Η διπλή στρατηγική του Εμανουελ Μακρον .
Λέμε συχνά ότι κάποια θέματα επανέρχονται στην επικαιρότητα σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες . Η ακόμη ότι τα επαναφέρουν ιδιοτελως οσοι επιδιώκουν ωφέλη . Κι έτσι μπορεί να γίνει λόγος για μόδες η ακόμη για οργανωμένα συμφέροντα. Υπάρχει όμως κι η περίπτωση που ένα θέμα μπορεί να επανέλθει στην επικαιρότητα ως ζωτικό κι αναγκαίο συμφέρον που αγγίζει κυριολεκτικά υπαρξιακά όρια . Αν εφαρμόσουμε αυτή την εμπειρικά αποδεδειγμένη συλλογιστική ειδικά σε ζητήματα Ευρωπαικης Πολιτικής , θα δούμε αμέσως ν’αναδυεται μπροστά μας το κυρίως θέμα που χρήζει άμεσης κατεύθυνσης το 2018 . Πρόκειται για το που πρέπει να στραφεί η ευρωπαϊκή πορεία και έτσι μοιραία για το ποια θάναι η ταυτότητα της .
Όσο καποιες φορες πληκτικό , δεδομένο , ξεχασμένο στις σκονες της αρχικης χαρας της πρωτοδημιουργιας του και συχνά άνευ ιδιαίτερου ενδιαφέροντος υπήρξε εδώ και δεκαετίες το ευρωπαϊκό ζήτημα , άλλο τόσο τώρα ξαναγινε ένα ζήτημα άκρως Πολιτικό . Είναι το κυρίως θέμα κι από τις δυο πλευρές του Ρήνου .
Στην Γερμανία η Ευρώπη είναι το κέντρο των συζητήσεων μεταξύ της Άνγκελα Μερκελ και του σοσιαλδημοκρατικού SPD ,μ’αυτο το τελευταίο ν’ανεβαζει συνεχεία τον πήχυ των απαιτήσεων του σε περίπτωση συγκυβέρνησης , συμφωνώντας όλο και περισσότερο με τις Ευρωπαϊκές θέσεις του Μακρον .
Στην Γαλλία οι συγκρούσεις για την Ευρωπαϊκή ταυτότητα προσανατολίζονται κι αναμένονται ισχυρές εν όψει Ευροεκλογών 2019. Ο Γάλλος πρόεδρος δείχνει να μαθαίνει όλο και καλύτερα το Ευρωπαϊκό τοπίο . Κυρίως διαπιστώνει ότι παντού στις χώρες της Ευρώπης τα παραδοσιακά κόμματα χάνουν έδαφος . Τα δυο μεγάλα γνωστά στρατόπεδα , το συντηρητικό και το σοσιαλδημοκρατικό , που εδώ και δεκαετίες ηγεμονεύουν την πολιτική ζωη , έχουν για τα καλά ταρακουνηθεί . Ονειρεύεται έτσι μια γηραιά ήπειρο που θα πορεύεται πολιτικά ούτε δεξιά ούτε αριστερά ,αλλά στο κέντρο . Κάτω από την σημαία του κέντρου οραματίζεται να συνεργαστούν όλοι οι φίλοευρωπαϊστές . Βέβαια τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά . Γιατί για να επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος χρειάζεται συμμάχους , υποχωρησεις και διαρκεις δυσκολες διαπραγματεύσεις . Κι επίσης πολλά θα εξαρτηθούν από το ποια θάναι η θέση της Μερκελ στην αναμενόμενη νέα Γερμανική κυβέρνηση .
Διπλός λοιπόν ο στρατηγικός στόχος του Γάλλου προέδρου : στο εσωτερικό μέτωπο της χώρας του και στην Ευρώπη. Στην πρώτη περίπτωση θέλει να δυναμιτίσει κυριολεκτικά την ισχύ των άλλοτε παραδοσιακών Γαλλικών κομμάτων . Στην δεύτερη να επηρεάσει καθοριστικά την Ευρωπαϊκή κατεύθυνση και μοίρα . Και στις δυο περιπτώσεις βασιζόμενος στην λογική του κέντρου , του ούτε δεξιά ούτε αριστερά .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφίας της τέχνης , ποιητής , εικαστικός .