Η” κίτρινη “προειδοποιηση στον Μακρον.
Οι βιαιότητες πο διαπράχθηκαν στα Ηλισια πεδια πριν λίγες νέες στο Παρισι κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων των “κίτρινων γιλέκων” αντιμετωπίζονται με την ίδια καραμέλα της καθολα “προοδευτικής” πολιτικης ανωριμότητας που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση του Μακρον κι αυτόν τον ιδιον. Οι υπουργοί του Γάλλου προέδρου αλλά κι ο ίδιος δεν χρειάστηκαν καθόλου σκέψη η αναμονή για να χαρακτηρίσουν τους διαδηλωτές ” φασιστοειδή” , “χολέρα” , κι αλλά διαφορα του ίδιου νοήματος . Ο υπουργός εσωτερικών μάλιστα κατηγόρησε τα “κίτρινα γιλέκα” ότι υπακούουν στις διαταγές της Λεπέν . Άλλο που δεν ήθελε αυτή : βρήκε την ευκαιρία στα πλαίσια της αντιμετώπισης των κατηγοριών εναντίον της ν’αυτοκληθεί για μια ακόμη φορά στην πρώτη γραμμή της πολιτικής σκηνής της χώρας της . Κι όπως μάλιστα δείχνουν οι δημοσκοπήσεις προηγείται σταθερά και μ’αρκετη διαφορά στις προθέσεις ψήφου στις ευρωεκλογές. Αλλά ας μην ξεχνάμε : το κίνημα αυτό των “κίτρινων γιλέκων” δεν καθοδηγείται από κανέναν πολιτικό η κόμμα αποδεδειγμένα. Οι ίδιοι μάλιστα οι διαδηλωτές αρνήθηκαν στους πολιτικούς να παρευρεθούν στις διαδηλώσεις τους . Τι συμβαίνει λοιπόν ; Γιατί ο Μσκρον κρατά την ίδια “προοδευτική ” ρητορική που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Κι όλα το επιβεβαιώνουν . Ο κόσμος που διαδηλώνει είναι ανάλογος σε σύνθεση αυτού που διαδήλωνε παθιασμένα εναντίον του Ολαντ κι όλου του πολιτικού συστήματος πριν λίγα χρόνια . Όλοι πια το βλέπουν αυτό : δεν είναι “φασιστοειδή , Ακροδεξιά στοιχεία”.
Η εξήγηση είναι η εξής .Πρωτον , η Γαλλική κυβέρνηση ρίχνει επίτηδες ( από στρατηγική επιλογή) λάδι στην φωτιά για ν’αποδομησει κάθε νόμιμο αίτημα των διαδηλωτών , βασιζόμενη στην αηδία που μπορεί να προκαλέσει στον κόσμο η βία. Δεύτερον, πρόκειται για πολιτική ανικανότητα κι ελλειψη ανάγνωσης της παγκόσμιας οικονομικής δυσκολίας .Τριτον, μπορεί ακόμα να ονειρεύεται πολιτικάντικα να ξαναφέρει αντιπάλους στα ματια του λαού Λε Πέν – Μακρον ,θυμίζοντας τους ότι ψήφισαν τον δεύτερο εναντίον της ,επικίνδυνης για την δημοκρατία και την οικονομία , πρώτης. Κι όμως το πρόβλημα είναι προφανές : είναι οικονομικό βασικά . οι Γάλλοι δεν αντέχουν άλλους φόρους , αυξήσεις εξόδων και συνέβη μείωση της αγοραστικής δύναμης της τσέπης τους. Επισης είναι ταυτοτικο . Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση έχει ξεσηκώσει τους Γαλλους που δεν ξέρουν πια ποιοι είναι.
Η κυβέρνηση πιστεύει ότι το κίνημα θα ξεφουσκώσει . Όμως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των Γάλλων στηρίζει τους διαδηλωτές . Το να καταγγέλει με λέξεις όπως ” ντροπή ” η να επισείει τον κίνδυνο ” των χρόνων του ’30” και τις μνημες του μεσοπολέμου , αλλά κι κι αλλά ανάλογα ,ο Μακρον , δεν πρόκειται να πετύχει τίποτα. Δεν θα σβήσει την φωτιά . Η οποια τεχνοκρατική βοήθεια έρθει για να δώσει οποιες λύσεις στην εξέγερση , δεν θα βρει την ανταπόκριση που πρέπει αν δεν συμβαδίσει με τα πραγματικά αιτήματα του λαού . “Φτανει πια ” φωνάζει ο κόσμος . Και θα πρέπει η φωνή αυτή να φτάσει στ’αυτια του Μακρον και των χρηματοπιστωτικών “φίλων” του που από πίσω τον στηρίζουν. Ας ακούσει την οργή των διαδηλωτών ο ” Μονάρχης” Μακρον γιατί αλλοιώς η συνέχεια της Πολιτικής του πορείας δεν θαχει καλό τέλος .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφίας της Τέχνης , ποιητής, εικαστικός.