Ο Ναπολέων , ο Ντε Γκωλ και το Ίντερνετ .
Το θέμα της ηθικής ακεραιότητας της πολιτικής ζωης είναι πρωταρχική απαίτηση της υγιούς σχέσης πολιτών – πολιτικών σήμερα . Το φαινόμενο αυτό είναι συνδεδεμένο με το ζήτημα της σύγχρονης εξουσίας και την ανάγκη από-ιεροποιησης της . Αυτό συμβαίνει γιατί στην σημερινή εποχή περισσότερο από ποτέ η διακυβέρνηση μιας πολιτείας θεωρείται ως συνέχεια του εαυτού των πολιτών κι όχι ως μια αυθύπαρκτη ιερότητα . Οι πολίτες απαιτούν από τους κυβερνώντες ναχουν διαφάνεια στις πράξεις τους . Κι αυτό όχι λόγω “θεολογίας “της συμπεριφοράς , αλλά λόγω ανάγκης αποδοτικής και δίκαιης λειτουργίας των θεσμών . Οι διαφανείς πολιτικές διαδικασίες κι άσκηση εξουσίας , όσο κι αν στην χώρα μας είναι ακόμη αρκετά μακριά , στην Ευρώπη παραμένουν ως η κυρία αντίληψη αποδοχής διακυβέρνησης μιας σύγχρονης χώρας . Αυτές οι ιδέες είναι προϊόν της όλο και περισσότερο εγκαθίδρυσης της αντιπροσωπευτικης δημοκρατίας , όπως αυτή γεννήθηκε από την πτώση της γαλλικής μοναρχίας , την γαλλική επανάσταση και τον διαφωτισμό . Η έννοια του ” ο λαός στην εξουσία” μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων του αλλά και η διαφοροποίηση ( η αλλοιως μη-ανάμειξη) του ιδιωτικού στοιχείου με το δημόσιο , γεννά αυτοδικαίως το αγαθό της διαφάνειας ως θεμέλιο της ευπιστίας στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας . Σ’ αντίθετη περίπτωση υπάρχει η δυσπιστία που δεν βοηθά στην ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας . Με βάση αυτή την αρχή μπορεί να λειτουργήσει ισορροπημένα η σχέση του πρώτου ( προέδρου η πρωθυπουργού ανάλογα με το πολιτικό σύστημα) με τους υπόλοιπους συγκυβερνώντες ίσους ως προς την τάξη . Οι οποίες αποφάσεις για παράδειγμα έπαιρναν Ναπολέων η Ντε γκωλ για το καλό της πατριδας διχως να ενημερώνουν , δεν θα γινόντουσαν αποδέκτες σήμερα την ώρα του Ίντερνετ . Οι ακραίες βέβαια επαναστάσεις ονειρεύτηκαν μια λαϊκή εξουσία διχως κεφάλι . Όμως και στην Γαλλική και στην Ρωσσικη επανάσταση το πείραμα απέτυχε . Συνεπώς η ισορροπία μεταξύ του πρώτου ( μεταξύ ίσων) στην τάξη των κυβερνώντων κι αυτών των τελευταίων , πρέπει να στηρίζεται στην διαφάνεια . Αρκεί αυτή να μην παγιδευτεί σε μια παθολογία της “προοδευτιζουσας” Ισοκρατιας , η οποία στο ονομα του “πολιτικά ορθον” θέλει να πιστεύει στην ψευδαίσθηση ότι μπορεί να ελέγξει την φύση και να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά επάνω της .
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφιας της τέχνης , ποιητής , εικαστικός.