Πόλεμος εναντίον σκιών
Τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα ( Παρισι, Καναδάς , Αμερική , Μασσαλια μεταξύ άλλων ) επιβεβαιώνουν αυτό που μια λογική ανάλυση μπορεί να θέσει : ζούμε εδώ και καιρό τον πόλεμο πολιτισμών . Γιατί ας μην κρυβόμαστε πια πίσω από προσεγμένες ωραιοποιημένες λέξεις που μας υποχρεώνει το ” πολιτικά ορθον ” . Οι ισλαμιστες χτυπούν μέσα από επιλεγμένους στόχους και τον απλό κόσμο και τα πολιτισμικά συμβολα την Δύσης . Κι εμείς; Οι Δυτικοί , οι γόνοι της κουλτουρας των ατομικών δικαιωμάτων , της Δημοκρατίας και της αναζήτησης Αυτονομίας , πως αντιδρούμε ; Η για να το πω αλλοιως : εκτός από στρατιωτικά μετρα εκτός Δύσης , πως αντιμετωπίζουμε τον εσωτερικό εχθρό , τον τζιχαντισμο πουμαι εγκαταστημένος μέσα στις κοινωνίες μας ;
Πρόκειται για μια μάχη εναντίον ίσκιων . Δεν μπορεί να έχει επιτυχές σιγουρα αποτέλεσμα ουτε κανεις μπορεί να προβλέψει τα χτυπήματα του . Οι κυβερνήσεις ανακοινώνουν προγράμματα προστασίας αλλά η γαγγρενα του ισλαμισμού προχωρά αργά σταθερά κι ανεπίστρεπτα προς το παρόν . Δεν επιτρέπεται πια ερασιτεχνισμός και προχειρολογία σ’ αυτό το ζήτημα . Πρέπει να καταγραφουν όσοι από τους ισλαμιστες έφυγαν και πήγαν να πολεμήσουν στο πλευρό ότι ISIS . Επίσης να ελεγχθεί η δράση των οικογενειών τους και των κοντινών τους προσώπων . Η ιδεολογία αυτή όμως , η ιδεολογία του θανάτου έχει εκτός από φανερούς και κρυφούς στρατιώτες . Γιατί εκτός των γνωστών και εκδηλωμένων τζιχαντιστων , υπάρχουν κι εκείνοι που κρύβονται στην ανωνυμία της οικογένειας , του σχολείου η της γειτονιάς . Αυτοί οι τελευταίοι δεν έχουν μεν πάει στην γη του ιερού πολέμου για να πολεμήσουν αλλά οδηγούνται προς τα εκεί μυστικά , μέσω Ίντερνετ η μέσω επαφών με αφανείς καθοδηγητές . Κι ας μην ξεχνάμε βέβαια τις φυλακές όπου το Ισλάμ είναι η κυριαρχούσα θρησκεία μεταξύ των φυλακισμένων ειδικά στην Γαλλία όπως λένε οι στατιστικές . Όλοι αυτοί οι παραπάνω παράγοντες είναι εν δυνάμει νάρκες . Που σημαίνει ότι η προσοχή μας πρέπει ναναι στραμμένη προς όλες τις γωνιές της κοινωνίας κι οι δυνατότητες πρόληψης ναναι ενεργοποιημένες ανα πάσα στιγμή . Καμμία ενέργεια δήθεν ιδεολογική η δικαιωμάτων του ανθρώπου δεν πρέπει να εμποδίσει την προστασία των πολιτών ακόμη κι αν σε κάποιες περιπτώσεις τα όρια προστασίας της δημοκρατίας και οι ατομικές ελευθερίες ( πχ η διακίνηση Σένγκεν) μπορούν να μπερδευτούν προκαλώντας ( δικαιολογημένα κάποιες φορές) παρεξηγήσεις . Το μάτι ναναι ξάγρυπνο συνδυάζοντας ασφάλεια και δημοκρατικά δικαιώματα . Και για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται μια κουλτούρα προστασίας . Χρειάζεται ενημέρωση στα σχολεία , εκπαιδευτικά προγράμματα που θα ενισχύουν τις δημοκρατικές αρχές εναντίον του ιδεολογικού φανατισμού και κυρίως πολιτικούς έτοιμους να στηρίξουν αυτή την πολιτική . Η οποιαδήποτε αναβολή η ανοχή οδηγεί Σ ‘αποθράσυνση των τζιχαντιστων . Το “κακό ” που πρεσβεύουν είναι ισχυρό κι είναι ριζωμένο για τα καλά στις δυτικές κοινωνίες .
Με το να ηττηθεί το ισλαμικό κράτος δεν σημαίνει και ήττα της τρομοκρατίας . Χρειάζεται διαρκής διοικητική , νομική , στρατιωτική και κυρίως πολιτισμικη επαγρύπνιση . Αλλοιως δεν θ’αλλαξει τίποτα . Κι αυτή η αλλαγή που εδώ μιλώ κι αυτή έχει χρόνο μπροστά της και θέλει μέθοδο και στρατηγική για ν’αποδωσει . Η μάχη με τις σκιές κι ο πόλεμος εναντίον τους δεν είναι εύκολη υπόθεση .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφιας της Τέχνης , ποιητής, εικαστικός .