Ποιος θα νικήσει στην Γαλλία ; 
Αυτή την φορά μετά την ομιλία του Γάλλου προέδρου στον Γαλλικό λαό , όλοι μπορούν να συμφωνήσουν ότι το πρόβλημα δεν λύθηκε και καθένας από τους δυο αντιπάλους παραμένει ετοιμοπόλεμος στην θέση του . Τι περιμένουν ο καθένας; Το λαθος επόμενο βήμα του άλλου . Κι όμως όλοι περίμεναν με τόση ανυπομονησία το διάγγελμα του Μακρον . Γιατί δεν επήλθε ηρεμία; Ας το δούμε αναλυτικά .
Η ομιλία του Γάλλου προέδρου μπορεί να ιδωθει σημειολογικά από δυο πλευρές . Από την εικόνα του στυλ του κι από το περιεχόμενο των εξαγγελιών του. Στην πρώτη περίπτωση . Ο Γάλλος προεδρος ξεπέρασε σε προσδοκίες τον εαυτό του . Δεν ήταν ο γνωστός αφ’υψηλου “Δίας” ( οπως είναι το παρατσούκλι του) που μιλούσε στον κόσμο , δεν είχε το ύφος Μονάρχη , ούτε ήταν ο κύριος σνομπ που δεν τον ενδιέφεραν τα τετριμμένα καθημερινά πράγματα. Το αντίθετο . Ήταν πιο ταπεινός από ποτε, με ύφος σοβαρό ως απολογητικό , με χαμηλωμένα τα φτερά , κάνοντας σκληρή αυτοκριτική στον εαυτό του . Έτσι δεν προκάλεσε όπως συνήθιζε με την στάση και τα μισόλογα του.
Στην δεύτερη περίπτωση , αυτήν του περιεχομένου του διαγγέλματος του , πέρασε σε συγκεκριμένες προτάσεις . Αύξησε κατά 100 ευρώ τον κατώτατο μισθό , αφαίρεσε φόρους από τους συνταξιούχους , ανέβαλε την αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος και του αερίου , μετεθεσε για πιο μετά την αύξηση ενοικίων, ζήτησε από τους εργοδότες να δώσουν αφορολόγητο πριμ στους εργαζόμενους και γενικά ανακοίνωσε μια κατάσταση “έκτακτου ανάγκης ” σ’οικονομια και κοινωνία. Κάτι σαν “κοινωνική στροφή ” που ζητούσαν η αριστερά και τα συνδικάτα . Κι όμως δεν έπεισε όπως θαπρεπε να πείσει . Οι αντίπαλοι του βρίσκουν ως τακτικισμο την “αλλαγή” του που στρατηγική της είναι να κερδίσει χρόνο και να επανέλθει αργότερα στον ίδιο σκληρό δρόμο . Τα ” κίτρινα γιλέκα” , μαζί με τα “πράσινα γιλέκα” , αυτά των οικολόγων , αλλά και τα συνδικάτα , τους μαθητές , τους καθηγητές κι άλλους , θα ξαναβγούν για πέμπτο Σάββατο στους δρόμους. Ποιος θα νικήσει ; Κατά την γνώμη μου κανεις εύκολα . Ο Μακρον δεν δείχνει να παραιτείται . Άλλωστε θεσμικά είναι δύσκολο . Ανασχηματισμό μπορεί να κάνει και κάποιος να την πληρώσει στην θέση του . Αλλά κι η αναρχία κι οι καταστροφές δεν μπορούν να συνεχιστούν . Σκάκι σκληρό λοιπόν . Ο Μακρον θέλει να δείξει καλή θέληση και να πάρει την πλειοψηφία του κόσμου από τα “κίτρινα γιλέκα”. Να απομονώσει τον σκληρό πυρήνα τους και να τους κάνει να φανούν βίαιοι καταστροφείς εχθροί της δημοκρατίας . Εκείνοι θέλουν κι αλλες υποχωρήσεις από τον πρόεδρο , να τους δώσει κι αλλά λεφτά . Μπορεί ν’αλλαξει η οικονομια εν όψει παγκοσμιοποίησης; Δύσκολο. Και η μάχη συνεχίζεται με πολλούς για την δημοκρατία και τις επερχόμενες ευρωεκλογές κινδύνους .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφίας της τέχνης , ποιητής, εικαστικός.