Δεν ξέρω αν μου λείπεις (Ανέκδοτο κείμενο)

Δεν ξέρω αν μου λείπεις
Αν εκείνες τις στιγμές
Μιας απρόσμενης νοσταλγίας
Σε θελω η σ’αρνιεμαι
Δεν ξέρω αν σε θυμάμαι
Για να σε διατηρώ
Η να σ’απορριπτω
Ξερω μόνο ότι λυπάμαι
Που γίναμε δυο ξένοι
Που δεν αναγνωρίζω το σώμα σου
Που τα ματια σου δεν είναι
Η συνεχεια των δικών μου
Το βλέμμα σου δεν είναι κοινός μας τόπος
Τα χάδια σου γλιστρησαν απο πάνω μου
Που οι αναμνήσεις μου για σένα
Παραμένουν σ’ατακτη ισορροπία
Αλλοτε επιστρέφοντας σε
Ως γλυκιά ξένη οπτασία
Η αλλοτε ως εχθρική μορφή
Που προδίδει
Για να εκδικηθεί
Έναν φανταστικό εχθρό.
Λυπάμαι που το μαγευτικό
Τοπίο του έρωτα μας
Πλυμηρισε απο τον χείμαρρο των δακρύων
Αντι να ποτιστεί
Και ν’ανθισουν σ’αυτο
Σπάνια άγνωστα
Πανέμορφα λουλούδια .