι εργάζονται στην Ελβετία Χαρις στις καλές συμφωνιες μεταξύ Βρυξελλών και Βερνης. Κι είναι πάνω σ’αυτο το σημείο που η ΕΕ πιέζει την Ελβετία να υπογράψει την θεσμική σύμβαση που θ’ανοιξει τον δρόμο για την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Οι Βρυξέλλες απειλούν ότι δεν θα υπάρξει πια στο μέλλον νέα σύμβαση . Όμως οι οικονομικοί Ελβετικοι παράγοντες δεν θέλουν να πάρουν το ρίσκο της εισόδου . Και το εντυπωσιακό είναι ότι πρωτοστατούν οι δυνάμεις της αριστερας στην Ελβετία εναντίον της ένωσης με την ΕΕ. Δυσπιστούν ως προς τις ικανότητες της Ευρώπης , ειδικά τώρα με την κρίση της, να προστατεύσει τις ασφάλειες και τα εργατικά δικαιώματα των Ελβετών κατοίκων . Το Ευρωπαϊκό προγραμμα της αυστηρής λιτότητας δεν γοητεύει αλλα αντιθετως φοβίζει τους Ελβετούς.Απο την άλλη η Ευρώπη πιέζει και λέει στους Ελβετούς ότι αν θέλουν ναχουν συμμετοχή στα καλά της Ένωσης πρέπει ν’αρχισουν να σκέφτονται την μελλοντική εισδοχή τους σ’αυτην αλλοιώς θα κοπούν οι ιδιαίτερες εμπορικές συμφωνιες και θα αποδυναμωθουν σιγά σιγά οι παληες . Ένα σκληρό μπραντεφερ εχει αρχίσει ανάμεσα στα δυο μέρη. Κάθε πλευρά προσπαθεί να κερδίσει χρόνο . Οι Βρυξέλλες πιέζοντας κι οι Ελβετοί καθυστερώντας όσο μπορούν , μέσα από” διαδικαστικές” δυσκολίες . Κι οι δυο τους όμως δεν μπορούν να μείνουν για καιρό σ’αυτην την κατάσταση . Η παγκόσμια κρίση χρειάζεται τολμηρές αποφάσεις οποιες και ναναι αυτές . Και η αναγκαία διαπραγμάτευση θα οδηγήσει σίγουρα και τα δυο μέρη σε υποχωρήσεις.
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης Φιλοσοφίας της Τέχνης , ποιητής, εικαστικός .