Η Γαλλογερμανικη συμμαχια σήμερα.
Η κρίση των κίτρινων γιλεκων προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί σοβαρές ζημιές στο Γαλλικό εμπόριο . Επίσης έχει βλάψει πολύ την διεθνή εικόνα της Γαλλίας. Οι τηλεοράσεις παγκοσμίως δείχνουν εντυπωσιακές σκηνές : την αψίδα του Θριάμβου , αυτό το σπουδαίο ιστορικό μνημείο ναχει καταστραφεί σε κάποια σημεία του. Επίσης γνωστς εμπορικά κέντρα κέντρα του Παρισιού οπως η Place Vendôme ναναι κατά καιρους διαλυμένα. Η ιδέα ότι οι Γάλλοι είναι ένας λαος που δύσκολα μπαίνει σε τάξη αρχίζει να ριζώνει για τα καλά. Αυτό όμως προκαλεί και φόβο στις επενδύσεις . Οι επενδυτές παρότι γοητεύτηκαν εξ αρχης από τον πολιτικό φιλο-επιχειρηματικό λόγο του Μακρον τώρα διστάζουν μετά τα πρόσφατα πολιτικά γεγονότα τα οποία δεν λένε ακόμη να σταματήσουν. Η προτεραιότητα λοιπόν του Γάλλου προέδρου τώρα είναι να ξαναχτίσει ένα νέο κοινωνικό-οικονομικό μοντέλο , το οποίο να είναι αποτελεσματικό και κατανοητό από τους πολιτες . Ένα κρατος που ξοδεύει λιγότερα αλλά που ταυτόχρονα προστατεύει τους πιο αδύνατους. Αλλά και η εξωτερική του πολιτική χρειάζεται σταθερές επιλογές . Φτανει πια αυτή η μανια των Γάλλων να ηθικολογούν πολιτικά. Προς τα που λοιπόν πρέπει να στραφούν οι Γάλλοι;
Στις ΗΠΑ;
Ο Τραμπ δεν μοιάζει ν’ακουει με σεβασμό τον Μακρον όπως έκανε ο Νιξον το 1969 στο Παρισι μπροστά στον στρατηγό Ντε Γκωλ. Ο Αμερικσνος προεδρος δεν σταματά τα περιπαιχτικά twitter του εναντίον του Γάλλου προέδρου.
Προς στην Κίνα;
Ο Κινεζος προεδρος κυταζει μόνο προς την Αμερική και βλέπει την Γαλλία ως ένα είδος μεγάλου μουσείου για τουρισμό , όχι τοσο ανταγωνιστική οικονομικά .
Προς στην Ρωσσια;
Η Μόσχα σέβεται μεν την Γαλλια , του Αλεξάνδρου Δουμα και των γραμμάτων και τεχνών . Αλλά ο Πούτιν είναι απογοητευμένος από τον Μακρον. Θα τον ήθελε με μια πολιτική λιγότερο προσκολλημένη στην Αμερική όσον αφορά τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσσιας.
Προς στην Αγγλία;
Παρά την αμυντική Γάλλο-αγγλική στρατιωτική συμφωνία από την εποχή των Σαρκοζί- Κάμερον , τα προβλήματα του Μπρεξιτ δεν φαίνεται να λύνονται εύκολα.
Μένει η Γερμανία .
Είναι μ’αυτην που η Γαλλια είχε μια παραγωγική βιομηχανική συνεργασία . Κατασκευασαν απο κοινού την Airbus που ανταγωνίστηκα την Boeing . Είναι με τους Γερμανούς που οι Γάλλοι έχουν κοινό νόμισμα που ανταγωνίζεται το δολάριο κι είναι μ’αυτους που προς το παρόν αντιστέκονται στην ηγεμονική εξάπλωση της Κίνας. Δεν υπάρχει λοιπόν άλλη επιλογή για την Γαλλια στα πλαίσια πάντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης , παρά η όλο και πιο στενή συνεργασία της με την Γερμανία. Από αυτήν μπορεί να μάθει πως θ’αντιμετωπισει τις κοινωνικοοικονομικές της κρίσεις και μαζί μ’αυτην μπορούν να πορευτούν σε ακόμη μεγαλύτερη τεχνική και τεχνολογική έρευνα , έρευνα καινοτομικών δράσεων στην ενεργητική τους πολιτική , στο κλίμα , στην κυβερνοαμυνα η στον πολιτισμό με ιστορικές ρίζες και πρωτοποριακές διαθέσεις . Και προς τα εκεί δείχνουν να πηγαίνουν τα πράγματα . Η ανάγκη οδηγεί Γαλλία και Γερμανία να βάλουν στην άκρη τις παληες ιστορικές τους έχθρες και να συμπορευτούν για το καλό τους κι αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως είναι προς το παρόν . Γιατί σύντομα θαχουμε εσωτερικές αλλαγές στον Ευρωπαϊκό σχεδιασμό . Οι Ευρωεκλογές είναι κοντά .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφίας της Τέχνης , ποιητής , εικαστικός.